به گزارش تیترشهر به نقل از اداره ارتباطات و امور بین الملل سازمان نوسازی شهر تهران، عضو شورای اسلامی شهر تهران ضمن حضور در سازمان نوسازی در جریان آخرین اقدامات و برنامه های این سازمان قرار گرفت و نکاتی را جهت پیشبرد هر چه بهتر امور متذکر شد.
احمد مسجد جامعی در این جلسه با بیان این که با آغاز بحث مدرنیته، جریان توسعه در شهر تهران در دو محور جنوبی و شمالی صورت گرفت، عنوان کرد: مراکز آموزشی و فرهنگی در محور شمالی و صنایع و کارخانجات صنعتی نظیر بلورسازی، چیت سازی، سیلو و ... در محور جنوبی تهران شکل گرفتند.
وی در این باره متذکر شد: در حال حاضر برخی از فضاهای صنعتی در محور جنوبی باقی مانده است که نیاز به شناسایی و انجام اقدامات بهسازی محیطی دارد.
مسجد جامعی بر اهمیت توجه به نظام بهره برداری، مدیریت و حفاظت از پروژه های اجرا شده بهسازی تأکید کرد و گفت: ضروری است در تعریف و اجرای پروژه ها سوابق تاریخی، جغرافیایی و فرهنگی محلات مد نظر قرار گرفته شود، چون خیلی از محلات دارای خاطره هستند و چنانچه این خاطره ها جنبه کالبدی پیدا کنند، ساکنان محل در حفظ و نگهداری از پروژه ها مشارکت خواهند کرد.
عضو شورای اسلامی شهر تهران تصریح کرد: ضروری است در نام گذاری پروژه ها، سوابق، تاریخچه و اصالت محلات، مد نظر قرار گرفته شود.
مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران نیز در این جلسه به ارائه گزارشی پیرامون تاریخچه اقدامات نوسازی، رویکردها و برنامه های سازمان نوسازی پرداخت.
علی اکبری ضمن مرور تاریخچه ای از فعالیت های صورت گرفته در حوزه نوسازی بافت های فرسوده از دهه های گذشته، عنوان کرد: موضوع نوسازی بافت های فرسوده در شهر تهران بصورت گسترده از سال 1384 آغاز شد.
وی عنوان کرد: رویکرد مداخله اقتدارگرایانه و از بالا به پایین در بافت های فرسوده که عمدتاً در دهه 70 جریان داشت در پروژه هایی نظیر پروژه نواب در تهران، پروژه توسعه اطراف حرم امام رضا (ع) در مشهد و بیش از 30 پروژه دیگر در مراکز استان ها اجرا شده بود.
مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران افزود: به دلیل محدودیت منابع مالی، جهش قیمت مسکن، افزایش هزینه های تملک و مقاومت اجتماعات محلی این پروژه ها عملاً به بن بست می رسید و یا نیمه کار رها می شد و در صورت اتمام نیز پیامدهای اجتماعی منفی به دنبال داشت.
وی یادآور شد: از نیمه های دهه 80 ، نوسازی با روش های کم هزینه تر، آسان تر و مبتنی بر مشارکت اجتماعات محلی و سایر ذی نفعان در دستور کار قرار گرفت و سازمان نوسازی شهر تهران در سال 1386 برای اولین بار این موضوع را در تهران تجربه کرد و با راه اندازی دفتر تسهیل گری اقدام به مذاکره و گفتگو با ساکنان محلات و شناسایی نیازها و خواسته های آنها کرد.
علی اکبری با اعلام این که پس از گذشت 2 سال از فعالیت نخستین دفتر تسهیل گری در تهران، نتایج مثبتی در این حوزه حاصل شد، اظهار داشت: رویکرد تسهیل گری در ایران به نام سازمان نوسازی شهر تهران شناخته می شود و این سازمان نخستین نهادی بود که با راه اندازی دفاتر تسهیل گری در سطح محلات بافت فرسوده اقدام به آگاهی بخشی و ترغیب ساکنان به نوسازی کرد.
مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران با اشاره به ماهیت بین بخشی نوسازی، عنوان کرد: از آنجایی که نوسازی بافت های فرسوده امری بین بخشی بوده و در وظایف و مسئولیت هیچ کدام از دستگاه ها به تنهایی نمی گنجد، موضوع مدیریت هماهنگ در سال 1393 در دستور کار سازمان قرار گرفت و با شکل گیری ستاد ملی بازآفرینی و ستاد بازآفرینی پایدار کلانشهر تهران، دبیرخانه این ستاد در سازمان نوسازی با هدف استفاده از ظرفیت دستگاه های ذی نقش در فرآیند نوسازی از طریق ایجاد هماهنگی های بین بخشی تشکیل و به عنوان اقدامی کلیدی و مهم به سایر فعالیت های سازمان نوسازی شهر تهران اضافه شد.
به گفته علی اکبری اقدامات و برنامه های جاری سازمان نوسازی شهر تهران در تداوم مسیر گذشته و با رویکرد توسعه محله ای دنبال می شود.
در این جلسه گزارشی از عملکرد و اقدامات سازمان نوسازی در حوزه های تدوین برنامه توسعه محله ای، پیشخوان توسعه محلات، بودجه، پروژه های بهسازی محیطی، ساماندهی معابر و مناسب سازی برای معلولان، ایجاد فضای سبز، تأمین خدمات، شناسایی املاک و باغات پیشنهادی جهت تبدیل به بوستان های محلی، اقدامات اجرایی بازآفرینی فضای فوقانی تونل راه آهن تهران-تبریز، اقدامات پشتیبان نوسازی و ... ارائه شد.
