به گزارش تیترشهر : وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در روزهای اخیر از اهمیت توجه به گردشگری ادبی و اقدام برای راه‌اندازی گذرهای فرهنگ و هنر در چند شهر کشور گفت. این در صورتی است که در همین روزها خبری مبنی بر وضعیت نه چندان مناسب خیابان برادران مظفر به عنوان یک گذر فرهنگی منتشر شد؛ ما نیز به این خیابان سر زدیم تا از افرادی که هر روز در این خیابان رفت و آمد دارند و کسبه آن هستند، بپرسیم آیا وضعیت خیابان برادران مظفر با وضعیتی که اصولاً یک گذر فرهنگی باید داشته باشد، منطبق است یا خیر؟
برخی از کسبه خیابان برادران مظفر از میزان روشنایی و امنیت خیابان در ساعات پس از تاریکی هوا راضی بودند. برخی دیگر هم معتقد بودند با وجود درمانگاه، ایستگاه آتش نشانی و خدمات دیگری که برای یک منطقه لازم است، رسیدگی مدیران شهری به یک گذر فرهنگی در خیابان برادران مظفر مطلوب است.
در این میان هم البته برخی از کاسبان رضایت چندانی از میزان روشنایی خیابان در ساعات تاریکی هوا نداشتند. آنها می‌گفتند با تعطیل شدن مغازه‌ها روشنایی چندانی در خیابان مظفر جنوبی وجود ندارد. براساس گفته‌های این افراد اگرچه تیر چراغ برق‌های متعددی در خیابان برادران مظفر نصب شده؛ اما آن چنان که باید و شاید کارآیی ندارند.
پیش از این محمدجواد حق‌شناس رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران، پیش از فرا رسیدن بهار ۱۳۹۸ در مصاحبه ای گفته بود؛ بناست از خیابان مظفر واقع در منطقه ۶، به عنوان گذر هنر یاد شود تا در این منطقه آثار تجسمی همانند دیوارنگاری، مجسمه سازی و تندیس طراحی و نصب شود.
سراغ علی شجاعی صائین مدیر اسبق خانه کتاب رفتیم تا از وی بپرسیم، راه‌اندازی گذرهای فرهنگ و هنر چه نقشی در رونق عرصه‌های فرهنگ، هنر و گردشگری دارد؟
شجاعی صائین در این باره به ما گفت: ایده ایجاد گذرهای فرهنگ و هنر در سطح کشور، ایده خوبی است و ما به هر ایده‌ای که باعث دیدار و گفت و گوی اهل فرهنگ و دوستداران فرهنگ شود، نیاز داریم؛ البته باید ببینیم که اشکالات کار چه بوده است. از نظر من مشارکت اهل فرهنگ در طراحی و مدیریت برنامه‌هایی چون راه‌اندازی گذرهای فرهنگ و هنر اهمیت دارد. اگر اهل فرهنگ در کنار بخش دولتی در قضیه راه‌اندازی گذرهای فرهنگ و هنر دخیل باشند و در واقع با همان دیدگاه‌هایی نخبگانی خودشان از آغاز وارد این مجموعه‌ها شوند، به نظر امکان موفقیت طرح‌هایی چون راه‌اندازی گذر و فرهنگ بیشتر خواهد شد.
او افزود: متاسفانه ما در برنامه‌هایی چون راه‌اندازی گذر فرهنگ و هنر معمولاً به جنبه اقتصادی فرهنگ توجه لازم را نمی‌کنیم. به هر حال فرهنگ در بخش‌هایی عمده خود یک صنعت است و باید گردش مالی داشته باشد. اگر بخواهیم گردش مالی عرصه فرهنگ را صرفاً به کمک‌های دولتی که فراز و فرود دارند، معطوف کنیم، برنامه‌هایی چون راه‌اندازی گذرهای فرهنگ و هنر مختل می‌شود و موفقیت چندانی نخواهد داشت.
مدیر اسبق خانه کتاب با تأکید بر اینکه مشارکت اهل فرهنگ و توجه جدی به جنبه‌های اقتصادی و سودآوری گذرهای فرهنگ و هنر می‌تواند به موفقیت طرح‌های راه‌اندازی چنین گذرهایی کمک کند، بیان کرد: طبیعی است که ما در کل بخش فرهنگ دچار مشکلات ساختاری هستیم و هر اقدامی در حوزه فرهنگ متأثر از این مشکلات ساختاری است. ما نمی‌توانیم خیلی توقع داشته باشیم گذر فرهنگ و هنر جزیره‌ای بیرون از فضای کلی فرهنگ باشد. احساس می‌کنم اگر ما به روحیات و ذوقیات نسل امروز توجه بیشتری کنیم، این نسل می‌تواند به عرصه‌های فرهنگ و هنر توجه ویژه داشته باشد.
هادی عربی گل مدرس، کارشناس هتلداری و گردشگری هم در خصوص چگونگی ترویج گردشگری ادبی به خبرنگار ما گفت: ایران تاریخ و فرهنگی غنی دارد؛ در بحث گردشگری ادبی که این روزها در مرکز توجه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار گرفته، شناساندن شاعران، ادیبان، نویسندگان و هنرمندان به مردم جهان اهمیت زیادی دارد. اگر ما بتوانیم پیوندی میان صنعت گردشگری و ادبیات‌مان برقرار کنیم، می‌توانیم به نتیجه خاصی برسیم که در قالب آن محل تولد و تدفین شاعران و ادیبان زمینه‌ای برای جذب گردشگر بیشتر و تأسیس موزه‌های متعدد می‌شود.
او با بیان اینکه فعال کردن بخش گردشگری ادبی مزایای خوبی دارد، اظهار کرد: بازدیدکنندگان داخلی و خارجی کشور ما در قالب این بخش از عرصه گردشگری با مفاخر ادبی ما و دستاورد‌های آنها آشنا می‌شوند. این بخش گردشگری تا اندازه‌ای هم در بحث حفظ نوستالژی‌های جمعی و قدیمی ما مؤثر می‌شود و حس خودباوری‌مان را تقویت می‌کند.
این کارشناس هتلداری و گردشگری بیان کرد: توجه به گردشگری ادبی به نوعی پاسداشت ارزش‌های هنری و زیبایی‌شناسانه است. گذرهای فرهنگ و ادب نیز صد در صد می‌توانند در عرصه گردشگری ادبی مؤثر باشند.
به نظر می‌رسد اجرای درست و مناسب شرط موفقیت طرح‌هایی چون راه‌اندازی گذرهای فرهنگ و ادب است؛ اگر گذری را با نام گذر فرهنگ و ادب نام‌گذاری کرده و فقط به صرف نام‌گذاری کفایت کنیم، راه به جایی نخواهیم برد. پس بهتر است مسئولان امر در آستانه ایجاد گذرهای فرهنگ و ادب به نحوه فعالیت روزانه و شبانه در این گذر نیز فکر کنند و فقط به ظاهر امر بسنده نکنند.
