به گزارش تیترشهر : با شیوع ویروس کرونا و لغو سفرهای بین استانی و بین شهری در جاده‌های مواصلاتی کشور آن هم در آستانه سفرهای نوروزی که همواره یکی از بهترین فرصت‌ها برای درآمدزایی رانندگان اتوبوس است، این قشر با مشکلات عدیده ای روبه رو شده که اگرچه دولت قول اعطای تسهیلات به کسب و کارها و بنگاه‌های آسیب دیده از بحران کرونا داده، اما از آنجا که این تسهیلات به شرکت‌های تعاونی حمل و نقل مسافری عمدتاً اختصاص می‌یابد، رانندگان اتوبوس معلوم نیست بتوانند بهره‌ای از تسهیلات ۸ هزار میلیارد تومانی بخش حمل و نقل ببرند.
این وضعیت برای رانندگان اتوبوس‌های «دیگرمالک» به مراتب بدتر از رانندگان «خودمالک» اتوبوس‌هاست؛ چرا که رانندگان اتوبوس‌های دیگرمالک درآمدشان در دو ماه اخیر به طور میانگین ۱۰۰ هزار تومان از هر سرویس سفر است.
از سوی دیگر به دلیل آنکه بیمه تأمین اجتماعی رانندگان حمل و نقل جاده‌ای، خویش فرما بوده و نه بیمه اجباری، لذا با توجه به اینکه بر اساس قانون بیمه بیکاری، صرفاً آنهایی که بیمه اجباری از سوی کارفرما رد شده و همزمان، ۳ درصد بیمه بیکاری سهم کارفرما هم اعمال شده باشد، می‌توانند مشمول مصوبه ستاد ملی مبارزه با کرونا مبنی در دریافت بیمه بیکاری در سه ماهه اسفند ۹۸ تا پایان اردیبهشت ۹۹ قرار گیرند؛ بنابراین رانندگان اتوبوس اعم از دیگرمالک یا خودمالک نمی‌توانند در دوره توقف سفرهای بین شهری، بیمه بیکاری دریافت کنند که این اتفاق، مشکلات عدیده اقتصادی برای خانوارهای تحت پوشش رانندگان به وجود آورده است.
محمد اسلامی وزیر راه و شهرسازی شنبه شب در برنامه تلویزیونی، از توافق وزارت راه با بانک مرکزی درباره اختصاص ۷ هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان از تسهیلات ۷۵ هزار میلیارد تومانی مبارزه با کرونا با سود ۱۲ درصد خبر داد.
اگرچه اسلامی ارقام بخش حمل و نقل هوایی و ریلی را اعلام کرد، اما جزئیاتی از ارقامی که قرار است به حمل و نقل جاده‌ای پرداخت شود، گزارش نداد.
یک راننده اتوبوس خودمالک اظهار داشت: در حال حاضر اقساط خرید اتوبوس مشمول مصوبه امهال تسهیلات کسب و کارها شده که اقدام مناسبی است؛ اما از سوی دیگر بیمه تأمین اجتماعی با تعویق حق بیمه خویش فرما مخالفت کرده؛ با توجه به اینکه حق بیمه اسفند ماه را پرداخت نکرده ایم، با جریمه سنگین از سوی تأمین اجتماعی مواجه شده ایم.
یک راننده اتوبوس دیگرمالک نیز گفت: در حال حاضر به دلیل کاهش سفرها، برخی رانندگانی که برای اتوبوسداران کار می‌کنند، مجبورند حتی مسیرهای طولانی را با حداقل دستمزد قبول کنند؛ راننده‌ای داریم که حاضر شده تا ایرانشهر با دستمزد ۱۰۰ هزار تومانی سفر کند.
به گفته این راننده اتوبوس، رانندگان مجبورند ۱ میلیون و ۳۵۰ هزار تومان بابت حق بیمه تأمین اجتماعی ویژه مشاغل خویش فرما برای ماه‌های اسفند ۹۸ و فروردین ۹۹ پرداخت کنند که در صورت عدم پرداخت آن، با جریمه‌های سنگین از سوی سازمان تأمین اجتماعی مواجه خواهند شد.
وی افزود: درآمد رانندگان دیگرمالک در اسفند ماه سال گذشته ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان بود که امسال این رقم تقریباً به صفر رسیده است.
یک راننده اتوبوس خودمالک نیز می‌افزاید: در طول سال‌های اخیر به دلیل کاهش شدید مسافران و استفاده مردم از خودروی شخصی که سبب شده بسیاری از سفرها با ضریب اشغال زیر ۷۰ درصد تردد کنیم، حدود ۳۰ میلیون تومان از درآمد اتوبوس را بابت تعویض روغن، لاستیک، اقساط تسهیلات خرید اتوبوس و دیگر خرج‌ها پرداخت می‌کند و نهایتاً ماهانه به طور متوسط کمتر از ۳ میلیون تومان برای وی باقی می‌ماند که اگر مالک، راننده نباشد، ماهانه ۱ میلیون تومان نیز به راننده پرداخت خواهد کرد.
رانندگان از دیگر مشکلات صنف خود را عدم رعایت نظافت و ضد عفونی در خوابگاه‌ها برای رانندگان اتوبوس در پایانه‌های شهرهای مختلف عنوان و اعلام کردند: از همین رو مجبوریم در اتوبوس بخوابیم.
برخی اعضای صنف رانندگان حمل و نقل مسافری جاده‌ای نیز درباره اعطای تسهیلات کرونایی به کسب و کارهای مرتبط با بخش حمل و نقل گفتند: این تسهیلات که گفته شده به ازای هر کارگر، ۱۲ تا ۱۶ میلیون تومان و به شرط عدم اخراج کارگران است، صرفاً مشمول شرکت‌های حمل و نقل می‌شود؛ البته قرار است شرکت‌ها با این تسهیلات از رانندگان نیز حمایت کنند؛ این در حالی است که رابطه رانندگان با شرکت‌های حمل و نقلی، رابطه کارگری و کارفرمایی نیست و صرفاً جنبه قراردادهای همکاری را دارد؛ بنابراین باید در هنگام اعطای بخشی از این تسهیلات به رانندگان، نظارت دقیق صورت گیرد؛ چون اسامی رانندگان در سامانه بیمه شرکت‌های حمل و نقلی ثبت نمی‌شود و صرفاً صورت وضعیت‌های رانندگان برای هر سرویس سفر، به سازمان راهداری ارائه می‌شود. درنتیجه معتقدیم این حمایت را به جای تشکل‌های صنفی، سازمان راهداری در اختیار بگیرد؛ چون به طور دقیق می‌تواند وضعیت سفرهای اعزامی رانندگان در اسفند و فروردین سال گذشته را با سفرهای نوروزی امسال مقایسه کرده و بر اساس آن، کمک‌هایی را در اختیار رانندگان اتوبوس‌ها و مینی بوس‌ها قرار دهد.
برخی رانندگان نیز با بیان اینکه بسیاری از رانندگان اتوبوس‌های بین شهری، به دلیل مشکلات اقتصادی حاضر شده اند به رانندگی در اتوبوس‌های درون شهری منتقل شوند گفتند: این در حالی است که رانندگان اتوبوس‌های درون شهری روزانه ۸ ساعت کار می‌کنند و هزینه قطعات و تعمیرگاه نمی‌دهند، پس از بازنشستگی نیز حقوق متناسب با دوره اشتغال دریافت می‌کنند؛ اما رانندگان اتوبوس بین شهری با حداقل دریافتی قانون کار در زمان بازنشستگی مواجه هستند و بسیاری از مواقع بیش از ۱۲ ساعت رانندگی می‌کنند.
احمدرضا عامری رئیس اتحادیه کشوری شرکت‌های تعاونی حمل و نقل مسافر اظهار داشت: در خصوص حمایت از رانندگان اتوبوس، کانون رانندگان پیگیر کارهای آنهاست؛ اما در حال حاضر ۸۰ درصد حمل و نقل جاده‌ای متوقف شده است از آنجایی که رانندگان اتوبوس حقوق ثابت ندارند و با هر سرویس سفر، حق الزحمه دریافت می‌کنند که در حال حاضر به دلیل توقف سفرها، دستمزدها نیز به شدت کاهش یافته است.
وی افزود: سازمان راهداری از هر صورت وضعیتی که برای هر سفر صادر می‌شود، مطلع است بنابراین دولت از وضعیت اقتصادی رانندگان آگاه است. چون می‌تواند تعداد سفرهای فروردین ۹۹ را با سفرهایی که در فروردین ۹۸ انجام شده، مقایسه کند.
این فعال صنفی ادامه داد: گزارش‌هایی از وضعیت اقتصادی شرکت‌های حمل و نقل مسافر به سازمان راهداری ارائه داده و مکاتباتی با آنها داشته ایم؛ سازمان راهداری نیز قول همکاری داده اما تا کنون نه بر روی اعداد و ارقام به توافق رسیده ایم و نه هنوز کمکی به شرکت‌های حمل و نقلی پرداخت شده است.
