به گزارش تیترشهر : جدیدترین ساخته مصطفی کیایی «چهارراه استانبول» فیلمی که قصه خود را بدون پیچیدگی خاصی سرراست بیان می کند. فیلمنامه به دور از هر شلوغی و هرج و مرج مخاطب را با خود همراه می کند. این انسجام در نوع روایت هم دیده می شود و مخاطب خط روایی داستان را گم نمی کند.
فیلم با شوخیها و طنازی محسن کیایی آغاز میشود و مخاطب آرام آرام با شخصیت این دو کاراکتر بهمن و احد آشنا میشود. قصه در ژانر درام اجتماعی آماده شده و روند طبیعی خود را طی میکند، در کنارش حادثه پلاسکو نیز رخ میدهد. مصطفی کیایی به خوبی در دل داستان توانسته حادثه پلاسکو را برای مخاطبش قصه گویی کند. و حادثه را به گونهای با قصه همراه کند، که بتواند از طریق قصه تاثیر گذاری درست ایجاد کند و گل درشت نباشد.
او با رعایت مولفههای یک درام اجتماعی، کاراکترهایش را باورپذیرمیکند. زوج بهرام رادان و محسن کیایی که البته از فیلم «بارکد» با همان شمایل و شوخی ها و دیالوگ های پینگ پونگی به فیلم آمدند، به روشی دیگر برای خلاص شدن از زندگی نکبتی تلاش می کنند.
کارگردانی فیلم در خدمت تداوم تنش و کشمکش از جمله سوختن ساختمان پلاسکو است و طراحی شبیه چهارراه حوادث برای چهارراه استانبول که همه شخصیت ها سرگذشت و سرنوشتشان به نوعی به هم گره خورده، هوشمندانه است.
اما در شرایطی که فیلم سعی دارد به معضل بیکاری جوانان و همچنین ضربه واردات کالاهای خارجی به تولید داخلی اشاره داشته باشد اما در اوج ماجرا و در حساس ترین بخش فیلم به یکباره فیلم رنگ و بوی سیاست زدگی جناحی میگیرد و موجب می شود تا مخاطب درگیر علت و مقصر اصلی بحران پلاسکو شود. درحالی که می توانست در این بخش از فیلم تصمیم گیری درباره مقصر یا مسببان اصلی حادثه پلاسکو را بر عهده مخاطب قرار دهد در حالی که فیلمساز خود وارد عمل شده و در اقدامی ناشیانه از شهردار وقت تهران به عنوان مقصر اصلی بحران نام می برد!
در این فیلم از جلوه های ویژه بصری زیادی استفاده شده است که کارگردان به دلیل ضعف هایی که ممکن است برای مخاطب باورپذیر نباشد کمتر به نمای بیرونی پلاسکو و ریزش آن در تصاویر توجه دارد.اجرای پلان های بعد از فروریختن پلاسکو به قوت پلان های در حال فروریختن ساختمان نیست.
با نقصانهایی که در فیلم دیده میشود اما مصطفی کیایی را باید در فهرست کارگردانانی قرار داد که نبض مخاطب عام را می شناسد و هم برای سلیقه مخاطب خاص احترام قایل است.
منبع : فارس