یکم- کرونا، برای رسیدن به منظور خود، از راست می‌تازد، از چپ حمله میکند! از شمال یورش می‌آورد و از جنوب هم تحت فشارمان قرار داده، ما چه؟ ما میدانیم که محکومیم به زندگی و زنده ماندن اما شیوه‌نامه‌های زندگی را رعایت نمی‌کنیم و دستورهای ادامه حیات را به چیزی نگرفته‌ایم، گویی که یک چیزمان می‌شود! گویی که عین خیال‌مان نیست! ما مردم یک جور در حال به‌خود بد کردنیم و مسئولان و دست‌اندرکاران که زعمای مایند و باید سلامت جامعه را تأمین کنند و پاسدارش باشند، جور دیگری شیوه جور و جفا را در پیش گرفته‌اند!
دوم- صورت ظاهر این بازی مرگ و زندگی این است که برخی از کارها که ایجابی‌اند، باید در کمال دقت و بلکه با وسواس حداکثری مراعات شوند! برخی از دستورالعمل‌ها نیز باید در دایره سلبی وارد شوند و از انجام‌شان به شدتی که واقعاً شدید باشد، پرهیز کرد! در این میان ورزش هم در این دسته است و هم در آن دسته! و در میان ورزش‌ها، فوتبال و مسابقه‌هایش وضعی دارد استثنائی! فوتبال می‌تواند با کمترین برخورد به‌طور زنده از تلویزیون پخش شود و روحیه نگران و بیم‌زده جامعه را صاحب آرامش کاملاً محسوس کند!
همین شب‌ها، در تمام اروپا، در خاور دور و خاورمیانه و آمریکای جنوبی، مسابقه‌های تیم‌های ملی برگزار می‌شود در عین حال که فوتبالیست‌ها و اعضای تیم‌های ملی، به خوبی زیر نظر و تحت پوشش کادر درمانی و درمانگران فداکارند!
علاوه بر مسابقه‌های مقدماتی جام ملت‌های اروپا و مقدماتی جام جهانی ٢٠٢٢، لیگ‌های اروپایی هم بدون حضور تماشاگران در ورزشگاه‌ها، و یا با حضور یک‌پنجاهمی و یک‌چهلمی فوتبالدوستان با شدت و حدت برگزار و از سوی مردم، با کمال علاقه تعقیب می‌شود! نشاط و سرور و انبساط خاطر مردم، به لطف فوتبال به اوج نزدیک می‌شود و شده است!
سوم- اما نزد ما، گویی اراده‌ای وجود دارد که می‌خواهد تأثیر اهرم روانی ورزش حرفهای، کم و کمتر باشد و پوششی از امید به زندگی را ایجاد نکند! هر روز تهدید به قطع بازی‌های لیگ برتر! هر روز خط و نشان کشیدن علیه نظم برگزاری بازی‌ها! گویا که باید فوتبال، این عامل سرزندگی و این نمایش محبوب میلیون‌ها مردم، کارکرد اصلی خود را - امید به زندگی را - از دست بدهد!
آقایان! آقایان! آقایان! برای جنگیدن علیه ویروس کرونا، فوتبال پرزورترین عامل مقاوم و غلبه‌گری است! فوتبال را تعطیل نکنید، بلکه با نظم و ترتیب بیشتری انجامش دهید و برگزارش کنید! جامعه با این اهرم، ترس از باختن به کرونا را از یاد می‌برد!
یک پیشنهاد
روز محمود، به یاد سرهنگ فوتبال
چهارم- از فوتبال چه خبر؟ میدانیم که حاشیه‌ها و شایعه‌ها سرسوزنی از شدت خود نکاسته و به بمباران همیشگی و پرکارتر از همیشه مشغول بودند، ولی پرسش ما این است: در روزهای تیم‌های ملی و در ایام FIFA Day فوتبال ما در چه کار بود؟
پرسپولیس را میدانیم که با تیم بادران یک مسابقه دستگرمی برگزار کرد! یحیی اجازه بخور و بخواب نمیدهد! استراحتی هم اگر واجب باشد -به وقتش البته- استراحت فعال است! استراحت مطلق، خریداری ندارد! حتی به مفت!
گلگهر نیز با تیم رضا عنایتی -هوادار- روبه‌رو شد! یحیی فرهادخان را برد و امیر به آقای عنایتی باخت! ولی «برد» همین باخت خیلی بیشتر است، صبر کنید و ببینید! حالا امیر «درز و دورز»های دفاعی تیمش را میدوزد و میگیرد!
اصفهان هم یک بازی خاص داشت: ...دیدار سپاهان و ذوب‌آهن برای به‌جا آوردن حق معلمی و حق مربیگری محمودخان یاوری که باید مفصل‌تر، پرآب و رنگتر باشد! با حضور همه تیم‌هایی که سرهنگ مربیشان بوده! تقویم یک روز به نام «روز محمود» با مرکزیت سپاهان! درست است آقای ساکت؟
تراکتور که توسط AFC پرتماشاگرترین تیم در غرب آسیا دانسته شده، چگونه روند آمادهسازی مسابقهای خود را سپری میکند که بسیار هم سخت و دقیق باید باشد؟ حمله گازانبری کرونا یا فولاد اهواز؟ و شهرخودرو و نفت آبادان و مسجدسلیمان و نساجی!
برنامه استقلال را ما هم مثل شما فوت آبیم: ...هر روز صبح، یک حمله داخلی از مدیران سابق به سوی مدیران فعلی و هر عصر پاسخ مدیریت جدید به علاوه دو قورت و نیم هم اضافه! از تجربه مرفاوی و از شوق و ذوق فکری، این خوابیدگی و سکوت و سکون بعید بود، بعید!
نگاه جنسیتی ممنوع!
خانمها موفق‌ترند!
پنجم- مربی تیم ماشین‌سازی که به نوعی «اسرار هویدا میکرد» در کنار حرفهای قابل تأملش یک جاهایی هم درست و حسابی به اوت زده است! میپرسید کجا؟ میگوییم آنجا که به اعتراض گفت:
یک زن، شده همه‌کاره فوتبال ما! تصمیم‌گیرنده برای فوتبال!
و ما یادمان رفت تا بپرسیم: ...مگر چه عیبی دارد؟ مگر این چند سال اخیر، آقایان حاضر در فوتبال، کدام شاهنامه یا کدام مثنوی را نوشته‌اند که صاحب حق ویژهشان بدانیم و ضعف آشکار مدیریتیشان را یک کاستی، نه علمی، نه تجربی!
اتفاقاً اگر در فدراسیون فوتبال یکی،دو جا باشد که بیعیب و نقصتر مینماید، حوزه کاری خانم‌هاست، نه آقایانی که وقتی آب همه جا را برده، اینان را خواب برده! آن هم چه خوابی؟ هم خرگوشی و هم زمستانی!
لطفاً در فوتبال، دنبال نگاه جنسیتی نباشید! همان «برملا»گریها به اندازه کافی کار دست همه میدهد و سوژه‌های فراوان هم دارد! شما جواب یک هومن افاضلی را بدهید، خیلی ممنوندار شما میشویم!
نفت آبادان-پیکان
سکوت میشکند!
ششم- از پیکان خبری نیست، در حالی که منتظر بودیم پس از تغییرات چندی که در این باشگاه رخ داد، یکی از ... مورد توجه باشد! اول به‌خاطر اینکه پیکان یک سابقه خوب در ورزش قهرمانی ایران دارد و کارهای نمایان کم انجام نداده است! دوم به‌خاطر اینکه مربی‌اش اگر فضای کاری غیرملتهب و جو آرامی داشته باشد، با ترکیب علم آکادمیک مدیر باشگاه، هم بازیکن‌سازی بلد است و هم تیمداری و حریف شدن و قدر بودن! اما چه کار باید کرد که در راستای صلاح مملکت خویش خسروان دانند، فعلاً سیاست «آسّه بیا، آسّه برو» حاکم است. از پیکان خبری که هیجان‌ساز و گیرنده باشد درز نمیکند! البته فردا از آبادان یک نمایشی که خدا کند چشم‌نواز هم باشد با شرکت پیکان سرمیزند!
آتش‌بازی اما نه بازی با آتش!
برای خودت بلا نزا!
هفتم - آقای مهدی - سهیل مهدی- که بازی عقب‌مانده و تعویقی نفت آبادان و پیکان تهران را همین سه‌شنبه -27 آبان99- برگزار میکند، یک معذرت به خودش، به سازمان لیگ، به کمیته برگزاری مسابقه‌ها و به تمام تیم‌های لیگ برتر از جمله خود نفت و خود پیکان، بدهکار است! ایشان باید عهد کند دیگر، از این برنامه‌های جهتدار تحویل ندهد! خاصه خرجی به هر شکل و به هر رویش باید تا برچیده شود! آجر خود را به پاره آجر تبدیل کردن، شرط عقل نیست! عاقلانه این است:
هر هفته، تمام 8 بازی اجرا شوند! مثل همین هفته که از پنج‌شنبه شروع می‌شود و به جمعه میرسد و به شنبه هم!
