به گزارش
تیترشهر، بـــاغ کتاب تهـــران 65هزار متر مربـــع زیربنا دارد کـــه 30هـــزار متر مربع آن (بجـــز راهروها، تأسیسات و اداری) فضــــای مفــــید و مسقف نمایشگاهی است. به جــــز این، 25هزار مـتر مربع فضــــای سبــــز روی بام باغ کتاب و 20هــــزار مترمربع فضــــای قابل استفاده در محوطه وجود دارد که در مجمــــوع، فضای قابل اســـتفاده نمایشـــگاهی را تا حدود 70هــــزار متر مربع افزایش می دهــــد. بزرگترین مجموعه مشــــابه داخلـی با بخــــش نمایشگاه دائمی باغ کتاب، شهـر کتاب مـرکـزی تهـران در ســــه طبقـه و 2.500 متر مربع است.
کتاب در کشـــور مـــا گرچه از نظر آمـــار تولید بـــا تولید بیش از 65 هزار عنوان کتاب در ســـال و ثبت شدن به عنوان دهمین کشـــور جهــــان در فهرست یونسکو است، اما سقف انتظـــارات از جامعه فرهنگـــی و اصیل ایران و شـــعارهای فرهنگی انقلاب اسلامی به گونه های اســـت که نمی تـــوان و نبایـــد به ایـــن ارقام دلخـــوش بود.
کوچک بودن گردش مالی در صنعت نشر کشـور، در مقایسـه با صنایع دیگر، مانع از بروز و ظهور ابزارها و فن آوری های نو، به ویژه در بخش کتاب و کتابخوانی شده است.
عام‌ترین تعریف از سرانه مطالعه میانگین مدت زمان مطالعه یک نفر در یک شبانه‌روز است.اما لزوماً همیشه این تعریف صادق نیست و می‌توان به جای مدت زمان از تعداد کتاب‌های خوانده شده یا تعداد صفحات خوانده شده در طول روز نیز برای تعریف سرانه مطالعه بهره جست.
در ساده‌ترین حالت می‌توان میزان مطالعه همه افراد یک جامعه را با هم جمع نمود و بر تعداد افراد آن جامعه و تعداد روزهای در نظر گرفته شده تقسیم نمود.
برای اندازه‌گیری، متوسط مطالعه در یک جامعه آماری محاسبه نموده و به تمام جامعه تعمیم می‌دهند. البته عوامل دیگری نیز همچون تیراژ کتاب‌ها بر اندازه‌گیری سرانه مطالعه اثر دارد. پایین بودن سرانه مطالعه بر تولیدات فرهنگی و نویسندگان نیز به صورت عرضه و تقاضا اثر می‌گذارد.
کمیت و کیفیت سرانه مطالعه در ایران، همواره موضوعی برای بحث، شوخی، تحلیل، پژوهش، تمسخر و... در میان بسیاری از ایرانیان بوده است. آمارهایی که تاکنون در این باره منتشر شده چنان متفاوت و دور از هم است که جنبه گروتسک‌‌گونه موضوع سرانه مطالعه را تشدید می‌کند.
بگفته روزنامه «دنیای اقتصاد»" گروتسک یک مفهوم رایج در شیوه‌شناسی طنز ادبی است و به ساده‌ترین بیان، به معنی اختلاط شوخی و تراژدی به‌کار می‌رود."
آمارهای مطالعه روزانه در ایران از 2 تا 79 دقیقه متغیر است. به نظر می‌رسد که این اختلاف عجیب و غریب بیشتر از هر چیز نشان‌دهنده تقلای برخی مسئولان برای ارائه تصویری بهتر از مطالعه در جامعه از یکسو و تلاش برخی دیگر برای هرچه بیشتر بحرانی‌تر جلوه دادن واقعیت از سوی دیگر است.
بنابراین مطالعه فقط در بین شمار اندکی از ایرانیان جریان دارد و حتی بسیاری از دانش آموزان و دانشجویان نیز جز کتاب درسی، مطالعه دیگری ندارند. متاسفانه نظام آموزشی نیز دانش آموزان را به مطالعه تشویق نمی‌کند و از سوی دیگر محصولات فرهنگی و کتاب جزو کالاهای لوکس به شمار رفته و در سبد خانوارها قرار ندارد. در این وضعیت کودک و نوجوان فقط برای رفع تکلیف و آن هم از روی اجبار تکالیف درسی را انجام می‌دهد.
از آنجا که مطالعه در دوران کودکی یکی از عناصر اصلی و تاثیرگذار در شکل گیری شخصیت کودک است؛ آشنا کردن کودکان با کتاب و کتابخوانی تاثیر بسزایی در رشد و تکامل هرچه بیشتر کودکان در تمامی ابعاد شخصیت می‌شود، بنابراین توجه به این مهم موجب تربیت افرادی سالم و در نهایت شکل‌گیری جامعه سالم خواهد شد.
پایان پیام/
