به گزارش تیترشهر : شهر استانبول تلفیقی پیچیده از چیزهای قدیمی و جدید، سنت‌های محبوب و افکار پیشرو است و مثل همیشه سخاوتمند، مهمان‌نواز و روشنفکر باقی مانده است.
پویایی فرهنگی استانبول از ادغام سنت‌های باستانی و فرهنگ پر جنب‌وجوش معاصر آن نشئت می‌گیرد و محله‌های مختلفش، ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارند که تجربه‌ای متفاوت و جذاب را برای گردشگران رقم می‌زنند. سکونت انسان در این شهر به ۳۰۰۰ سال قبل بازمی‌گردد و شامل جوامع گوناگونی می‌شود که گستره‌ی حضورشان فقط به سواحل تنگه‌ی بسفر خلاصه نشده است. محلی که روزگاری فقط یک بندر تجاری بود، اکنون به قطب صحنه‌ی فرهنگی شهر تبدیل شده و جایی که پیش‌تر فقط یک روستای ماهیگیری بود، با شوروهیجان زندگی شبانه جایگزین شده است. در این مقاله از کجارو با ارک ارکایا (Erk Erkaya) از اهالی استانبول همراه می‌شویم تا گشت‌وگذاری در محله‌های استانبول داشته باشیم.
به منطقه‌ی بی‌اوغلو (Beyoglu)، پرا نیز گفته می‌شود و در اسامی هتل‌ها و شرکت‌های این منطقه بارها و بارها به اسم پرا اشاره شده است.
پرا به‌معنای «آن‌سوی دیگر» است؛ چراکه این منطقه در ساحل روبه‌روی خلیج شاخ طلایی و منطقه‌ی قدیم استانبول قرار دارد. در زمان امپراتوری عثمانی، مهندسان و تاجران اروپای غربی که در استانبول کار می‌کردند، در پرا اقامت گزیدند و به آن رنگ و بوی غربی بیشتری دادند که تا به امروز باقی مانده است.
در صورتی که به منطقه‌ی بی‌اوغلو سفر کرده‌اید، روز خود را با صرف صبحانه در کافه Privato آغاز کنید. اهالی اینجا می‌گویند که صبحانه‌های ترکی حرف اول را در دنیا می‌زنند و اگر ده‌ها بشقابی که روی میز مشتری قرار می‌گیرد از نان و شیرینی تا ماست، عسل و مربا، تخم‌مرغ، سیب‌زمینی، زیتون و پنیر، مصداقی از این موضوع باشد، پس می‌توان این ادعا را تأیید کرد.
شما می‌توانید یک صبح، روز، هفته یا ماه کامل را صرف آشنایی با طراحان، بازرگانان، رستوران‌ها و بارهای این منطقه کنید. بی‌اوغلو تا روی یک تپه امتداد یافته و بعد به‌سمت آب پایین آمده و مملو از خیابان‌های باریک سنگ‌فرش، کوچه‌های تنگ و غافلگیری‌های متعدد است.
جواهرفروشی Bahtisen با هنرمندانی از سراسر منطقه‌ی آناتولی ترکیه (بخش آسیایی) همکاری می‌کند که از روش‌های سنتی در کار خود بهره می‌برند. در فروشگاه 3rd Culture، مجموعه‌ای از آثار هنری و کالاها از سراسر دنیا گردآوری شده است؛ در واقع مالکان این فروشگاه، یک خواهر و برادر هستند که معتقدند خانه‌ی انسان می‌تواند همه‌جا و هیچ‌جا باشد و با توجه به همین دیدگاه اقدام به جمع‌آوری این آثار در مغازه‌شان کرده‌اند.
اگر به یک فروشگاه وسایل دست‌دوم نظیر گرندما وینتیج (Grandma Vintage) در خیابان Kumbaraci بروید، می‌توانید کت کتانی سایز بسیار بزرگ فوق‌العاده‌ای پیدا کنید. علاوه بر این، تولیدات مدرنی نیز در فروشگاه پوشاک A Hidden Bee به فروش می‌رسد که از مواد پایدار و بازیافتی هستند. در بخش پایینی تپه، هاکان سان طراح، عینک‌های آفتابی فوق‌العاده باکیفیتی را با لنزهای به‌روز‌شده و طرح‌های خودش در فروشگاه فشن آی (Fashion Eye) در اختیار مشتریان قرار می‌دهد. فشن آی در خیابانی از فروشگاه‌ها که اخیراً بازسازی شده است، در منطقه‌ی کاراکوی بی‌اوغلو قرار دارد؛ محله‌ای که سابقاً یک منطقه‌ی صنعتی بندری بوده و رشد چشمگیری داشته است.
تا در کاراکوی هستید، سری به رستوران Murver بزنید. از ایوان روف‌تاپ این رستوران می‌توانید شاهد چشم‌انداز تنگه بسفر و مسجد آبی باشید یا تمام توجه خود را روی کباب‌تان متمرکز کنید که در تنوری زغالی پخته شده است. در صورتی هم که به بار میکلا واقع در پشت‌بام هتل The Marmara Pera Hotel بروید، می‌توانید علاوه بر تماشای غروب خورشید، چشم‌اندازی ۳۶۰ درجه از استانبول را نیز به نظاره بنشینید.
رستوران Sahrap می‌تواند گزینه‌ی مناسبی برای صرف شام باشد؛ به‌خصوص که سرآشپز آن در غذاهای آناتولی که در طول زندگی‌اش تجربه کرده، متخصص است.
جالب است بدانید که روح واقعی خلاق استانبول در حال حرکت به‌سمت بخش آسیایی این شهر است. با اینکه منطقه‌ی بی‌اوغلو تا حدود پنج سال پیش، حرف اول را در استانبول می‌زد؛ اما اکنون منطقه‌ی مدا (Moda) را به‌عنوان پرا جدید می‌شناسند.
در واقع ارک ارکایا معتقد است که سیاست‌های داخلی کشور و دو رویداد مهم در این قضیه دست داشته‌اند. اعتراضاتی که در سال ۲۰۱۳ و ۲۰۱۶ در این منطقه رخ داد، باعث شد که مردم محلی به بخش آسیایی استانبول نگاه ویژه‌ای کنند. مردم استانبول برای فرار از نزاع‌های سیاسی، به منطقه‌ی مدا پناه بردند؛ چراکه این بخش آسیایی استانبول، زندگی آرام‌تری را به مردم محلی نشان می‌داد و حس صمیمیت گروهی بیشتری را به مردم ساکن در آن عرضه می‌کرد. ارک ارکایا می‌گوید:
مکان‌های فوق‌العاده دنج و مد روزی در اینجا وجود دارد. اکنون می‌شنوید که مردم در آخر هفته‌ها برای وقت‌گذرانی در بخش آسیایی استانبول برنامهریزی می‌کنند.
پژوهشی اخیراً نشان داده است که فقط ۱۵ درصد از مسافران بین‌المللی از منطقه‌ی مدا دیدن می‌کنند و وقتی هم به آنجا می‌روند، بازدیدشان فقط به منطقه‌ی قاضی‌کوی (Kadikoy) خلاصه می‌شود.
یکی از دلایلی که گردشگران کمتر از بخش آسیایی استانبول بازدید می‌کنند، این است که شاید پیچیده به نظر برسد؛ اما با برنامهریزی می‌توان این مشکل را برطرف کرد. برای اینکه به قاضی‌کوی در ضلع شمالی منطقه‌ی بزرگ مدا بروید، می‌توانید با یک قایق‌سواری حدوداً ۲۰ دقیقه‌ای روی تنگه‌ی بسفر خود را به این منطقه برسانید. برای گرفتن قایق هم به امینونو در اولد تاون بروید یا از کاراکوی در پرا یا از منطقه‌ی بشیکتاش در بسفر سوار قایق شوید. این قایق‌ها هر ۲۰ دقیقه یک بار حرکت می‌کنند. در هر صورت وقتی به قاضی‌کوی رسیدید، می‌توانید سوار ترامواهای چوبی قدیمی شده و راهی آن‌سوی مدا شوید. این تراموا هر ۱۵ دقیقه از ایستگاه خود به راه می‌افتد و ۱۰ دقیقه طول می‌کشد تا از وسط خیابان‌های اصلی قاضی‌کوی عبور کند. در انتها به گوشه‌ی جنوب‌غربی مدا خواهید رسید و می‌توانید باقی روز را به پایین‌آمدن از تپه در جهت قاضی‌کوی سپری کنید.
روز خود را با خوردن یک فنجان قهوه در کافه Walter's Coffee Roastery ادامه دهید یا با کمی قدم‌زدن به کافه‌ی Guten Morgen بروید؛ جایی که مردم محلی را خواهید دید که در حال نوشیدن قهوه در مقابل لپ‌تاپ‌هایشان هستند. در حدفاصل این دو کافه، بوتیک دست‌دوم فروشی «وینتیج مد» و بوتیک «ووندر» مختص فروش پوشاک و کفش ورزشی واقع شده است. کمی جلوتر و در نزدیکی قاضی‌کوی، خیابان «Tellalzade Street» قرار دارد که بیشتر به خیابان «Kadikoy Antiques Street» معروف است. با اینکه برخی از مغازه‌ها ارزش دیدن دارند؛ اما قدمی در این منطقه بزنید و معماری قدیمی آن را نیز تحسین کنید.
برای صرف ناهار قطعاً باید به رستوران Ciya Sofrasi بروید که در روزهای گرم تابستان با میزهای فضای بازش پذیرای مشتریان است و این احتمال وجود دارد که گردشگران آن را با سایر غذاخوری‌ها در این خیابان پیاده‌رو اشتباده بگیرند. هرچند که سرآشپز آن با طبخ غذاهای خاص ترکی نظیر لحم‌عجین که شامل نان مسطح ترکی با گوشت گاو یا خورشت بادمجان و گوشت بره می‌شود، در سطح جهان به شهرت رسیده است. علاوه بر این، غذا خوردن در این رستوران یادآور شگفت‌انگیزی است از اینکه مناطق مدرن‌تر استانبول نیز تا حد زیادی ترکی هستند و غذاها، سنت‌ها و استعدادهای غنی این کشور را قبول کرده‌اند و در عینِ حال ایده‌های جدید را نیز با آغوش باز می‌پذیرند.
یکی از جاذبه‌های بخش آسیایی استانبول، مسجد شاکرین به شمار می‌رود؛ اولین مسجدی که توسط یک زن طراحی شده است. برای ورود به مسجد باید سر و شانه‌های خود را بپوشانید. در صورتی که مراسم ختمی در مسجد برگزار شده باشد، احتمالاً شاهد خیرات شیرینی لقمه خواهید بود که طبق سنت ترکی به مهمانان مراسم ختم تعارف می‌شود. در داخل مسجد، بخش زنانه یک نیم‌طبقه بالاتر از بخش مردانه است و می‌توان شاهد چشم‌اندازی زیبا از لوستر آن بود که به شکل قطرات باران طراحی شده است که عشق خداوند را برای همه‌ی انسان‌ها به ارمغان می‌آورد. این مسجد به‌واسطه‌ی پنجره‌های گسترده‌اش، مملو از نور و روشنایی است.
در ادامه می‌توانید به مغازه‌ی دسرفروشی Baylan سر بزنید که در طول چندین دهه‌ی گذشته ظاهرش تغییری نکرده است؛ اما با بستنی‌های خوشمزه‌ی پسته و کرم کارامل و موس شکلاتی‌اش به اسم Kup Griye طرفداران زیادی بین مردم محلی و گردشگران دارد. با اینکه شاید درک جذابیت این مکان برای گردشگران دشوار باشد؛ اما جاذبه‌ی نوستالژی آن را فقط مردم محلی درک می‌کنند که در اینجا بزرگ شده‌اند.
