عصیان روان در ایران!

به گزارش تیتر شهر، در کنار آمارهایی که در خصوص وضعیت بهداشت روان ایرانیان در سال های اخیر مطرح شده است و برخی آمار حکایت از ابتلای هر یک ایرانی از میان چهار نفر به اختلالات روانی یا درگیری یک سوم بزرگسالان با این اختلال دارد، اخیرا آمار اختلال روانی در میان 12 و نیم میلیون ایرانی نیز مطرح شده است که بررسی عواقب صحت چنین آماری، نشان از احتمال بروز فاجعه زیر پوست اجتماع دارد.

اختلالات روانی به دلیل ناشناخته بودن علائم آن برای اکثر مردم می تواند تا سال‌ها حتی از دید خانواده و اطرافیان فرد نیز پوشیده بماند و زمانی فرد به عنوان یک بیمار روانپزشکی شناخته شود که درمان تنها در حوزه بستری پاسخگوی چنین افرادی باشد.

عدم آموزش و در واقع اهتمام کافی از سوی وزارت خانه بهداشت و سازمان بهزیستی کشور و شاید در یک دیدگاه پیشگیرانه تر، وزارت آموزش و پرورش، سبب شده تا آموزش در این راستا هم به افراد در سنین پایین و نیز به خانواده ها نادیده گرفته شود و زمانی انگشت اشاره به سوی اختلالات روانی برای توجه بیشتر دولت، نشانه رود که سخن از بیماران روانی در میان باشد. اما در بین بین سهم دانش آموزان و نوجوانان که مستعد ابتلا به اختلالات روانی هستند نادیده گرفته شود.

تعلل 10 ساله وزارت بهداشت در تدوین لایحه بهداشت روان

پیشگیری و کنترل رفتارهایی که نشان از اختلال روانی در فرد دارد، تنها در سنین پایین و با تربیت از سوی سیستم آموزشی نهاد خانواده ممکن است و در سنین بزرگسالی و در صورت ابتلای چندین ساله فرد به این سندروم روانپزشکی، بیشتر اقدامات و کمک های دولتی جنبه درمانی دارد.

حوزه روانپزشکی در قانون نیز نادیده گرفته شده است و حتی وزارت بهداشت و آموزش پزشکی نیز که مسئولیت مستقیم در تامین بهداشت روانی جامعه دارد 10 سال است در دولت های مختلف در ارائه لایحه حقوق بیماران روانی و بهداشت روانپزشکی جامعه تعلل کرده است و نتیجه این کم کاری، در افزایش روزافزون آمار خشونت ها و آسیب های اجتماعی خود را نشان داده است.

اینکه ایران از نظر موسسه گالوب، در جایگاه نخست پرخاشگری در دنیا قرار گیرد را می توان بی پرده حاصل همین کم کاری دانست چراکه در لایحه بهداشت روان، می توان مردم را از خدمات بیمه ای عرصه مشاوره و روانپزشکی و نیز ارتقا جایگاه روانپزشکان برای افزایش سطح بهداشت روانی خانواده ها، بهره مند کرد.

اختلالات روان در حال زنانه شدن است

افسردگی و اضطراب دو اختلال روانی شایع در بین ایرانی هاست که بخش عمده ای از آن به استرس های محیطی و شرایط اقتصادی مردم در سال های اخیر بازمیگردد. همچنین اضافه شدن به تعداد زنان سرپرست خانوار به دلیل مشکلاتی از قبیل طلاق یا افزایش حوادث کار و فوت یا از کارافتادگی زنان، این اختلالات را در بین زنان شش درصد بیشتر از مردان افزایش داده است.

اما وضعیتی که در بالا ترسیم شد گوشه ای از اختلالات روانی در بین افرادی است که هنوز به صورت جدی و بالینی با بیماری های روانی درگیر نشده اند و یک مرحله عقب تر از رده بیماران روانپزشکی قرار دارند که اگر آمار انوشیروان بندپی، رئیس سازمان بهزیستی کشور مبنی بر ابتلای بیش از 200 هزار ایرانی به افسردگی مزمن را هم به این وضعیت اضافه کنیم، مشخص می شود که شرایط ما در حوزه بهداشت روان، به مرزهای هشدار رسیده است و از همین رو است که در قانون هیچ مراقبتی از افراد با سابقه بیماری روانی و نیز ارتکاب جرم مانند آنچه در پرونده قاتل آتنا اصلانی به چشم می خورد، وجود ندارد.