غفلت از دو طرح جامع بالادستی دریا
ماهفروزی با بیان این که آلودگی های صنعتی و خانگی در کنار حجم وسیع پساب های آلوده کشاورزی فرصت گردشگری ساحلی را دچار مخاطره کرده است، گفت: ادامه این روند آینده گردشگری شمال را که عمدتا بر محور دریا متمرکز است با بحران همراه خواهد کرد، طرح iczm در حوزه دریاهای ایران و طرح sap در حوزه دریای خزر به عنوان دو طرح جامع بالادستی دریا چشم اندازهای مناسبی را برای یکپارچه سازی مدیریت و بهروزی از سواحل در اختیار گذاشته که متأسفانه مورد غفلت قرار گرفت، همچنین یکی از محورهای برنامه آمایش استان های شمالی جهت گیری های بهره برداری از دریا و سواحل آن است که تحرک آغازین در این بخش در این استان ها بوجود آمده است.
این کارشناس با اشاره به این که امروزه توجه و بهرمندی از فرصت گردشگری ساحلی و دریا در استان مازندران بیش از دو استان گیلان و گلستان است که این امر ریشه در فعالیت های گردشگری بیش از نیم قرن اخیر در ایران دارد،تصریح کرد: نزدیکی به پایتخت و دسترسی آسانتر به دریا در شهرهای ساحلی ، مقصد بودن مازندران در گردشگری و،،، موجب شد که استفاده از سواحل بیش از پیش در مازندران مورد توجه باشد اما سواحل مازندران در مقایسه با سواحل محدود در آوازه ترکمنستان و سواحل باکو یا قزاقستان هرگز قابل رقابت در بحث اقتصاد گردشگری نبوده و مقصد گردشگری ساحلی و دریایی نیست.
سهم اندک شمال ایران در اقتصاد گردشگری
ماهفروزی ادامه داد: این امر ریشه در نظام برنامه ریزی گردشگری کشور دارد و با توجه به تعدد مراکز تصمیم گیری در ارتباط با گردشگری دریایی و سواحل بنظر می رسد این فرصت بزرگ گردشگری در شمال ایران همچنان با مشکل بزرگ همراه خواهد بود و گردشگری کرانه و پس کرانه شمال ایران بهره ای از اقتصاد رو به رشد گردشگری نخواهند برد .
به گفته وی در چنین شرایطی ،با توجه به انبوه فارغ التحصیلان بیکار و عدم تنوع در مقاصد گردشگری در شمال بنظر میرسد هرگونه تعلل و بی برنامگی در گردشگری ساحلی و دریایی نه تنها هیچ رغبتی برای حضور گردشگران خارجی را در این مناطق فراهم نمی آورد بلکه موجب تشویق مسافران داخلی برای استفاده از سواحل و دریا در کشورهای همسایه و موجبات خروج هرچه بیشتر ارز از کشور را فراهم می آورد.
وی دو مشکل عمده در این زمینه بر شمرد و گفت: عدم مدیریت واحد بر سواحل و پهنه آبی که قرار بود با ایجاد تشکیلاتی همچون سازمان عمران سواحل به سرانجام برسد یکی از مهم ترین چالش های توسعه گردشگری در این بخش است. این امر در قبل و بعد انقلاب با کش و قوس های فراوانی همراه بوده که هیچگاه نتوانست مدیریت واحدی برای استفاده حداکثری از پهنه آبی شمال ایران فراهم آورد.
رفتارهای جزیره ای قانونمند
ماهفروزی مشکل دوم را رفتارهای جزیره ای قانونمند در سواحل دانست و گفت:این کار از سوی وزارتخانه ها و ارگان ها اگرچه بر اساس قانون انجام می شود ولی استفاده مضاعف از دریا و سواحل را با رویکرد گردشگری دچار اشکال می کند، پهنه های زیست محیطی ، بندری، نظامی ، دولتی،تعاونی و شخصی در طول سواحل از جمله موضوعاتی هستند که بر اساس قانون بازدارندگی لازم را برای برنامه ریزی اقتصادی در گردشگری فراهم می آورد که با تسامح لازم و ایجاد راهکارهای قانونی می شود در بخشی از پهنه های فرصت سرمایه گذاری را فراهم آورد.
وی افزود: با واگذاری پلاژ های دولتی به سرمایه گذاران خصوصی واقعی و خروج دولت از تصدی گری، فرصت لازم برای هم افزایی در گردشگری ساحلی و دریایی که پهنه های بلافصل پلاژ های دولتی و برخی از ارگان ها هستند فراهم خواهد آمد.
