به گزارش تیترشهر: از
همان زمان که اولین تمدن ها در میان دورود و فلات مرکزی ایران شکل گرفتند، کشاورزی
شغل اصلی ساکنان این مرز و بوم بود و کسی فکر نمی کند در سال 1397 هجری شمسی رئیس
سازمان محیط زیست ایران بگوید این کشور توان خودکفایی در تولید محصولات کشاورزی را
ندارد.
عیسی کلانتری امروز در
سخنان گفت: قانون برنامه ششم میگوید در ۹۵ درصد محصولات کشور باید خودکفا شویم و در این صورت باید ۳۶ میلیون متر مکعب آب دیگر برای بخش کشاورزی تامین کرد در حالیکه چنین
ظرفیتی وجود خارجی ندارد. با توجه به خشکسالیهای یک دهه گذشته پیشبینی میشود این
وضعیت تا ۲۰ سال آینده ادامه داشته باشد و تالابها،
اولین قربانی خشکسالی هستند.
این سخنان در حالی مطرح می شود که سالیان سال مردم ایران با مشکل
کمبود آب دست و پنجه نرم کرده اند و هرگز ایران کشوری پر آب محسوب نمیشده است. اما
گذشتگان توانستند با بهره گیری از پیچیده ترین علوم آن روزها، موضوع آب را حل
کنند. کیلیومترها قنات در این سرزمین حفر شد و امثال شیخ بهایی سیستم آبیاری مزارع
را طراحی کردند تا مشکل کمبود منابع آبی نتواند به مردم صدمه ای برساند.
ایران در تاریخ خود هیچگاه کشوری صنعتی محسوب نمی شد و در همه تاریخ
شغل اصلی مردم آن کشاورزی و باغداری به شمار می رفت. اما حالا جناب کلانتری می
گوید ما نمی توانیم در تولید محصولات کشاورزی خودکفا شویم.
سوال اصلی که رئیس سازمان محیط زیست باید به آن پاسخ دهد این است که
چرا نمی توانیم مانند گذشتگان در مواجه با کم آبی، به کشاورزی بپردازیم؟
این روزها با پیشرفت علم و تکنولوژی کشورهای پیشرفته دنیا توانسته اند
در دل کویر با ذخیره آبی محدود محصولات کشاورزی تولید کنند اما مسئولان ما هنوز
نتوانسته اند از تکنولوژی روز استفاده کنند و دلخوش کردند به برداشت از سفره های
آب زیرزمینی.
در شرایطی که امروز کشور پر آبی مانند ترکیه کشاورزی خود را با
تکنولوژی روز به سمت کشت گلخانه ای با هدف صرفه جویی در مصرف آب برده، در ایران
اما هنوز آبیاری غرق آبی استفاده می شود و مسئولان نتوانسته اند برای آن فکری
کنند.
کلانتری در بخش دیگری از صحبت های خود گفته که جمعیت کشور به ۸۰ میلیون نفر رسیده است و متاسفانه همچنان
فشار میآوریم که غذای خود را به هر قیمتی داخل کشور تولید کنیم بنابراین به حقوق طبیعت
تجاوز میکنیم.
باید در جواب سخنان او یادآوری کنیم که مشکل از مسئولانی است که وقتی
سمتی می گیرند به پشت میز نشینی عادت می کنند و ابتکار خود را از دست می دهند.
مشکل این روزهای کشاورزی ما نه کمبود آب است نه نداشتن ظرفیت بلکه مشکل مسئولانی
هستند که نمی توانند برای رفع این موانع راهکاری ارائه دهند.
چطور می شود مردمی که روزگاری آب را بوسیله قنات به کم آب ترین نقاط
کشور انتقال دادند و به کشاورزی در آن نواحی رونق بخشیدند، حالا با مشکل کم آبی
مواجه شوند؟
این سوالی است که رئیس سازمان محیط زیست که مدتها وزیر جهاد و کشاورزی
نیز بوده باید به آن پاسخ دهد. آقای کلانتری برای صنعتی شدن کشاورزی این مملکت چه
کردید؟