به گزارش تیترشهر : تقریبا از جنگ جهانی دوم تاکنون کشورهای دنیا درگیر یک موضوع، مسئله و مشکل مشترک نشده بودند؛ اما امروز دشمنی مشترک به نام کرونا دارند که نه مانند تروریسم قابل دیدن و شناسایی است و نه مانند بلایای طبیعی تجربه ای از آن در دست بشر وجود دارد!
ویروس کرونا معضلی است که اوایل سال جاری میلادی از ووهان در چین آغاز شد و اکنون تمام دنیا را درگیر خود کرده است؛ دولت‌ها برای مبارزه با این ویروس کوچک اما مخرب، اقدامات مختلفی در داخل مرزهای خود انجام داده اند و از سوی دیگر هم دانشمندان با تلاشی شبانه روزی در سراسر کره زمین، در پی کشف واکسنی برای مداوا و جلوگیری از ابتلای به آن هستند.
کرونا همانگونه که بر تمام جنبه های زندگی انسان ها تاثیر گذاشته، بر مناسبات اقتصادی- سیاسی میان کشورها نیز تاثیر گذار بوده و تغییراتی را ایجاد کرده است، «بنی آدم اعضای یک پیکرند» و اکنون با گسترش حس همدردی مردم جهان با یکدیگر، در حد و توان کمک خود را از دیگران دریغ نمی کنند؛ اما این کمک ها هم در شرق و غرب جهان با یکدیگر کمی متفاوت است، مانند تمام مسائل دیگری که در تمام تاریخ بین دو سوی زمین با یکدیگر متفاوت بود!
در حالی که در ایران مردم برای دیدن پدر و مادر خود قوانین محدودیت تردد را نادیده گرفته و در نوروز به دیدار خانواده‌های خود رفتند، اروپا با اعمال قوانین شدید قرنطینه شهرها، گزارش‌هایی از فوت سالمندان در خانه هایشان منتشر شد که تاسف کشورهای در حال پیشرفت را برای قاره پیشرفته سبز که خود را پرچم‌دار تمدن نوین می‌داند بر انگیخت، حال آنکه بسیاری از سالمندانی هم که برای درمان کرونا به بیمارستانها پناه می‌برند، به دلیل اولویت درمان برای جوانان جان می‌دهند.
اما اوضاع در جمهور اسلامی ایران به گونه ای دیگر است و هیچ گونه اولویتی در کار نیست، به گفته رئیس جمهور کشورمان از ۸۷۵ مرکز، کرونا فقط در ۲۳ مرکز مشاهده شده است و فقط ۳۵ نفر به دلیل این بیماری از دنیا رفتند.
از سوی دیگر با توجه به اینکه کشورهای اروپایی به کانون اصلی کرونا تبدیل شده اند، دولت هایشان قوانین سختگیرانه ای را برای سرکوب این بیماری و حفاظت از مردمانشان وضع کرده اند اما در این میان، هر روز آمار مبتلایان بالا رفته و دولت‌ها علیرغم تجهیزات پیشرفته ای که در اختیار دارند، درمانده شده و تمام توان تولیدی خود را برای تهیه ماسک و سایر لوازم بهداشتی مورد نیاز به کار گرفته اند.
در ایالات متحده هم مردم وضعیتی را بهتر از اروپا تجربه نمی کنند؛ شرکت ها در حال تعدیل نیرو هستند که عده زیادی را نگران وضعیت معیشتی خود کرده و حتی افراد زیادی دغدغه بازپرداخت وام خانه های خود را دارند؛ اما چیزی که در مورد کشورهای غربی تعجب برانگیز شده، تک روی این کشورها بدون توجه به مشکلات بقیه همپیمانان سیاسی خود است! گرچه این کشورها در روزهای عادی مراودات گسترده ای با یکدیگر دارند، اما این روزها کمرنگی و تغییرات محسوسی در روابطشان دیده می شود.
برای نمونه می توان به رفتار آمریکا با آلمان اشاره کرد؛ در حالی که خبرهای شمال قاره آمریکا حاکی از شیوع غیر منتظره کرونا و کمبود دستگاه تنفسی در ایالات متحده بود، مقامات آلمان اعلام کردند ترامپ طی دستوری به شرکت ۳ام تولید کننده ماسک‌های تنفسی ان ۹۵، ۲۰۰ هزار ماسک سفارش پلیس برلین در بانکوک و پیش از بارگیری به سوی آلمان، متوقف و به سوی آمریکا تغییر مسیر داده یا به قول ژرمن‌ها دزدیده شده است و در همین راستا مقام‌های برلین از این اقدام دولت آمریکا به عنوان «دزدی دریایی مدرن» نام برده اند. اما بهانه رئیس کاخ سفید هم قانون کنترل تولید در زمان جنگ است!
او طی اظهاراتی اعلام کرد اقدام خود را با استفاده از قانون کنترل تولید در زمان جنگ که در دهه ۱۹۵۰ میلادی و زمان جنگ آمریکا با کره مصوب شده بود به این شرکت دستور داده که همه صادرات خود را متوقف کند؛ رئیس کاخ سفید اظهار کرده است که «ما به این اقلام برای مصرف داخلی نیاز فوری داریم. ما باید آنها را در اختیار داشته باشیم.»
اما در مقابل کشورهای آسیایی کمک را از یکدیگر حتی در شرایط سخت هم دریغ نکردند؛ پیش از شیوع کرونا در ایران با وجود اینکه همه نسبت به گسترشش در کشور آگاه بودیم، جهت همکاری و کمک تعدادی ماسک و اقلام دیگر به چین فرستاده شد؛ پس از شیوع آن در ایران هم علاوه بر همدردی چین، روسیه، ترکیه، کویت و .... کمک های پزشکی و مادی خود را به کشورمان ارسال کردند.
علیرغم اینکه میان کشورهای غربی پیمان های سیاسی- اقتصادی محکم تری وجود دارد، اما گویا تنها در دوران راحتی این پیمان ها قوت دارد و در دوران سختی یکدیگر را فراموش می‌کنند؛ به نظر می رسد که غربی ها دوستان خوبی برای دوران سختی نیستند!
همانگونه که ویروس کرونا بر تمام جنبه های زندگی انسان ها تاثیر گذار بوده ، بر روابط بین کشورها هم بی تاثیر نبوده است، اسفند گذشته بود که به دلیلی گسترش این بیماری تمام نشست های سران و جلسات بین المللی لغو شد و وزرای امور خارجه هم سفرهای خود به دیگر کشورها را به تعویق انداختند؛ به علاوه بازی های المپیک توکیو هم پس از هفتاد سال لغو و برگزاری آن به زمان دیگری موکول شد.
پیش تر عمده صحبت های وزرای امور خارجه کشورها بر سر مسائل روز جهان و رایزنی درباره مسائل اقتصادی- سیاسی بود، اما امروز اصلی‌ترین مسئله رایزنی مقامات کشورهای به راه های مقابله جمعی با شیوع بیماری کروناست، هنوز کسی نمی‌داند از روابط اجتماعی تا مراودات سیاسی، چه زمان به حالت عادی باز خواهد گشت.
