زیباترین روستای متروکه جهان+عکس

چرا روستای هوتوان ؟

– روستایی با دیوارهای سبز پیش روی شماست

– به ندرت روستایی شبیه هوتوان خواهید دید

– روزانه هزاران نفربه روستای متروکه هوتوان می روند تا این بقایای دوباره سبز شده را از نزدیک ببینند.

نگاهی به روستای هوتوآن 

هوتوان ( Houtouwan ) روستای کوچکی ست که در شمال جزیره شنگشان واقع شده. خود جزیره شنگشان ( Shengshan ) مجموعه ای از ۴۰۰ جزیره بوده که به نام جزایر شنگسی ( Shengsi ) شناخته می شوند و در نهایت مجمع الجزایر زوشان ( Zhoushan ) را تشکیل می دهند. این مجمع الجزایر خود در بخش بیرونی خلیج هانگزو و شرق کشور پهناور چین قرار گرفته است. بنابراین جزایر شنگسی ظرفیت زیادی برای بهره گیری از منابع دریایی برای اقتصاد منطقه دارد. زوشان که بزرگ ترین مجمع الجزایر چین و صاحب بزرگ ترین شیلات این کشور است، روزگاری است که تنها با اتکا به صنعت اولیه و بدوی خود یعنی ماهی گیری سنتی، هزینه های خود را تأمین می کرد. به همین دلیل است که در این مجمع الجزایر تعداد بسیار زیادی روستاهای ماهی گیری به چشم می خورد. هوتوان نیز یکی از همین روستاهای ماهی گیری بوده است. 

روستاهای ماهی گیری روستایی هستند که در نزدیکی شیلات قرار دارند و برخلاف دیگر روستاها معمولی، اقتصادشان بر پایه ماهی گیری و غذاهای دریایی بنا شده است. از دوران نوسنگی تا به حال، همواره در سواحل، زمین های نزدیکی دریاچه و حوزه های رودخانه، روستاهای ماهی گیری ایجاد شده و تا هزاران سال به حیات خود ادامه دادند. از آن جا که در قاره ها و جزایر سرتاسر دنیا، در کل سواحلی به وسعت ۳۵۶,۰۰۰ کیلومتر مربع دیده می شود، عجیب نیست که در جهان تعداد زیادی روستا ماهی گیری ببینیم. این روستاها اغلب از سایر جوامع بشری و شهری دور افتاده اند و بیش تر اوقات در نزدیکی خلیجی طبیعی ایجاد شده اند، چرا که پناهگاه امنی را برای قایق های ماهی گیری آن ها فراهم می کند.

داستان روستای هوتوان چه بود؟

روستای هوتوان نیز نوعی روستای ماهی گیری بود و مردمانش با گرفتن ماهی و فروش آن روزگار می گذرانند. در این روستا ۵۰۰ خانه وجود داشت که بیش از ۲۰۰ ماهی گیر و خانواده هایشان به چشم می خورد. همه چیز طبق همیشه بود و باب میل، تا آن که به تدریج پای صنایع ثانوی، خدمات و خرده فروشی ها و عمده فروشی ها به منطقه زوشان باز شد. با گسترش این صنایع در منطقه، اقتصاد و نوع کسب و کار مردمان چینی و روستاییان ماهی گیر بسیار تحت تأثیر قرار گرفت و به زودی حرفه هایی چون کشتی سازی، تعمیر کشتی ها، کشتی رانی، صنایع سبک (پوشاک، لوازم منزل، لوازم الکتریکی، لوازم ورزشی و …) و گردشگری، به بخش اعظم کسب درآمد ساکنین بدل شد.

این اتفاق اثر بسیاری بر روی زندگی روستاهای ماهی گیری داشت، چرا که تا پیش از این روستاییان بودند که تمام کارهای ماهی گیری، فرآوری و فروش آن را انجام می دادند و حال با گسترش خدمات ثانوی و واسطه ها، حمل و نقل و دیگر کارها همگی بین دیگر آدم ها تقسیم شده بود. بدین ترتیب، بسیاری از روستاهای ماهی گیری کارایی خود را از دست دادند و مردمان روستا مجبور شدند تا به حرفه های دیگر روی آورند. 

ابتدا ثروتمندان روستا، هوتوان را ترک گفته و به تدریج دیگر مردمان در آرزوی دست یافتن به کار و وضعیت زندگی بهتر، راه آن ها را ادامه دادند و بار سفر بسته و مهاجرت کردند. این اتفاق درست ۵۰ سال پیش روی داد، زمانی که بخش اعظم مردم روستای هوتوان تصمیم به ترک روستا گرفتند و با خانه و زندگی خود برای همیشه خداحافظی کردند. 

ترک روستا …

هر کس که در این روستای کوچک زندگی می کرد دیگر نتوانست به زندگی اش ادامه دهد ! هر آنچه برای شروع یک زندگی جدید نیاز داشت را جمع کرد و راهی شهر شد تا شاید زندگی بهتری در کلان شهر داشته باشد.

این داستان پرتکرار اینبار برای هوتوان پیش آمد.

چه بلایی سر خانه ها آمد؟

و اما خانه هایشان …

زمانی که این مردمان خانه هایشان را ترک کردند طبیعت به این فکر افتاد که تکه ای از خودش را پس بگیرد.

پس دست به کار شد. آرام آرام بر روی خانه های متروکه پا گذاشت و به زودی توانست تمام روستا را زیر پا بگذارد و در آغوش سبز خود بگیرد.

چیزی نگذشته بود که دیگری اثری از خانه و خیابان های قبلی نبود. همه روستا پوشیده از پیچک و گیاهان رونده بود.

این پنجره ها چه انتظار هایی را به چشم دیده اند ! انتظار فرزندی که امید داشت پدرش دست پر به خانه برگردد…

شاید هر روز زنی همسرش را از این ایوان به امید روزی پر برکت تر بدرقه می کرده ….

خانه های مردمان هوتوان

باغ مخفی | جایی برای زندگی ارواح

امروز این روستا چنان لباس سبز طبیعت را به تن کرده که به یک باغ مخفی بدل شده است. باغی که وقتی آن را می بینی شاید حتی این به ذهنت هم نیاید که تا همین چند سال مردمانی در آن زندگی می کردند ولی خانه هایشان امروز خالی از سکنه است و حال و هوای روستای ارواح را تداعی می کند.

هوتوان در زمان حال

در شهر پرسه می زنید و انگار زمان در اینجا ایستاده، راهی برای رفتن ندارد و برای همیشه متوقف شده.

این روستای متروکه برخلاف شهر چرنوبیل (که سرگذشت خوفناکش را اینجا می توانید بخوانید) و دیگر روستاهای متروکه نیست. پوششی سبز رنگ تماما دیوارهای روستا را پوشانده، از میان درهای شکسته عبور کرده و پنجره ها را قاب گرفته است. راه های باریک، باریک تر شده اند و برخی از ساختمان ها به گونه ای درون طبیعت غرق شده اند که هیچ راه ورودی به آن ها نخواهید یافت. در خانه ها بر روی همه چیز لایه ای جلبکی و خزه ای به چشم می خورد و دیگر از رنگ اثاثیه چیزی باقی نمانده است. 

گرچه بسیاری از روستا رفتند اما مردم انگشت شماری نیز حاضر به فراموشی خانه و کاشانه خود نشدند و همچنان در هوتوان و انبوهی از ساختمان های خالی، باقی مانده اند. یکی از این آدم ها، پیرمردی رنج دیده به نام سان آی ( Sun Ayue ) است. در خانه او وسیله چندانی به چشم نمی خورد و تختی چوبی، عکسی از خدایان چینی، یک میز خالی و چند شمع تنها دارایی او محسوب می شود. پای صحبت پیرمرد که بشینی تمام داستان زندگی غم انگیزش را با آرامشی عجیبی برایت تعریف می کند. 

البته سان آی تنها آدم حاضر در هوتوان نیست و سه فرد دیگر در روستا به چشم می خورند. زنی که به تنهایی در نزدیکی خلیج زندگی می کنند و زوجی که در مدرسه متروکه روستا سکنی گزیده اند. 

گردشگری در روستای هوتوان 

چند سال پیش، چند گردشگر به صورت اتفاقی به روستای هوتوان رسیدند و چند عکس از روستای هوتوان گرفتند. چیزی نگذشت که بر تعداد گردشگران و کنجکاوان گردشگری سیاه، افزوده شد و روستای هوتوان پس از سال ها رنگ و روی آدمی را به خود دید. مهم تر از همه، این عکس های حیرت انگیز یک عکاس حرفه ای در سال ۲۰۱۵ بود که گردشگران بیش تری را به سوی هوتوان روانه کرد.

پس از آن بود که برخی از ساکنین سابق روستا به هوتوان بازگشتند. برخی از آن ها از گردشگران پذیرایی کرده و از این راه کسب درآمد می کنند. 

به هنگام ورود به شهر، پیر مردی به نام آقای چنگ ( Mr Cheng ) به بازدیدکنندگان خوش آمد می گوید و نکات امنیتی بازدید از روستا را یادآوری می کند. 

لازم است که گردشگران تنها در پیاده رو ها بمانند و وارد خانه های متروکه نشوندف چرا که بسیاری پوسیده و کهنه هستن و امنیت لازم را ندارند. 

تنها چیزی که در روستا به فروش می رسد، شیشه ها و بطری های آب است و لازم است تا تمام لوازم و خوراکی های مورد نیاز خود را با خود ببرید. 

دسترسی به هوتوان 

 اگر شما هم می خواهید به این مکان متروکه بروید، در کوچه پس کوچه های سبز آن قدم بزنید و قدرت طبیعت را با چشمانتان ببینید، ابتدا به چین بروید. پیش از توضیح بیش تر درباره دسترسی به هوتوان باید بگویم که راه دسترسی به هوتوان و دیگر روستاهای متروکه این منطقه قدری پیچیده و دشوار است. اگر دنبال ماجراجویی و هیجان بسیارید؛ از شهر شانگهای بدین طریق می توانید خود را به جزیره شنگشان برسانید:

 1- در ایستگاه اتوبوس پل نانپو (Nanpu) سوار اتوبوس شوید و خود را به اسکله شنجیوان (Shenjiawan) برسانید. به طور کلی ۶ اتوبوس در ساعات ۷:۱۵، ۷:۳۰، ۸:۴۰، ۹:۳۰، ۱۲:۱۰ و ۱۴:۳۰ از این ایستگاه حرکت می کنند و ۱٫۵ ساعت در راه خواهید بود.

۲- در اسکله شنجیوان قایقی به مقصد شنگسی بگیرید. این قایق در ساعت ۹:۱۵ صبح حرکت می کند و پس از دو ساعت شما را به اسکله لیژوسان (Lizhushan) می رساند. هزینه سفر تا به اینجا (اتوبوس + قایق) : ۱۱۰ یوان چینی می شود.

۳- از اسکله لیژوسان یک تاکسی به مقصد اسکله کایوئان (Caiyuan) بگیرید. ۱۰ دقیقه در راه خواهید بود و هزینه ای در حدود ۳۰ یوان چینی دارد.

۴- قایقی به مقصد شنگشان بگیرید. هزینه این بخش از سفر ۷۳ یوان چینی است.

ساعت بازدید: ۷:۳۰ صبح تا ۱۲ شب

آدرس: چین ، شهرستان شنگسی ۲۰۲۲۴۵۰ ، جزایز شنگسی 

Address: Shengsi Islands, Shengsi County, Shengsi County 202450, China