به گزارش تیترشهر : موشک‌ها یکی از انواع تجهیزات و تسلیحاتی هستند که نقش تاثیرگذاری در نبردها دارند، موشک‌ها همواره به صورت انفرادی در گردان‌ها و یا در توپخانه‌های راکتی استفاده می‌شوند.
توپخانه‌های راکتی نخستین بار در دوران قرون وسطی در چین مورد استفاده قرار گرفتند. اما توپخانه‌های راکتی نوین نخستین بار در جنگ جهانی دوم استفاده شدند.
کشورهایی مانند اتحاد جماهیر شوروی سابق و آمریکا از نظر دارابودن این دانش جزو کشورهای پیشتاز این حوزه هستند. به طور مثال راکت‌انداز کاتیوشا ساخت اتحاد جماهیر شوروی سابق و راکت‌انداز نصب شده بر روی ام۴ شرمن ارتش آمریکا از نمونه‌های موفق این حوزه‌اند.
موشک نازعات N۱۰ نیروی زمینی ارتش
کشورمان که پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در عرصه نظامی همچون سایر عرصه‌ها به غرب وابستگی کامل داشتند، به نحوی که دامنه این وابستگی از فشنگ‌های اسلحه ها تا تامین بزرگترین قطعات و اورهال جنگنده ها و هواپیماها را شامل می‌شد.
با نگاه به این تجهیزات و تسلیحات می‌توان این مورد را به خوبی فهمید که اگر کوچکترین قطعه موردنیاز نیروهای مسلح کشورمان تامین نمی‌شد ایران در استفاده از آن دستگاه دچار بحران شده و تجهیزاتی مانند هلیکوپترها و جنگنده‌ها دیگر کارایی نداشتند و مانند قطعه‌ای از آهن بودند.
موشک نازعات N۶ نیروی زمینی ارتش
با پیروزی انقلاب اسلامی ایران و از طرفی هم تحریم های ایران از جمله در عرصه تسلیحاتی باعث شد تا متخصصان دفاعی کشورمان که با کمبود قطعات تجهیزات مورد نیاز در دوران دفاع مقدس روبرو شده بودند به سمت طراحی و ساخت قطعات و تجیهزات اساسی و همچنین اورهال (بازآماد) تسلیحات و تجهیزات مورد استفاده حرکت کنند.
راکت‌انداز فجر ۳
یکی از تسلیحاتی که ایران در دوران دفاع مقدس شدیدا به آن نیاز داشت، موشک‌ها و راکت‌ها بودند. اهمیت استفاده از این نوع تسلیحات به این دلیل بود که رژیم بعث عراق به سرکردگی صدام حسین با خرید موشک های اسکاد - B از شوروی شهرهای ایران را مورد هدف قرار می داد. در مقابل ایران چون در ابتدای این حملات قادر به تهیه وسیله‌ای برای مقابله با آنها نبود در برابر این حملات حرفی برای گفتن نداشت.
راکت‌انداز فجر ۵
شاهین - ۱
به دلایل گفته شده در بالا متخصصان دفاعی کشورمان در سازمان هوافضای وزارت دفاع اقدام به طراحی راکت‌هایی کردند تا رزمندگان ایرانی هم بتوانند با آنها ضربت متقابل را بر پیکره استکبار و صدام مزدور وارد کنند. نخستین نوع این راکت‌ها شاهین - ۱ نام داشت که بر روی یک لانچر ریلی بر روی تریلر کششی و یا خودروی چهار چرخ است، نصب و از روی آن شلیک شود.
مشخصات فنی
شاهین - ۱ با اندازه در حدود ۹ متر، قطر ۳۳۳ میلیمتری و وزنی کمتر از نیم تُن با کلاهک ۱۹۰ کیلوگرمی برای این موضوع ساخته شد. اما اشکالی که در این نوع راکت وجود داشت مقدار بُرد آن بود. بُرد این موشک در حدود ۱۳ کیلومتر و حداکثر سرعت ۴۵۰ متر بر ثانیه بود که تنها در جبهه‌های نبرد کوتاه‌بُرد کارایی داشت و نه در برابر اهداف دوربُرد. ۴۰
شاهین - ۲
این راکت نیز همانند پدر خود است اما بهینه شده و قدرتمندتر.
مشخصات فنی
شاهین - ۲ طولی در حدود ۹/۳ متر، قطر ۳۳۳ میلیمتری، بیشینه بُرد ۲۰ کیلومتری با وزن بیش از نیم تُن که ۱۸۰ کیلوگرم آن به کلاهک آن اختصاص دارد. حداکثر سرعت پرواز آن هم در حدود ۶۶۰ متر بر ثانیه ارزیابی می‌شود. سوخت مورد استفاده در راکت جامد است و بعد از فعال شدن موتور، گاز‌های گداخته شده از هشت نازل خروجی به بیرون هدایت می‌شوند. سر جنگی در جلو قرار دارد و از فیوز ضربتی استفاده می‌کند. در ضمن این موشک با چهار بال به صورت صلیب، پایداری پرواز را پس از پرتاب حفظ می‌کند.
عقاب
عقاب نیز مانند راکت‌های خانواده شاهین از تولیدات بومی در دوران دفاع مقدس است که نقش خوبی در تامین امنیت کشور دارد.
مشخصات فنی
این راکت یک راکت توپخانه‌ای ایرانی ۲۳۰ میلیمتری غیر هدایت شونده و با برد ۳۴ تا ۴۵ کیلومتر است. این راکت دارای چرخش تثبیت شده در پرواز بوده، اما یک دایره خطای (اصابت) بیش از ۵۰۰ متر دارد که مقدار خطای آن را افزایش داده است.
این راکت یک کلاهک انفجاری ۷۰ کیلوگرمی تکه تکه شونده دارد که قدرت تخریب آن را افزایش می‌دهد.
پرتاب‌کننده آن یک لانچر سه‌گانه بالا رونده است که بر روش مونتاژ بروی یک شاسی کامیون مرسدس بنز LA ۹۱۹ B ۴×۴ نصب می‌شود. این راکت در سال ۶۵ طراحی و تولید شده و از آن برای موشک‌باران بصره استفاده شد.
براساس اخباری که در برخی منابع منتشر شده، مدل تغییر یافته و اصلاح شده‌ای از این راکت ساخته و توسعه یافته که می‌تواند توسط هواپیما‌های اف ۱۴ تام‌کت و اف ۴ فانتوم نیروی هوایی ایران حمل و شلیک می‌شود.
