به گزارش تیترشهر : در ٦ هفته گذشته از زمانی که خشونت، منازعات و درگیری به ایالت راخین میانمار راه پیدا کرده است، در ٢٥ اکتبر سال ٢٠١٧ بیش از نیم‌میلیون نفر، تقریبا برابر با جمعیت لاهه یا منچستر به سرتاسر مرز میانمار و بنگلادش پناه آورده‌اند. آنها نیز به بیش از ٢٠٠ هزار نفر دیگر که پیش از این به آنجا مهاجرت کرده بودند، پیوستند.
«شهروند» در ادامه نوشت: تقریبا ٦٠ درصد از پناهندگان را کودکان تشکیل می‌دهند. بسیاری از این کودکان از خانواده‌هایشان جدا شده‌اند یا خودشان فرار کرده‌اند. همه از یک درد عظیم رنج می‌برند. با ادامه خشونت‌ها در میانمار، تعداد این کودکان و نیازهای آنان افزایش می‌یابد. خطر این بحران انسانی تبدیل‌شدن به یک فاجعه انسانی کاملا واقعی است. یونیسف در حال فعالیت برای پاسخ به نیازهای فوری این پناهندگان با همکاری مقامات و همکاران خود در بنگلادش است، اما این درد بسیار عمیق است. این مسأله سریع‌ترین بحران انسانی درحال رشد در جهان امروز است و جهان باید به این بحران پاسخ دهد. آنتونی لیک، مدیر اجرایی یونیسف می‌گوید: «این بحران می‌تواند دنیای کودکی آنها را به سرقت ببرد. ما نباید اجازه بدهیم این بحران، آینده آنها را هم به سرقت ببرد.»
درخواست نیاز مالی فوری
دوم اکتبر سال ٢٠١٧، یونیسف برای امدادرسانی اضطراری بشردوستانه درخواستی به ارزش ٧٦,١ میلیون دلار برای کمک به بحران پناهندگان روهینگیا در جنوب بنگلادش کرده است. این درخواست نیازهای فوری کودکان تازه‌وارد را که پیش از هجوم اخیر به بنگلادش وارد شده بودند و از آسیب‌پذیری بالایی برخوردارند، پوشش می‌دهد. تا به امروز، تنها ٧ درصد از این میزان تأمین شده است. آمار این کودکان ٧٢٠ هزار نفر گزارش شده است. در میانمار، یونیسف فورا نیازمند ١٣ میلیون دلار برای تأمین مالی و پرکردن خلأهای این منطقه است که بر توانایی این سازمان در دستیابی به سایر کودکان آواره روهینگیا موثر واقع خواهد شد.
ادوارد بیگبدر، نماینده یونیسف در بنگلادش گفت: خطرات وحشتناکی که کودکان در اینجا با آن روبه‌رو هستند، ساده به نظر می‌آید. زندگی در فضای باز، با غذا، آب سالم و بهداشتی با این ذخیره کم امکان‌پذیر نیست. حتی امکان نادیده گرفتن خطر اتمام آب و سایر بیماری‌ها هم غیرممکن است.
حفاظت از کودکان روهینگیا
زنان و کودکانی که از ایالت راخین میانمار به بنگلادش آمده‌اند، این‌طور روایت کرده‌اند که شاهد اقدامات وحشیانه و خشونت‌باری بوده‌اند؛ روایت‌هایی که نقض حقوق بشر را محکوم می‌کند و تهدید زندگی کودکان، هنگامی که از مرز عبور می‌کنند، پایانی ندارد. خطرات دیگر در محیط‌های بی‌نظم اردوگاه‌ها، از جمله سوداگران مرگ و قاچاق کودکان که در همه‌جا هست و کسانی که به دنبال سوءاستفاده از کودکان و قشر آسیب‌پذیر هستند، کماکان جریان دارد.
یونیسف فضاهای دوستانه کودکانه‌ای را برای محافظت از کودکان احداث کرده است که از کودکان در برابر خشونت و سوءاستفاده محافظت می‌کند. همچنین آنها را از هرج و مرج دور نگاه می‌دارد و به آنها فرصتی می‌دهد تا بازی کنند، یاد بگیرند و تنها در دنیای کودکانه خود زندگی کنند.
تاکنون ٩٧ ایستگاه و فضای سیار راه‌اندازی شده است و بیش از ٣٠٠ گروه از بزرگسالان در هر دو اردوگاه و جوامع میزبان وظیفه مشابه این اقدام را انجام می‌دهند. اولویت مهم این سازمان، ٨٨٢ کودک بدون همراه و جداشده از خانواده است که تاکنون شناسایی شده‌اند. کارکنان آموزش‌دیده اجتماعی این موارد را مدیریت می‌کنند و تا زمانی که اثری از خانواده‌هایشان بیابند، مراقبت‌های لازم از آنها را انجام خواهند داد.
تامین آب سالم و بهداشت
یونیسف و همکارانش از چاه‌های آب توانسته‌اند برای بیش از ١٠٠ هزار نفر دسترسی به آب آشامیدنی سالم فراهم کنند. چالش‌های پیش رو گسترده است: برای برآورده ساختن حداقل استانداردهای بین‌المللی بشردوستانه، هر روز ٩ میلیون لیتر آب سالم که از الزامات حیات کودکان روهینگیا و مردم این خطه است، مورد نیاز است. این مقدار آب تقریبا به اندازه آبی برای پر کردن چهار استخر شنای المپیک است. هزاران سرویس بهداشتی برای حفظ بهداشت کودکان روهینگیا و جوامع میزبان در برابر بیماری‌های آب مانند اسهال و وبا که می‌تواند در منابع آب‌های آلوده به مدفوع باشد، لازم است. کیت‌های بهداشتی و فعالیت‌هایی برای ارتقای بهداشتی همراه با اقلام ساده اما حیاتی ضروری و لازم است.
ابتدایی‌ترین نیازها هم برطرف نمی‌شود
اردوگاه‌های انبوه از پناهجویان، با آب پاک بسیار کم و توالت‌های محدود، زمینه‌ای برای بیماری‌های رایج در آب و دیگر عفونت‌هاست. این مفاهیم برای کودکان هشداردهنده است. مایا وندننت، رئیس بهداشت یونیسف در بنگلادش می‌گوید: آنچه بدتر است این است که تا آنجا که ما می‌دانیم، تنها ٣ درصد از کودکانی که از میانمار به بنگلادش می‌آیند، در برابر سرخک، فلج اطفال و سایر بیماری‌های کشنده به‌طور کامل ایمن هستند. گام نخست، ایمن‌سازی ٢٥٠ هزار کودک مبتلا به سرخجه و سرخک بود. کودکان زیر ٥ سال نیز قطره‌های فلج اطفال و مکمل‌های ویتامین A دریافت می‌کنند. این واکسیناسیون به دنبال اقدامی بزرگ‌تر برای محافظت از پناهندگان در برابر خطر وبا بود که در هفت روز به ٥٦٥ هزار نفر از مردان، زنان و کودکان رسید.
مبارزه با سوءتغذیه
تازه‌واردان از مناطقی از میانمار با میزان بالای سوءتغذیه می‌آیند. بعضی از آنها از سوءتغذیه شدید و حاد رنج می‌برند. این وضعیت، زندگی نیازمندانی را که به درمان فوری نیاز دارند، تهدید می‌کند. تاکنون، یونیسف و همکاران آن نزدیک به ١٠٠٠ کودک زیر ٥ سال را تحت درمان قرار داده‌اند.
«براساس غربالگری و نظارت انجام‌شده، تخمین زده شده است که ٦ درصد از کودکان تازه‌وارد خودبه‌خود دچار سوءتغذیه هستند، (برخی از موارد سوءتغذیه شدید و حاد است).» کارمند بخش تغذیه یونیسف می‌گوید: «این برای ما نگرانی زیادی به همراه دارد.»
تمرکز بر آموزش ادامه دارد
بیش از ٤٥٣ هزار کودک پناهنده ٤ تا ١٨ ساله‌اند و در حال حاضر نیاز به یادگیری دارند. یونیسف قصد دارد برای دسترسی ١٥٠ هزار کودک روهینگیایی و ٥٠ هزار جامعه میزبان ٤ تا ١٤ ساله اقدام به آموزش کند، در حالی‌که باقیمانده این کودکان توسط همکاران بخش‌ها و سازمان‌های دیگر حمایت خواهند شد. ادوارد بیگبدر، نماینده یونیسف در بنگلادش می‌گوید: «بسیار مهم است که این کودکان که در این بحران رنج فراوان برده‌اند، به آموزش در یک محیط امن دسترسی داشته باشند.» این مسأله مهم است، نه‌تنها برای دادن حس زندگی عادی همانند مردم دیگر، بلکه برای زندگی بهتری برای آینده آنها هم مهم خواهد بود.
در بیرون از یک مرکز آموزش، لیلا بگوم منتظر دو فرزندش است. او و شوهرش که یک ماهیگیر است در ١٠ سال گذشته در بنگلادش زندگی کرده‌اند. اکنون آنها از پناهگاه بامبوی ساده خود با هفت نفر از بستگان خود که طی هفته‌های اخیر از میانمار فرار کرده‌اند، استفاده می‌کنند. بگوم می‌گوید: «اگر فرزندان من یاد بگیرند، می‌توانند به درستی زندگی کنند.» شوهرش، نور علم، با او موافق است. او می‌گوید: «هر جایی که باشیم، فرزندان ما به فراگیری دانش نیاز دارند.»
منبع:ایسنا
