علائم هشدار دهنده آلزایمر

به گزارش تیترشهر زمانی که مادر یا پدر شما به یک سن خاص می رسند ممکن است به راحتی مواردی را فراموش کنند. در برخی از موارد آن‌ها ممکن است به درستی ندانند که کلید یا عینک خود را کجا گذاشته اند. تمامی این موارد نشانه‌هایی را در اختیار شما قرار می‌دهد و آن هم احتمال ابتلای این افراد به بیماری آلزایمر است. هنوز درمان مشخصی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد. اگرچه بیماری آلزایمر درمان مشخصی ندارد اما افرادی که در خانواده خود چنین بیمارانی را دارند نباید نا امید بشوند. تشخیص اولیه بیماری آلزایمر می‌تواند به درمان کمک کند و شرایط را تا حد زیادی بهبود ببخشد. در چنین مواردی می توان خیلی سریع تر به درمان نشانه‌ها و کنترل ان ها روی اورد. درمان‌های اولیه به این بیماران کمک می‌کند زندگی طولانی تری داشته باشند. به همین خاطر است که همه افراد باید با نشانه‌های اولیه آلزایمر اشنا شوند. یکی از مهم ترین و شایع ترین نشانه ‌های الزایمر از دست دادن حافظه است که می‌تواند زندگی روزمره فرد را مختل سازد. از دست دادن حافظه نیز اشکال مختلفی دارد. برخی از افراد در یک مکان یا زمان خاص احساس سردرگمی می‌کنند، در برنامه ریزی مشکل دارند، با کلمات دچار چالش می‌شوند، قضاوت درستی ندارند و نشانه‌های رفتاری خاصی از خود بروز می‌دهند. اما باید به خاطر داشته باشید که آلزایمر نشانه‌های اولیه دیگری دارد که کمتر شناخته شده است و ربطی به از دست دادن حافظه ندارد. در این مقاله قصد داریم به همین موضوع بپردازیم.

اگر این نشانه‌ها را در افراد مشاهده کردید، بهتر است آن‌ها را به یک پزشک متخصص ببرید و شرایط موجود همچون کمبود ویتامین و سایر موارد را بررسی کنید.

بی علاقگی:

این امکان وجود دارد که برخی از افراد مبتلا به آلزایمر در مراحل اولیه بیماری، از انجام فعالیت های اجتماعی که می‌تواند آن ها را خوشحال کند سر باز بزنند. آن ها ممکن است دوست نداشته باشند با دوستان خود غذا بخورند، به ورزش بپردازند یا بازی کنند. این گونه بیماران تلاش می‌کنند محیط خود را کوچک تر و تنگ تر کنند. آن ها در چنین شرایطی احساس راحتی و ارامش می کنند. چنین شرایطی یکی از موارد هشدار دهنده در بیماران آلزایمری است که معمولا در مراحل اولیه بروز می کند. تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد که بی علاقگی و بی تفاوتی به سایر افراد به همراه اختلالات شناختی خفیف ممکن است توسعه بیماری آلزایمر را در افراد نشان دهد.

تغییر در بهداشت یا ظاهر شخصی:

بی علاقگی و بی تفاوتی که در بالا به آن اشاره کردیم ممکن است در انجام عادت‌های روزانه نیز تداخل ایجاد کند. برخی از افرادی که مبتلا به آلزایمر هستند ممکن است برای روزهای متمادی لباس های یکسانی بپوشند یا به طور ناگهانی شانه کردن موها را برای چند روز متوقف سازند. البته به خاطر داشته باشید که تنها حمام نکردن نمی‌تواند نشانه وجود آلزایمر باشد. در مراحل اولیه بیماری آلزایمر، زمانی که بی علاقگی در افراد افزایش پیدا می‌کند؛ آن ها ممکن است در مورد ظاهر ، بهداشت و لباس‌هایی که می پوشند بی تفاوت شوند. در چنین شرایطی خانواده‌ها نقش مهمی بازی می‌کنند. بررسی‌ها و ازمایش‌های بالینی نمی تواند وجود چنین تغییرات رفتاری را تشخیص دهد. تشخیص چنین مواردی بر عهده خانواده‌هاست.

اضطراب و افسردگی:

اگر پدر یا مادر شما متوجه فراموشی خود شود ممکن است دچار اضطراب گردد. اضطراب مرتبط با بیماری آلزایمر اغلب موجب ایجاد شرایطی می شود که در آن فرد به سوال کردن روی می آورد. محیط و شرایط جدید ممکن است اضطراب افراد را بیشتر کند. در این شرایط بیماران سوالاتی را از اطرافیان خود می‌پرسند. با اینحال ارتباطی بین تشخیص افسردگی و توسعه بیماری آلزایمر و سایر بیماری‌های این چنینی وجود دارد. هنوز کاملا مشخص نشده است که آیا افسردگی می‌تواند باعث زوال عقل شود یا خیر.برای تایید چنین موضوعی به تحقیقات بیشتری نیاز است.

تغییر در بینایی:

افراد کهنسالی که در مراحل اولیه بیماری آلزایمر قرار دارند ممکن است به خاطر تغییر در بینایی خود با یک چشم پزشک مشورت کنند. این افراد ممکن است به هنگام رانندگی مشکل داشته باشند یا نتوانند وسایل خود را به درستی ببینند و پیدا کنند. این موضوع می‌تواند نشان دهنده وجود مشکل در پردازش عناصر بصری باشد زیرا قسمت پشت مغز در برخی از اشکال آلزایمر خیلی سریع از بین می‌رود. ممکن است تغییر در مغز به تغییر در بویایی یا شنوایی نیز منجر شود. تغییر در بینایی می‌تواند نشانه انواع دیگری از زوال عقل باشد. به عنوان مثال فرد ممکن است به بیماری جسم لویی مبتلا شده باشد.

اختلال حافظه:

اختلال حافظه، در حدی كه در كارهای روزانه ایجاد مشكل میكند.طبیعی است كه افراد قرارهای ملاقات، اسامی همكاران و یاشماره تلفن دوستی را فراموش كنند ولی بعداً بخاطر می آورند، بیمار مبتلا به بیماری آلزایمر ممكن است اغلب مسائل را فراموش بنماید و بعداً هم بخاطر نیاورد ، بالاخص مسائلی را كه جدیداً اتفاق افتاده باشند فراموش می نمایند.


مشكلات در انجام كارهای عادی:

افراد پر مشغله ممكن است گهگاهی حواسشان پرت شود.مثلاً هویجی را كه برای پای غذا پخته اند را بر روی اجاق گاز جا بگذارند . و تا پایان نهار هم بخاطر نیاورند. فردی با بیماری آلزایمر توانایی درست كردن حتی قسمتی از پخت غذا را ندارد . ممكن است فراموش كند كه غذا خورده است .



ضعف بیان:

برای همه افراد گهگاهی پیش می آید كه در پیدا كردن لغات مناسب دچار مشكل بشوند ، ولی فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممكن است گاهی كلمات ساده را از یاد ببرد و لغات نامناسب جایگزین نماید ، درنتیجه جملات او نامفهوم می شوند .

گم كردن زمان ومكان:

بطور طبیعی ممكن است افراد گاهی روز ، هفته و یا مقصدشان را فراموش كنند ولی دوباره با تمركز بیاد بیاورند. فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممكن است در خیابان راه خود را گم كند و نداند كه چگونه به آنجا رفته است و یا نتواند از آنجا راه خانه خود را دوباره پیدا نماید .

ضعف یا كاهش قضاوت:

ممكن است فرد مبتلا به بیماری عفونی مراجعه به پزشك را به تعویق بیاندازند ولی بالاخره این كار را انجام میدهد. اما فرد مبتلا به بیماری آلزایمر نه مشكلاتش را درك می كند و نه مراجعه به پزشك را ضروری می داند . بدلیل اشكال در تصمیم گیریهای ساده مثلاً ممكن است لباسهای زمستانی را در گرمای تابستان بپوشد .

مشكلات در تفكر ذهنی:

گاه و بی گاه ممكن است افراد رسیدگی به حساب هایشان را مشکل بدانند. اما فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ارقام را كاملاً‌فراموش می كند و نمی داند با آنها چكار بكند.خیلی ها جشن تولد را برگزار نمی كنند ولی فرد مبتلا شاید دیگر نداند كه جشن تولد چه معنایی دارد؟

جابجا گذاشتن اجسام:

هر كسی ممكن است كه موقتاً كلید یا كیف پولی را سر جایش نگذارد . فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممكن است اجسام را در جاهای نامربوط بگذارد، مثلاً اطو را در فریزر و یا ساعت مچی را در قندان بگذارد.

تغییرات در حالات و رفتار:

همه میتوانند گهگاهی غمگین و یا بد خلق باشند ، حالات فرد مبتلا به بیماری آلزایمر میتواند سریعاً‌تغییر كند و بی هیچ دلیل ، آرامش به اشك و خشم تبدیل شود .