ضایعات مواد غذایی یک مشکل بزرگ در سراسر جهان است.تخمین زده می‌شود که ۳۰ تا ۴۰ درصد از مواد غذایی خوراکی هدر می‌رود که هر ساله هزینه زیادی را بر دولت‌ها وارد می‌کند.یک راه حل بالقوه،انتقال زباله‌های مواد غذایی از محل‌های دفن زباله به سمت تولید انرژی های تجدیدپذیر است،اما این کار در هیچ کجا در مقیاس بزرگ انجام نمی‌شود.مطالعات منتشر شده امکان اجرای تولید انرژی از ضایعات مواد غذایی را بررسی می کند.یک محقق در این مورد می‌گوید:«ما مقدار زیادی زباله آلی در سراسر جهان داریم که در نهایت وارد محل‌های دفن زباله می‌شود و گازهای گلخانه‌ای منتشر می‌کند. با این حال،این ماده می‌تواند با استفاده از هضم بی‌هوازی به یک منبع انرژی تجدیدپذیر تبدیل شود.این راه حل به طور همزمان با مواد غذایی دور ریخته شده سروکار دارد و به توسعه انرژی پایدار کمک می‌کند. محققان تجزیه و تحلیل جامعی از لجستیک زنجیره تامین انجام دادند تا مشخص کنند آیا سیستم تبدیل ضایعات مواد غذایی به انرژی و سایر محصولات زیستی سودآور است یا خیر.اول،آنها از داده‌های مکانی برای شناسایی سایت‌های بالقوه استفاده کردند.در مرحله بعد،آنها عوامل فنی و اقتصادی،از جمله هزینه های حمل و نقل،تولید و تسهیلات و همچنین درآمد و بازگشت سرمایه را تجزیه و تحلیل کردند.هضم بی هوازی یک فناوری جدید نیست، اما اگر سودآور بود، انتظار داشتم که به طور گسترده‌تری اجرا شود.به همین دلیل بسیار شگفت‌انگیز بود که مطالعه ما علی‌رغم فرضیات بسیار محافظه‌کارانه‌ای که داشت،نتایج امیدوارکننده‌ای را نشان داد.»
هضم بی هوازی یک فرآیند بیولوژیکی است که مواد اولیه آلی را با استفاده از مواد آلی غنی مانند لجن فاضلاب،کود حیوانی یا زباله‌های محوطه تجزیه می‌کند.این را می توان در تأسیسات مستقل یا در کارخانه های تصفیه فاضلاب برای فرآیند هضم مشترک انجام داد.بیوگاز حاصل از این فرایند می‌تواند برای تولید برق استفاده شود که از طریق شبکه های برق منطقه ای به مصرف کنندگان منتقل می‌شود.این فرایند همچنین محصولات زیستی اضافی،از جمله کودهای زیستی و مواد بستر حیوانی که می تواند به تولیدکنندگان کشاورزی فروخته شود را به همراه دارد.یک محقق دیگر در این مورد گفت:«این یک فرصت برای تصفیه خانه های فاضلاب است،اما ما با استفاده از داده‌های خود نشان داده‌ایم که پتانسیل تاسیسات جدید مستقل برای ارائه خدماتی وجود دارد که می‌تواند درآمدزایی کند و در عین حال با نگرانی‌های زیست محیطی که در حال حاضر به آن توجهی نشده است،رسیدگی شود.»این مطالعه نشان داد که نصب دستگاه هاضم بی‌هوازی در تصفیه خانه‌های فاضلاب با ظرفیت کل سالانه ۹.۳ میلیون تن می‌تواند بازده سرمایه گذاری ۸.۳ درصدی را ایجاد کند و در عین حال دی اکسید کربن تولید شده را تا حدود یک میلیون تن در سال کاهش دهد.
مهم‌ترین عوامل مؤثر بر نتایج این تحقیقات،سرمایه‌گذاری،هزینه عملیاتی،قیمت انعام و در دسترس بودن ضایعات مواد غذایی است.در این مطالعه،محققان فرض می‌کنند که میزان ضایعات غذایی مستقیماً با توزیع تراکم جمعیت مرتبط است.این بدان معناست که تأسیسات زباله‌ها را در شعاع ده مایلی از مناطق مسکونی جمع‌آوری می‌کنند.برای تخمین درآمد، محققان قیمت عمده فروشی برق و قیمت کود فعلی را در نظر گرفتند.محقق دیگری در این مورد گفت:«هنوز شکاف بزرگی بین تقاضای بازار برای محصولات زیستی و مقدار ضایعات غذایی ما وجود دارد.اگر بتوانیم بازار این محصولات را گسترش دهیم،سودآوری تبدیل ضایعات غذایی به منابع پایدار بیشتر خواهد شد.»او افزود که سیاست‌های دولت مانند دادن تشویقی‌های بیشتر برای کسانی که در این فرایند شرکت دارند،می‌تواند اجرای این فناوری‌ها را جذاب‌تر کند.گام بعدی این مطالعه،گسترش آن به تجزیه و تحلیل سراسری خواهد بود.محققان نتیجه گرفتند که برآورد در دسترس بودن ضایعات مواد غذایی در مقیاس بزرگتر و تعیین تکنیک‌های پردازش زیستی برای بهبود استفاده از ضایعات غذایی و اقتصاد زیستی چرخشی در کشاورزی ضروری است.
