به گزارش تیترشهر : پایگاه «د ویک» در گزارشی به قلم جیکوب لمبرت درباره دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا می‌نویسد: «این توئیت ترامپ که برند سیاسی‌اش وابسته به چنین صحبت‌های التهاب‌آفرینی است، یادآور اعلامیه سال ۲۰۱۷ وی است، با این مضمون که مالکان لیگ فوتبال آمریکایی ان‌اف‌ال باید در جواب بازیکن‌هایی که زانو می‌زنند بگویند، آن ... را همین الان از زمین بازی بیرون بیندازید، او اخراج است!
در آن زمان این کامنت ترامپ عمده اخبار را به خود اختصاص داده و مناقشه را شعله‌ور ساخته و باعث شد این لیگ ورزشی که نگران اعمال نفوذ ترامپ و از دست دادن طرفداران محافظه‌کارش بود، قوانین جدیدی را در خصوص سرود ملی وضع کند و ترامپ چیزی را که مشتاقش بود، به دست آورد؛ این احساس که او به یکباره منشا و موضوع ماجرای ملی ماست.
اما حالا که کشور درگیر بیماری شده که بر خلاف پیش‌بینی ترامپ در اوایل ژوئیه قرار نیست "به یکباره ناپدید شود"، این تاکتیک برتری خودش را از دست داده است. توئیت اخیر ترامپ درباره موضوع زانو زدن به جای آنکه جرقه یک مناظره در مورد بی‌احترامی مفروض ورزشکاران به پرچم را موجب شود به طرز خنده‌داری نامربوط به نظر رسید و منجر به اظهارنظرهایی شبیه به این شد؛ چرا شما مردم را تشویق به زدن ماسک و اجرای فاصله‌گذاری اجتماعی می‌کنید؟ این فقط یک سوال معتبر در جریان یک بحران تاریخی نیست، این اساسا تنها سوال ممکن است.
جنگ فرهنگی که ترامپ می‌خواهد به خورد ما بدهد دیگر در میان مردمی که به سبب شیوع کووید-۱۹ به لحاظ مالی، پزشکی و احساسی زمین‌گیر شده‌اند، خریداری ندارد. در یک هفته و نیم گذشته او باراک اوباما را متهم به خیانت کرده، برادرزاده خود را مجرم خوانده، ادعا کرده که جو بایدن، نامزد ریاست جمهوری مفروض حزب دموکرات آمریکا می‌خواهد پلیس، اداره ضابط گمرک و مهاجرت، نظام وثیقه، متمم دوم و شکلی حیرت‌انگیز حومه‌ها را از بین ببرد. هیچ یک از این اتهامات فراتر از فید توئیتر ترامپ موجی به وجود نیاورد و تا زمانی که شیوع ویروس فروکش کند – احتمالا در زمانی در سال آینده میلادی صرف‌نظر از اینکه چه کسی رئیس جمهوری باشد – این الگو باقی خواهد بود.
به نظر می‌رسد که ترامپ با علم به این مساله در همان روز منتشر کردن توئیتش علیه زانو زدن، اولین کنفرانس مطبوعاتی کروناویروس خود را بعد از هفته‌ها برگزار کرد. گرچه اجرایش کسل‌کننده، مغشوش و آکنده از مطالب غیرواقعی بود، این تمایل جدیدش به رسیدگی به بحران شاید برای نخستین بار از زمان آغاز ریاست جمهوری او نشان داد این او نیست که بر خبرها سوار است، بلکه این خبرها هستند که بر او سوار شده‌اند. اعترافش به اینکه "فلوریدا در وضعیت کمی دشوار و یا بسیار دشوار قرار دارد" بازتاب وضعیت بسیار دشواری است که خودش در آن قرار دارد: از اواخر مارس، میانگین محبوبیت او به میزان شش درصد افت کرده و به ۴۰ درصد رسیده است؛ در عین حال تایید عملکرد او در قبال شیوع ویروس نیز سقوط کرده و به زمین خورده است.
به روشنی ترامپ نگرانی کمی نسبت به سلامت عمومی دارد؛ همان‌طور که رایان کوپر، یک همکار من چند ماه قبل گفت، اگر که ترامپ چنین نگرانی داشت زمانی که شیوع بیماری آغاز شد، قاطعانه عمل می‌کرد. نگرانی بزرگتر ترامپ احتمالا این است که دیگر نمی‌تواند واقعا آراء حامیانش و رای‌دهندگان مردد را به ویژه در ایالت‌های جنوبی درگیر با شیوع کووید-۱۹ و آن هم در حالی که آنها نگران معیشت و زندگی خود هستند، به دست بیاورد. ترامپ برای آنکه بتواند ماه نوامبر بایدن را شکست دهد، نیاز به تحریک به انزجار در کشور دارد، همچون کاری که در سال ۲۰۱۶ توانست بکند. او نیاز دارد دو طرف زمانی که او در خصوص بازیکنان فوتبال آمریکایی اظهار عقیده می‌کند یا به رسانه‌های اخبار دروغ حمله می‌کند یا با کنسروهای لوبیا عکس می‌گیرد، برانگیخته شوند.
به طور خلاصه او نیاز دارد که ما در این بازی با او همراهی کنیم. اما این احتمالش وقتی که بخش‌های گسترده‌ای از کشور درگیر ویروس هستند، خیلی کم است.
یک تحریک‌کننده وقتی که تحریکات معمولش به بن‌بست بخورند، چه می‌تواند بکند؟ اگر اقدام اخیر ترامپ در استفاده از نیروهای فدرال در پورتلند را یک نشانه بدانیم، پس او به سراغ تحریکات نامعمول می‌رود. رو آوردن سریع و بدبینانه او به برچسب "نظم و قانون" ممکن است اکنون تنها اقدام او باشد؛ او که در مقابله با کووید-۱۹ شکست خورده و نمی‌تواند تجمع برگزار کند و یا رسانه‌های اجتماعی را به عنوان سلاح به خدمت بگیرد، خودش را به عنوان بهترین دفاع کشور در برابر نفرت‌انگیزهای "چپ افراطی" جلوه می‌دهد.
این البته حوزه‌ای آشنا برای اوست؛ ماه نوامبر گذشته به عنوان مثال به آزادی زودهنگام "۹۰۰ مجرمی که برخی‌شان سابقه‌دار و بد هستند" حمله کرده و گفت "دموکرات‌های چپ افراطی دارند شهرهای ما را به کشتن می‌دهند." اما او اگر که بخواهد خودش را از عقب‌ماندگی دو رقمی در برابر بایدن (کسی که ترامپ درباره‌اش هشدار داد کشوری که می‌شناسیم را نابود می‌کند) خلاص کند، باید با قدرت هر چه بیشتری این نقش را بازی کند.
هر کاری که این رئیس جمهوری انجام دهد، کروناویروس تا زمانی که واکسنش وجود داشته باشد پای برجاست؛ واکسنی که ترامپ با ابهام شدید وعده داده "خیلی سریعتر از چیزی که هر کس فکرش را کند، عرضه می‌شود". این حقیقت – بیشتر از هر چیزی که ترامپ توئیت کرده یا خواستار انجامش از طرف نیروهای نیابتی خود شود – گفت‌وگوی ملی را از الان تا روز انتخابات به پیش می‌برد. به لطف رهبری نامرئی ترامپ در اوایل مقابله با شیوع کرونا، این مشکلی است که خود او ساخته است. او حالا باید دریابد که چطور می‌تواند با مشخص شدن بی‌ارزش بودن مانور روی یک قهرمان ورزشی زانو زده، مجددا در انتخابات پیروز شود.»
