سلاح مخفی علیه تغییرات اقلیمی

به گزارش تیترشهر؛ دانشمندان می‌گویند شوره‌زارهای ساحلی غول‌های خفته‌ای هستند که می‌توانند با تغییرات اقلیمی مبارزه کنند. نتایج یک مطالعه‌ی جهانی نشان داده است که این مناطق می‌توانند با افزایش سطح دریا بیدار شوند. پژوهشگران در مجله‌ی Nature گزارش کرده‌اند که سطح دریا ارتباط مستقیمی با مقدار کربنی که این تالاب‌ها در خاک ذخیره می‌کنند، دارد.

شوره‌زارهای ساحلی، کربن را در خاک نگه می‌دارند

پژوهشگران کربن ذخیره‌شده در هسته‌های گِل تالاب‌های سرتاسر جهان را مورد مطالعه قرار دادند. آن‌ها می‌گویند حفاظت از تالاب‌های ساحلی برای کاهش گرمایش جهانی بسیار حیاتی است. بسیاری از زیستگاه‌هایی که سرشار از حیات گیاهی هستند، ذخایر مهمی از کربن هستند اما تالاب‌های ساحلی در حفظ کربن، بسیار کارآمدتر هستند. وقتی گیاهان در این تالاب‌ها می‌میرند، به‌جای تجزیه و آزاد شدن در اتمسفر، کربن آن‌ها در گل دفن می‌شود.

دانشمندان خاک تالاب‌ها را از نظر کربن ذخیره شده مورد جست‌وجو قرار دادند

با افزایش سطح دریا، لایه‌های رسوبات بیشتری طی جزر‌و‌مد شسته شده و مواد غنی از کربن دفن می‌شوند و زیر لایه‌های گل‌آلود گیر می‌افتند. پروفسور کرلی راجرز، پژوهشگر این مطالعه توضیح می‌دهد:

این رسوبات نه‌تنها مواد ریشه و دیگر مواد آلی را دفن کرده و درخود به دام می‌اندازند بلکه باعث افزایش ارتفاع تالاب‌ها می‌شوند. همگام با افزایش سطح دریا، این فرایند همچون اقدامی برای سازگار شدن تالاب با افزایش سطح دریا عمل می‌کند.

اما برای اینکه تالاب‌های ساحلی رشد کنند و کربن بیشتری ذخیره کنند، نیاز به فضا دارند. پاتریک مگانیگال توضیح می‌دهد:

سؤال مهم این است که چقدر از تالاب باقی خواهند ماند و انسان‌ها چگونه زمین‌های مجاور آن‌ها را مدیریت خواهند کرد.

هسته‌های گل حاوی اطلاعاتی از تاریخچه‌ی ذخیره‌ی کربن تالاب هستند

تالاب‌ها می‌توانند تا زمانی‌که فضا دارند، حرکت کنند. پژوهشگران می‌گویند که به‌طور جهانی، شوره‌زارهای خطوط ساحلی استرالیا، چین و آمریکای جنوبی می‌توانند غول‌های خفته‌ی ذخیره‌ی کربن باشند. دو برابر شدن مقدار کربن ذخیره شده در این تالاب‌ها به‌معنای پنج میلیون تن کربن اضافی اتسفر است که هر سال در این گل‌ها به دام می‌افتد که معادل خاموش کردن یک میلیون خودرو است.

تالاب‌ها چگونه تهدید می‌شوند؟

تالاب‌های ساحلی به‌علت جوامعی که در امتداد سواحل ساخته می‌شوند، آسیب می‌بینند. از آنجایی که سواحل از مرز کشورهای مختلف عبور می‌کنند، تنها راه‌حل این مسئله همکاری بین‌المللی است. بر این اساس، پژوهشگران از کشورهای مختلف می‌خواهند که با شرکت در نشستی مشترک درمورد این منافع بحث و تبادل نظر کنند. آن‌ها می‌گویند مزایای بالقوه‌ی تالاب‌های ساحلی قابل‌توجه بوده و ما نباید این فرصت را از دست بدهیم. این تالاب‌ها زیستگاه‌های پویایی هستند و فقط به‌عنوان محل ذخیره کربن عمل نمی‌کنند. هزاران پرنده برای تغذیه به این مناطق می‌آیند و به چیزی که در این گِل‌ها وجود دارد، وابسته‌اند.

تا همین اواخر، تالاب هسکت اوت در لنکشایر زمینی زراعی بود که توسط دیواری از دریا احاطه شده بود؛ این منطقه اکنون یک مرداب است