به گزارش تیترشهر : ' ماکس بوت' ستون نویس واشنگتن پست در این تحلیل آورده است:
در فوریه 2016 اندکی بعد از پیروزی ' دونالد ترامپ' در دور مقدماتی انتخابات ریاست جمهوری در ایالت کارولینای جنوبی، من (نگارنده مطلب) در مطلبی در همین روزنامه هشدار دادم که ریاست جمهوری ترامپ نظم بین المللی لیبرال که بعد از جنگ جهانی دوم در دنیا حاکم شده است و روسای جمهور آمریکا از هردو جناح با مشقت فراوان آن را ساخته اند را بر هم خواهد زد. این نظم بر مبنای تجارت آزاد و ائتلاف میان آمریکا با سایر دمکراسی ها استوار بود.
امروز دیگر بر کسی پوشیده نمانده است که سیاست های ترامپ هرگز آمریکا را 'بزرگ ' نخواهد ساخت. بلکه برعکس. ریاست جمهوری ترامپ ناقوس مرگ آمریکا به عنوان یک قدرت بزرگ را به صدا در خواهد آورد.
در دوران انتخابات شاید این پیش گویی ها اغراق گویی به نظر می رسید. سال اول ریاست جمهوری ترامپ هم این احتمال را قوی کرد که این پیش بینی شوم جامه حقیقت نپوشد. ترامپ نیروهای آمریکا را از کشورهای متحد خارج نکرد. از ' ناتو' خارج نشد. تحریم های روسیه را هم برنچید. اما نکته اینجاست که او تا به امروز فقط کمی بیشتر از 500 روز است که در مصدر کار است. اما او در همین چند هفته اخیر یک گام بزرگ به سمت نابودی نظم جهانی که آمریکا آن را بعد از سال 1945 ایجاد کرد، برداشت.
ترامپ تا به حال از سه پیمان مهم خارج شده است، شامل پیمان مشارکت ترانس پاسیفیک، پیمان آب و هوایی پاریس و توافق هسته ای ایران. سرنوشت ماندن یا خروج او از ' توافق تجارت آزاد آمریکای شمالی' هم مبهم است. او به موازات همه اینها یک جنگ تجاری با نزدیک ترین متحدان آمریکا راه انداخته است.
حالا هم در اجلاس 'گروه 7' هم او بر همان ایده های لایتغیر و غیر عقلانی خود پای فشرد و تاکید کرد که آمریکا به عنوان ثروتمندترین کشور جهان قربانی دوستانش شده است. ترامپ گفت:' ما مثل یک قلّک هستیم که هرکس می رسد به آن دستبرد می زند'.
این طغیان ترامپ در اجلاس سران 'گروه 7 ' این گروه را عملا به 'گروه 6 علیه گروه 1' مبدل کرده است.
با نگاهی ژرف اندیشانه در عکسی که از این اجلاس گرفته شده است به وضوح می توان صحت این مدعا را تصدیق کرد. در یکی از عکسهای این اجلاس، ترامپ در حالی نشان داده می شود که پشت میز نشسته است و گویی حالت دفاعی به خود گرفته است. در آن طرف میز هم ' آنگلا مرکل' صدر اعظم آلمان که سایر رهبران حاضر در اجلاس او را احاطه کرده اند رو به ترامپ خود را بر روی میز قدری خم کرده است. در این صحنه ترامپ همچون یک متهم گناهکار جلوه می کند و رهبرن اروپایی و کانادایی در نقطه مقابلش در مقام قاضی علیه او جبهه گرفته اند.
بعد از این جلسه، ' جاستین ترودو' نخست وزیر کانادا سیستم تعرفه های اعلام شده آمریکا را یک 'توهین' دانست و گفت :' ما کانادایی ها مودب هستیم و منطقی اما تحت فشار هم قرار نخواهیم گرفت'.
اجلاس سران گروه 7 روز شنبه این هفته در فضایی بسیار زشت و کریه به پایان رسید. در این اجلاس ترامپ که نشست را زودتر از موعد ترک کرد به ترودو توپ و تشر زد و او را ' بسیار متقلب و ضعیف' خطاب کرد و به نمایندگانش در اجلاس گفت که بیانیه مشترک اجلاس را امضا نکنند.
روز یکشنبه هم دستیاران ترامپ ترودو کار نیمه تمام ترامپ را تمام کردند و 'لاری کادلاو' ترودو را ' خیانتکار' خواند و ' پیتر ناوارو' هم گفت که 'در جهنم، مکان مخصوصی برای نخست وزیر کانادا در نظر گرفته شده است'.
یک چنین لحنی تا به حال از جانب هیچ کدام از مقامات آمریکایی علیه متحدان این کشور سابقه نداشته است. یک چنین لحن و خطابی همواره قبل از شروع یک عملیات نظامی علیه دشمن بر زبان رانده می شود.
ترامپ در این اجلاس متوجه شد که اتحادیه اروپا با رشد ناخالص داخلی GDP 17.1 هزار میلیارد دلار ، ژاپن 4.8 هزار میلیارد دلار و کانادا 1.6 هزار میلیارد دلار همگی مجموعا بالاتر از آمریکا جای می گیرند که رشد ناخالص داخلی اش 19.3 هزار میلیارد دلار است. ترامپ گویا از کشف این موضوع بشدت دست پاچه شده و متوجه شده است که طرفهایش در گروه 7 به راحتی نمی توانند تسلیم فشارها شوند. اینها آن مقاطعه کارانی نیستند که ترامپ همواره سرشان کلاه گذاشته است.
ترامپ در این اجلاس پیشنهاد پذیرش مجدد روسیه به گروه 7 را داد. شاید او می خواسته است با این پیشنهاد فضای منجمد اجلاس را قدری دوستانه کند. پیشنهاد ترامپ یک پیشنهاد عجیب و غریب بود. روسیه نه تنها یک قانون شکن بین المللی که یک کوتوله اقتصادی است که GDP آن حتی در زمره 10 اقتصاد اول جهان هم نیست.
اگر بنا باشد گروه 7 را گسترش داد و اعضاء آن را بیشتر کرد؛ پسندیده تر آن است که هند و برزیل را که هردو اقتصادهایشان بزرگتر از روسیه است وارد این گروه کرد.
روسیه به خاطر حمله سال 2014 به اوکراین از گروه 7 اخراج شد و از آن زمان به این سو کاری نکرده است که شایسته پذیرش مجدد به آن باشد.
ترامپ در مقدمه تقاضایش برای الحاق مجدد روسیه به گروه 7 در صحبتی گفت:' من کشورمان را دوست دارم'.
معمولا در شرایط عادی روسای جمهور یک چنین احساسشان را بیان نمی کنند. از آن گذشته این شوق عرفانی که ترامپ نسبت به ' ولادیمیر پوتین' دارد این شک را بر می انگیزاند که آیا ترامپ واقعا به کشورش وفادار است یا نه.
ترامپ با این شکاف ژرفی که میان آمریکا و متحدانش در ' ناتو' ایجاد کرده است دقیقا دارد همان کاری را می کند که پوتین امیدوار بود با دخالت در انتخابات آمریکا و کمک کردن به انتخاب ترامپ، اتفاق بیفتد.
حال با این پیشنهاد ترامپ در اجلاس سران گروه 7 ، روسیه از خوشحالی در پوستش نمی گنجد و نمی تواند این خوشحالی خود را کتمان کند.
نظرسنجی جدید نشان داده است که فقط 14 درصد آلمانی ها آمریکا را یک شریک قابل اتکا می شناسند . این درحالی است که طبق همین نظرسنجی 36 درصد روس ها و 43 درصد چینی ها به ترامپ اعتماد دارند.
حالا این حقیقت که شهروندان یکی از ثابت قدم ترین و مهم ترین متحدان آمریکا اینک به غیرلیبرال ترین دشمنان آمریکا بدل می شوند، خود گواهی است بر استعداد بی نظیر و بدون رقابت ترامپ در خراب و اوراق کردن همه چیز.
البته پیش از اینها هم در گذشته همواره روابط دو سوی اقیانوس اطلس دستخوش کشمکش هایی بوده است. از بحران کانال سوئز در سال 1956 گرفته تا جنگ ویتنام در دهه 1960 و موشکهای بالستیک 'پرشینگ 2' در دهه 1980 و جنگ عراق پس از سال 2000 .
اما هیچ کدام از این کشمکش ها مطلقا خدشه ای در اساس وحدت موجود در بلوک غرب وارد نیاورد. برعکس؛ ترامپ به شیوه ای احمقانه و گل به خودی، دارد این وحدت را بر هم می زند.
منبع : ایرنا
