به گزارش تیتر شهر: دولت نهم
و دهم برای کاهش مشکلات مسکن، ساخت مجموعه های بزرگ مسکونی را در خارج از شهرها در
در دستور کار قرار داد و این آغاز یک جریان عظیم ساخت و ساز به نام مسکن مهر بود. این طرح غیر کارشناسی هرچند آسیب های بسیار زیادی را به بدنه اقتصادی کشور وارد
کرد و هیچ گره ای را از مشکلات مردم باز نکرد بلکه سیلی ویرانگر بر سیستم زیر ساختی
کشور نیز بود به طوری که بسیاری از بخش های خدمات دهی مانند شبکه آب و فاضلاب،
گازرسانی و خطوط زیر ساخت ارتباطی را تحت فشار قرار داد.
تحویل واحدهای بی کیفیت
با عمر مفید 5 سال که بسیاری از آنها در 5 روز اول دچار مشکلات اساسی شد، نشان داد
هیچ گاه با تفکرات افراطی و لجوجانه مشکلات مردم حل نمی شود و سخرانی های تبلیغاتی تنها مزه ای شیرین و زودگذر است که برای مردم هیچ باری را کم نخواهد کرد.
هرچند
بسیاری از مجموعه های مسکن مهر در اختیار مردم قرار گرفته است اما روزی نیست که
مردم احساس آرامش کنند. مشکلات اصلی این واحد ها هم در خصوص ساختمان سازی است و هم امکانات شهری بسیار ضعیف که عملا هیچ
خدماتی به مردم ارائه نمی دهد. امروز که مسکن مهر تا حدودی به پایان رسیده می توان
عملکردش را بسیار بد و یک طرح شکست خورده به حساب آورد. طرحی که در ابتدا قرار بود
300 هزار واحد مسکونی را پوشش دهد و این 300 هزار واحد توسط شرکت های ترکیه ای،
برزیلی و چند ملیتی آمریکای لاتین آغاز شد اما تا سقف 3 میلیون هم پیش رفت و عملا
اقتصاد ایران را با یک بحران رو به رو ساخت.
بهروز ملکی استاد اقتصاد در خصوص مسکن
مهر گفته بود: ایجاد تقاضای کاذب و کشاندن سرمایه مردم به حاشیه تنها یک چرخه
انحرافی در هدررفت سرمایه بود و عملا هیچ گره ای را باز نکرد.
به راستی
ساختمان سازی در بیابان نمی توانست نسخه قابل قبولی برای مشکل مسکن باشد به همین
دلیل شهرسازی شهرک ها و تهیه زیرساخت هایی چون بیمارستان، مدرسه، کلانتری و مسجد
از مهمترین نیازهای این ها بود که یا تامین نشد و یا به شکل نقاض در اختیار مردم
قرار گرفت.
به طور کل مسکن مهر هم اقتصاد ایران را تا مرز یک بحران شدید پیش برد و
هم با تقویت حاشیه نشینی، گسترش مفساد به دلیل نظرات کم، بستر مناسب مهاجرت به
شهرهای بزرگ، گسترش بزهکاری و زندگی در بدترین شرایط سبب شده است تا بسیاری از این
شهرک ها به قطب های بزهکاری بدل شود. به طور کل طرح تبلیغی و عوامل فریبانه مسکن
مهر یک اقدام اشتباه بود که مشکلات بسیاری را در حوزه شهری به سازمان ها و مسئولین
اجرایی تحمیل کرد. زیرا ارگان هایی چون نیروی انتظامی ، اورژانس کشور و آموزش و
پرورش فرصت کافی نداشتند تا بتوانند نیروهای خود را مستقر کنند. برهم خوردگی نظم
شهری و ایجاد یک گره کور اجتماعی همه چیز را تغییر داد و مسکن مهر را به یک نامهری
تمام عیار علیه کشور بدل کرد.
افراد فقیری که به سمت شهرهای بزرگ حرکت کردند و به حاشیه نشینی پرداختند، برای امرار معاش خود به کارهای خلافی روی آوردند که امنیت بسیاری از شهرها را به خطر انداخت، خریداری این واحد ها توسط افراد متمول و اجاره آنها در بهای بسیار کم بسیاری از خانه های فساد را به دلیل نظارت کم از شهرها به حاشیه راند و توانست زمینه های رشد این نوع پدیدهای سیاه را گسترش دهد. به هر حال این طرح دولت نهم و دهم یک فشار سنگین بر دوش دولت های بعد خواهد بود که سالیان سال باید برای جبران آن تلاش کنند.