به گزارش تیترشهر : با توجه به تحریم هایی که از طرف تعدادی از کشورها به ایران تحمیل شده، تجارت بین المللی با موانع گوناگونی همراه شده است.
امیر سیاح پژوهشگر محیط کسب و کار اظهار کرد: اقتصاد مقاومتی یعنی باید کشور تولید دانش بنیان درون زا و برونگرا داشته باشد. اینکه ایران نیازی به دیگر کشورها نداشته باشد به این معنا نیست که ارتباط خود را با دیگر کشورها قطع کند و همکاری نداشته باشد. در حالی که در پیام رئیس جمهور مسئله صفر و یکی مطرح شده بود یعنی هیچ کاری به کشورهای دیگر نداشته باشیم و دور کشور را دیوار بکشیم. این حرف در اقتصاد مقاومتی اشتباه است.
او ادامه داد: کشور باید حداکثر ارتباط و معاملات را با همه کشورهایی که به ایران احترام می‌گذارند داشته باشد به خصوص کشورهایی که بازارهای خیلی خوبی برای ایران هستند.
سیاح بیان کرد: سفارتخانه‌های ایران که در کشورهای دیگر قرار دارند مأموریتشان باید حمایت از صادر کنندگان ایرانی باشد. این سفارتخانه‌ها بایدبه صادر کنندگان ایرانی کمک کنند و پیگیر ارز در صادرات و واردات باشد.
پژوهشگر محیط کسب و کار اظهار کرد: ادارات دولتی اگر پایشان را از روی حلقوم تولید کنندگان داخلی بردارند، تولید کننده می‌تواند در شرایط فعلی مشکل اقتصاد را برطرف کند. اما مسئولان حکومتی از تولیدکنندگان و کارآفرینان ایرانی حمایت نمی‌کنند.
او گفت: برای تقویت اقتصاد کشور راهکارهایی را ارائه دادیم، ابتدا موانع تولید را برطرف کنند، مأموران تلکه بگیر از بازار جمع شوند، دستگاه‌های اجرایی که مانند زالو خون تولید کنندگان را می‌مکند را از سر راه بردارند، بانک‌ها که اخلال کننده درجه یک هستند، چوب لای چرخ تولیدکنندگان نگذارند و به سفارتخانه‌ها مأموریت دهند در اختیار صادر کنندگان ایرانی باشند.
روح الله ایزدخواه پژوهشگر اقتصاد ایران گفت: ما اقتصاد دانان ایران معتقدیم که مشکلات اقتصادی راه حل داخلی بدون وابستگی به خارج دارد. تعامل و ارتباط با خارج را نهی نمی‌کنیم؛ در اقتصاد مقاومتی دو قسمت برون گرایی و درون زایی گفته شده است، بنابراین ارتباط با جهان و کشورهای دیگر جزو ارکان اقتصاد مقاومتی است.
او ادامه داد: منطقی نیست که راه حل رفع مشکل اقتصادی را از بیرون مرزها جستجو کنیم. مشکل ما انتقاد به رویکرد دولت است و اینکه بدون توجه به ظرفیت‌های داخلی و بدون اینکه بخواهیم مشکلات و بیماری‌های اقتصادی مانند بانک، مالیات، بودجه و تولید داخل را حل کنیم، چشم انتظار کشورهای مخالف و دشمن باشیم.
ایزدخواه گفت: به عقیده ما گونه‌ای باجگیری انجام شد و یک دوگانگی کاذب درست کردند که بین تعامل با خارج و حل مشکلات اقتصادی یکی را باید انتخاب کنیم که به هیچ وجه قابل قبول نیست.
او افزود: معتقدم که با همه کشورها باید ارتباط برقرار کنیم اما تعامل سازنده‌ای باید با کشورهای جهان برقرار باشد تعامل ایران به غیر از تعدادی از کشورهای همسایه تقریبا با بقیه کشورها صفر است. با مناطق مختلف از جمله غرب آسیا، آفریقا، آمریکای لاتین و کشورهایی اروپایی هیچ ارتباطی نداریم. باید این ارتباط را فعال کنیم اما مبتنی بر درون زایی و برون گرایی باشد.
ایزدخواه اظهار کرد: اینکه ما بخواهیم به صرف یک تعاملِ سیاسیِ ناکارآمد، اقتصاد کشور را طوری تلقی کنیم که بدون ارتباط با این کشورها نمی‌شود اقتصاد را در داخل اداره کرد، این یک فرافکنی و دوگانه سازی کاذب است بیان همچین حرفی از رئیس جمهور جای تعجب و تأسف دارد.
پژوهشگر اقتصاد ایران گفت: ایران یک سری بیماری‌های اقتصادی ساختاری دارد که فقط با نظارت داخلی درمان می‌شود. نظام بانکی ما به شدت ناکارآمد است و مالیات آن طور که باید پرداخت و دریافت نمی‌شود. بخش تولید و حمایت از تولید را جز در حد مصوبات دنبال نکردیم. سیاست‌های مالی کشور ضعیف است و برای هدایت نقدینگی برنامه‌ای نداریم.
او ادامه داد: حل و درمان این اقتصاد داخل ربطی به ارتباط با ابرقدرت‌های جهان ندارد. با هیئت دولت و وزارتخانه‌ها مشکلی حل نمی‌شود. باید به نخبگان اقتصادی، افکار عمومی فعال و خرد جمعی اجازه ورود دهند، پیشنهادات و راهکارها را بشنوند و راه حل مناسب را پیدا کنند.
احسان خاندوزی عضو هیئت علمی دانشگاه گفت: دستور کار مهمی که رهبری در نماز جمعه اخیر اشاره کردند مبنی بر حرکت کردن به سمت قدرت اقتصادی و سایر ابعاد است. این حرکت مستلزم این است که یک آسیب شناسی داشته باشیم. که در حوزه اقتصادی چه ضعف‌هایی داریم.
او در پاسخ به این سوال که این آسیب ها در چه بخش هایی پر رنگتر وکلیدی تر است و در چه حوزه هایی نقش علت را بازی می کند؟ گفت: به عقیده من با توجه به تجربه سال‌های اخیر علت اصلی شکنندگی اقتصادی ایران، ضعیف بودن آن در نظام تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری کشور است. به این معنا که در هر کدام از بخش‌های بانکداری، صنعت، بودجه، مالیات ستانی پیشنهادات اجرایی متعددی توسط متخصصان آن حوزه مطرح شد و در اختیار سیاست‌گذار قرار گرفته است اما به دلیل ضعف نظام سیاست‌گذاری هیچ کدام از آنها تبدیل به دستور کارهای اجرایی و مؤثر برای ترمیم شکنندگی اقتصادی ایران نشده است.
خاندوزی گفت: در نتیجه سال‌های اخیر کارشناسان اقتصادی روی بخش‌هایی از راه حل‌های اقتصادی دست گذاشتند که تکرار آنها برای فضای عمومی جامعه ملال‌آور است، حتی خود اقتصاددانان از ارائه دادن مکرر راهکارهای خروج از بن بست فعلی احساس دلزدگی می‌کنند.
در ادامه گفت: اما در عرصه سیاست‌گذاری از سوی دولت و مجلس توجه جدی به هیچکدام از راهکارها دیده نمی شود. اقدام سیاست‌گذاری کشور اساسا در سبک قوه عاقله خود که باید تصمیمات راهبردی و پر خطری رابرای تغییر دادن رویه موجود در نظر بگیرد ،دچار ایراد است و تعلل می‌کند.
عضو هیئت علمیه دانشگاه گفت:دولت با توجه به تجربه سیاست افزایش قیمت بنزین در ماه‌های اخیر نشان داد زمانی که با تعلل فراوان می‌خواهند به یک سیاست جدید برسند، آن سیاست را با جزییات ناکارآمدی محقق می‌کند، که تأثیر منفی در حوزه اجتماعی و اقتصادی کشور ثمره آن می‌شود.
خاندوزی دررابطه با قوی کردن وضعیت اقتصادی کشور گفت: اولین نقطه‌ای که باید برای قوی کردن اقتصاد کشور به آن رسیدگی شود ساز و کارهای فعلی کشور در نظام اقتصادی و تصمیم‌گیری بوده که نیازمند اصلاح جدی است. به نحوی که ابتدا سیاست‌گذاران کشور یا تصمیم اقتصادی ندارند یا تصمیمات بی کیفیتی ارائه می‌دهند و باید در قبال آن پاسخگو باشند.
در مرحله دوم خود سیاست‌گذاران زمانی که ذینفع مجموعه های خود نباشند، بهتر می توانند مشکلات اقتصاد را حل و فصل کنند. سپس می توان انتظار داشت دستور کارهای متعددی که برای قوی کردن بخش‌های اقتصادی، صنعتی و بانکی کشور وجود دارد، تبدیل به برنامه‌های اجرایی و عملیاتی شود.
نتیجه می گیریم اقتصاد کشور غده ی بدخیم درمان نشدنی نیست .تنها با استفاده از راهکارهای ارائه شده ی اقتصاد دانان کشور می توان تا حد زیادی ایران را از این بحران اقتصاد داخلی و بین المللی نجات داد. و کشورهایی که در خیال باطل ورشکستگی ایران هستند انگشت به دهان بمانند. تنها با اعتماد وحمایت دولت این کار امکان پذیر است.
