این نهاد بین المللی بر اساس نتیجه مطالعه گسترده‌ای در این زمینه می‌گوید: توافق بین‌المللی که در سال ۱۹۸۷ برای ممنوعیت استفاده از مواد شیمیایی مخرب برای لایه ازن تصویب شد تا کنون موفق بوده است.
لایه ازن بخشی از اتمسفر زمین است که سهم قابل توجهی از اشعه مضر ماوراء بنفش را در خود جذب می‌کند و مانع از آسیب دیدن جانداران روی زمین بر اثر تابش این اشعه می‌شود.
اشعه ماوراء بنفش می‌تواند به دی‌ان‌ای جانداران آسیب بزند، سوختگی ایجاد کند و از این طریق در دراز مدت به سرطان پوست بیانجامد.
لایه ازن در دهه ۷۰ شروع به "تحلیل رفتن" کرد و در آن زمان دانشمندان عامل اصلی آن را وجود گازهای سی.اف.سی اعلام کردند که اغلب در قوطی‌های اسپری، یخچال‌ها، برخی عایق‌ها و خنک‌کننده‌ها به کار می‌رود.
در سال ۱۹۸۵ یک حفره بزرگ در لایه ازن کشف شد و دو سال بعد با تصویب پروتکل مونترآل، ۴۶ کشور متعهد شدند که استفاده از این گازهای مضر را تدریجا به صفر برسانند.
این توافق بعدها به یکی از پیمان‌های سازمان ملل تبدیل شد که در نتیجه آن، تولید و استفاده از این گازهای مضر ۹۹ درصد کاهش یافته است .
حفره قطبی در لایه ازن تا سال ۲۰۰۰ به بزرگ شدن ادامه داد و از آن پس تدریجا کوچک‌تر شد.
به گزارش بی بی سی، اکنون گزارشی که توسط سازمان ملل متحد، آمریکا و اروپا تهیه شده نشان می‌دهد که پروتکل مونترآل آنطور که امید می‌رفت موثر بوده است.
در این گزارش آمده که اگر سیاست‌های فعلی برجا بمانند لایه ازن ظرف دو دهه کاملا مرمت خواهد شد.
اگرچه تحلیل رفتن لایه ازن خطرناک است اما دلیل اصلی تغییرات اقلیمی محسوب نمی‌شود.
با این‌حال گزارش تازه سازمان ملل متحد می‌گوید: نجات لایه ازن تاثیر قابل توجهی نیز روی گرمایش زمین داشته چرا که بسیاری از گازهای مخربی که ممنوع شده‌اند در دسته گازهای گلخانه‌ای نیز بوده‌اند.
اگرچه این گزارش عموما گزارشی مثبت و امیدوارکننده خوانده شده، نویسندگان آن همچنان هشدار داده‌اند که ادامه روند بهبود و مرمت لایه ازن لزوما ضمانت شده نیست.
مثلا در این گزارش آمده پیشنهاد محدود کردن گرمایش زمین با فرستادن میلیون‌ها تُن دی‌اکسید سولفور به لایه‌های بالایی اتمسفر می‌تواند پیشرفت‌های حاصل شده در این زمینه را معکوس کند.
