به گزارش تیترشهر : اگرچه هنوز حدود یک سال زمان باقی مانده، اما گمانه زنی ها از اکنون شروع شده و پچ پچ‌ها و خبرهای در گوشی بازار شایعات را داغ کرده و سوال‌هایی از این دست را بر سر زبان‌ها انداخته است که «رئیس جمهور بعدی کشور چه کسی است؟». سوال‌هایی که باعث شده در ابتدا برخی‌ها به این فکر بیفتند که اصلا شانس با چه جناحی یار خواهد بود؟
فرضیه‌ای که برخی جواب آن را اینگونه داده اند؛ مثل «اکبر ترکان» از اعضای ارشد ستاد انتخابات و مشاور اسبق حجت‌الاسلام و المسلمین روحانی که در گفت‌وگویی گفته است: معتقدم که انتخابات ۱۴۰۰ هم مثل انتخابات اخیر مجلس خواهد شد؛ منظورم این است که پیروز این انتخابات هم اصولگرایان هستند و از هم اکنون می‌توانم بگویم که ریاست‌جمهوری سیزدهم به اصولگرایان خواهد رسید.
صادق زیباکلام تحلیلگر اصلاح طلب هم در پاسخ به این سوال گفته بود که فرقی نمی‌کند کاندیدای اصلاح‌طلبان در ۱۴۰۰ آقای جهانگیری باشد یا هر فرد دیگری. نه آقای جهانگیری، نه آقای عارف و نه حتی خود خاتمی هیچ شانسی در انتخابات ۱۴۰۰ ندارند؛ زیرا بدنه اجتماعی که به اصلاح‌طلبان باور داشت و به آنان رای می‌داد، بعد از انتخابات ۲۹ اردیبهشت ۹۶ و عملکرد دولت آقای روحانی و مجلس دهم، اعتقاد و باور خود را از دست داد.
البته اینها صرفا حدس و گمان است، اما همین حدس و گمان‌ها و اظهاراتی نظیر اینها باعث شد تا نام‌هایی از شخصیت‌های این جریان به عنوان نامزد احتمالی بر سر زبان‌ها بیفتد.
حسن غفوری فرد فعال سیاسی در گفت‌وگویی درباره شخصیت‌های احتمالی که ممکن است کاندیدای اصلی جریان اصولگرا شوند، گفت: نام آقای قالیباف که چند دوره کاندیدا بوده، مطرح است؛ احتمال حضور آقای سعید جلیلی هم وجود دارد؛ آقای حاجی بابایی همانطور که دفعه گذشته بودند، در این دوره نیز احتمال حضورش خواهد بود. همچنین همیشه صحبت از حضور مهندس باهنر است. احتمال حضور افرادی چون آقایان نیکزاد و ضرغامی هم وجود دارد. البته با اینکه این افراد مطرح هستند، اما تا جایی که من اطلاع دارم، هنوز هیچ بحثی در بین اصولگرایان برای اینکه به کاندیدای مشخصی برسند، مطرح نشده است.
همچنین حسین کنعانی مقدم دبیرکل حزب سبز حتی درباره افرادی که ممکن است به عنوان کاندیدای جریان اصولگرا وارد میدان رقابت شوند گفته است: اعتقاد دارم که بهتر است آقایان قالیباف و رئیسی در انتخابات حضور پیدا نکنند، زیرا اگر بر همین دو قوه متمرکز شوند بهتر است؛ اما چهره‌های بعدی که ممکن است از سمت این جریان مطرح شوند آقایان جلیلی ، محسن رضایی و حداد عادل هستند؛ البته اینها به طور رسمی اعلام آمادگی نکردند، اما سیستم ما به گونه‌ای است که زمان انتخابات ریاست جمهوری که می‌رسد همه احساس تکلیف می‌کنند.
علاوه براین محمدحسن قدیری ابیانه تحلیلگر مسائل سیاسی هم در این باره گفته است: احتمالا محمدباقر قالیباف، علی لاریجانی، محسن رضایی، حمیدرضا حاج بابایی، سعید جلیلی ، مصطفی میرسلیم و حداد عادل از طیف غیر اصلاح طلب وارد رقابت انتخابات ریاست جمهوری آینده می‌شوند.
اینها اسامی افرادی بود که نامشان برای نامزدی جریان اصولگرا در انتخابات آتی ریاست جمهوری مطرح شد، نامزدهایی که شاید اگر قرعه به کام جریان اصولگرا باشد، نام یکی از آنها به عنوان رئیس جمهور از صندوق آرا بیرون بیاید؛ پس شاید بد نباشد که نگاهی هر چند کوتاه به این اسامی داشته باشیم.
محمدباقر قالیباف؛ چهره‌ای که پیش از این در قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا، نیروی هوایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروی انتظامی سمت فرماندهی داشته و حال هم بر کرسی ریاست مجلس تکیه زده است، رئیس این روزهای مجلس که طرفدار هم کم ندارد گمانه‌زنی های بسیاری را درباره ورود خود به رقابت ۱۴۰۰ مطرح کرده است.
ناصر ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی در این باره گفته است: اگر شرایط سال ۱۴۰۰ مثل همین الان باشد، او (قالیباف) در مجلس می‌ماند، مگر اینکه یک‌سری اتفاقات ویژه در کشور بیفتد که به شخصه چنین پیش بینی ندارم.
همچنین مرتضی طلایی از نزدیکان قالیباف سال پیش احتمال نامزدی او برای مجلس را رد، اما ریاست‌جمهوری را تأیید کرده و گفته بود: «قالیباف نامزد انتخابات مجلس نمی‌شود، اما درصورتی‌که به او تکلیف شود برای انتخابات ریاست‌جمهوری به میدان می‌آید». او اخیرا باز هم مصاحبه دیگری داشته و گفته است: «گاهی شرایط کشور به‌گونه‌ای اقتضا می‌کند که نخبگان، بزرگان و دلسوزان در جریان اصولگرایی به این نتیجه برسند که یک نفر از افراد شاغل در مجلس باید در صحنه ریاست‌جمهوری حضور یابد، آن یک اجماع و اتفاق جمعی و جز استثنائات است».
سعید جلیلی؛ گزینه دیگری است که سابقه ریاست اداره بازرسی وزارت خارجه، معاون اداره اول آمریکا در وزارت خارجه، مدیر بررسی‌های جاری دفتر رهبری، معاون اروپا و آمریکای وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران و نمایندگی رهبری در شورای عالی امنیت ملی را داشته و هم اکنون هم عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است و طبق گفته‌ها حضورش در انتخابات آتی بسیار محتمل است. یکی از نزدیکان آقای جلیلی، در پاسخ به این سوال گفته است: حضور او هنوز در انتخابات ۱۴۰۰ مشخص نیست؛ تا آن موقع خیلی زمان باقی مانده است.
محمدرضا باهنر که هم دبیر کل جامعه اسلامی مهندسین و رئیس جبهه پیروان خط امام و رهبری و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است، هفت دوره در مجلس بود که به قول خودش می‌گفت در این ادوار آخر که نایب‌رئیس بود تصمیمی بدون نظر او در مجلس گرفته نمی‌شد. اما دو دوره است که دیگر در مجلس حضور ندارد. به انتخاب خودش دیگر ثبت‌نام نمی‌کند. همه گمانه‌زنی‌ها بر این بود که او حالا خودش را لایق ریاست پاستور می‌داند. خودش گفته است: «زمانی که ثبت‌نام نکردم بعضی‌ها گفتند می‌خواهد رئیس‌جمهور شود، بعضی‌ها گفتند ترسیده در مجلس رأی نیاورد و ثبت‌نام نکرده است، بعضی‌ها گفتند اصلا صلاحیتش ممکن بود رد شود، از ترس اینکه صلاحیتش تأیید بشود یا نشود، ثبت‌نام نکرد!». او اگرچه همواره منکر این شده که قصد ورود به انتخابات ریاست‌جمهوری را دارد، اما در مصاحبه ای گفته بود: «آنهایی هم که کاندیدا دارند از حالا نباید کاندیدایشان را علم و رو کنند».
عزت الله ضرغامی که هم‌اکنون بعنوان یکی از اعضای شورای عالی فضای مجازی فعالیت می‌کند از نظر بسیاری آمادگی نشستن بر کرسی پاستور را دارد؛ حسن غفوری فرد فعال سیاسی درباره او گفته است: آقای ضرغامی بیشتر در دید مردم بود و جذابیت بیشتری دارد، البته انگیزه ایشان هم برای ورود به انتخابات ریاست جمهوری بیشتر است و دوره قبل هم نیت ورود به این عرصه را داشت.
پرویز فتاح، وزیر نیروی دولت احمدی نژاد هم از دیگر افراد شاخص اردوگاه اصولگرایان برای انتخابات ریاست جمهوری آینده است. او مدیرعامل سابق بنیاد تعاون سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، مجری و مشاور پروژه های بزرگ سد سازی و عمرانی در قرارگاه خاتم الانبیا، رئیس قبلی کمیته امداد امام خمینی و رئیس کنونی بنیاد مستضعفان است. آمار نشان می دهد که فتاح در اکثر مسئولیت‌های خود موفق ظاهر شده است.
محسن رضایی که رکورد دار حضور در انتخابات ریاست جمهوری است.کاندیدای انصرافی سال ۸۴، نفر سوم انتخابات ۸۸ و نفر چهارم انتخابات ۹۲ و یکی از بازیگردانان جمنا در انتخابات ۹۶ است که به زعم برخی خیلی هم بدش نمی آید که بار دیگر شانس خود را برای ریاست جمهوری امتحان کند.
اما دو گزینه دیگری که زمزمه‌های بسیاری هم درباره کاندیداتوری‌شان مطرح می‌شود علی لاریجانی و محمود احمدی نژاد هستند که محمد حسن قدیری ابیانه درباره آنها گفته است: علی لاریجانی مایل به پست ریاست جمهوری است، اما زمینه افکار عمومی را برای این سمت ندارد؛کمااینکه نه به اصلاحات وابسته بوده و نه به اصولگرایان وابسته است. او ادامه داد: احمدی نژاد هم بر فرض تایید صلاحیت شدن هرگز اصولگرا نبوده و نیست.
اینها تنها برخی از نام‌هایی است که ممکن است از سمت جریان اصولگرا مطرح شود، اما صحنه رقابت‌های سیاسی همواره ثابت کرده که صحنه رقابت همیشه پیش بینی پذیر نیست و در لحظه آخر ممکن است اتفاق دیگری رخ دهد.
کمااینکه بسیاری در جریان اصلاحات معتقد هستند که هنوز صحنه رقابت را از دست نداده اند و در این زمینه احمد شریف عضو شورای هماهنگی اصلاح طلبان گفته است: بسیاری از مردم تمایلشان به جریان اصلاح طلب بسیار بیشتر از جریان اصولگراست و هیچ اصلاح طلبی نیست که بخواهد به یک فرد اصولگرا رای دهد.
حال باید دید که در نهایت چه کسی قرار است ساختمان پاستور را فتح کند؛ پاستور به تسخیر اردوگاه اصلاح طلبان در می‌آید یا اصولگرایان. اندکی صبر همه چیز را مشخص می کند...
