به گزارش تیتر شهر: زمانی که رئیس وقت سازمان زیباسازی شهر تهران تصمیم گرفت تا با هدف ساماندهی خیابان 17 شهریور و میدان امام حسین، این محور را به یک پیاده راه آئینی تبدیل کند، کسی فکر نمی کرد که تاریخ مصرف این پروژه بسیار گران شهری بسیار زودتر از تصور به اتمام خواهد رسید.
ماجرای تبدیل میدان امام حسین و خیابان 17 شهریور به پیاده راه آئینی از قول اهدای پرچم حرم امام حسین به شهرداری تهران شکل گرفت. در آن زمان و در یک اقدام احساسی شهرداری تهران تصمیم گرفت تا برای ساخت جایگاهی مناسب جهت احتزاز این پرچم مقدس یک میدان پر تردد را که در تاریخ بلدیه به دومین میدان بزرگ و پر تردد شهر تهران معروف است را به یک بار به یک جزیره سوت و کور تبدیل کند.
در آن زمان مدیران شهری به رغم اینکه مدعی بودن اجرای این طرح پیوست اجتماعی دارد، سعی کردند ساختمان های اطراف میدان را با رویکرد معماری ایرانی – اسلامی با شاخصه پر رنگ کردن مسجد تغییر دهند. به همی ندلیل مسجد امام حسین در نبش این میدان دوباهر ساخته شد.
حذف سینماهای قدیمی پیرامون این میدان نیز یکی دیگر از اقداماتی بود که از سوی رسانه ها و فعالان فرهنگی مورد نقد قرار گرفت.
همان سال اول بود که اعتراض کسبه اطراف میدان امام حسین و راسته خیابان 17 شهریور نسبت به اجرای این طرح بیشتر شد. کسبه مدعی بودند که اجرای این طرح برخلاف وعده هایی که شهرداری تهران جهت رونق اقتصادی و فرهنگی این محدوده داده بود؛ آنها به مرز ورشکستگی رسیده اند.
با توجه به اینکه در این محدوده امکان ورود خودروها وجود نداشت و از همه مهمتر اینکه هیچ جاذبه ای در این محور برای جذب خانواده ها و تهرانی ها برای قدم زدن در این مسیر پیاده راه ایجاد نشده بود، پاساژهای تجاری این محور یک به یک خالی شدند و کسبه مجبور بودند تا برای نقل مکان به جای دیگری املاک تجاری خود را به قیمت بسیار پایین تر به فروش برسانند و از این محل بروند.
مغازه هایی که یک به یک در خیابان 17 شهریور خالی می شد، جای آن را قهوه خانه می گرفت و جوانان زیادی برای پر کردن اوقات فراغت ریه هایشان پر از دود قلیون شد.
وضعیت میدان امام حسین که اهالی به آن جزیره امام حسین می گفتند نیز بدتر از همیشه شد. تاریک بودن این محدوده شب ها که تا 17 شهریور نیز کشیده می شد؛ باعث شد تا پای دلالان آسیب های اجتماعی و فروشندگان تن به این میدان باز شود و کار به جایی کشیده شد که دیگر نیروی انتظامی نیز نمی توانست امنیت این محدوده را تامین کند.
در زمان شورای چهارم نیز بارها کسبه و اهالی این محدوده اعتراض خود را مبنی بر اجرای این طرح اعلام کردند تا اینکه بخشی از خیابان 17 شهریور از خیابان صفا تا میدان شهدا باز شد و سنگ فرش های این محدوده زیر چرخ خودروها قرار گرفت.
اما این کار نیز نتوانست رونق از دست رفته مغازه ها و مراکز تجاری این محدوده را بازگرداند. مردم خواهان باز شدن کامل میدان امام حسین و خیابان 17 شهریور به مانند گذشته بودند.
اکنون طبق نظر شورای پنجم شهر تهران قرار است که این پروژه در قالب چند فاز از این محور حذف شود. به گفته شهردار منطقه 12 تهران؛ قرار است به زودی مطالعات کارشناسی در مورد بازگشایی ضلع شمالی خیابان صفا تا میدان امام حسین (ع) انجام شود.
به گفته پیمان محسنی؛ تلاش ما بر این است که نیمه شمالی خیابان صفا تا میدان امام حسین (ع) در فاز اول برای تردد اتوبوس‌ها و ون‌های حمل و نقل عمومی بازگشایی شود و بعد از آن در فازهای بعدی کل پیاده راه بازگشایی شود.
آنطور که شهردار منطقه 12 توضیح می دهد؛ اطراف میدان امام حسین (ع) دو لاین وجود دارد که می‌توان یک لاین آن را برای تردد وسایل حمل و نقل عمومی در نظر گرفت و در جلسه‌ای که با حضور اعضای شورای شهر برگزار شد از آنجایی که معتقد بودیم که بازگشایی معبر به صورت 100 درصد زمان بر و هزینه بر است.بنابراین باید در فازبندی این مهم را انجام دهیم.
محسنی به خوبی می داند کسبه و مردم از این پیاده راه راضی نیستند به همین دلیل تمامی تلاش شهرداری منطقه این است تا برای کسب رضایت مردم هر چه سریعتر فکری به حال بازگشایی این پیاده راه کند.
شهردار منطقه 12 بر این باور است که بعد از بازگشایی کامل خیابان 17 شهریور این محور به مانند گذشته رونق نخواهد داشت اما وجود ایستگاه مترو شهدا و امام حسین (ع) و همچنین چند خط اتوبوس و تاکسی در اطراف این پیاده راه، دسترسی مردم و کسبه به این راسته را افزایش می‌دهد.
حال باید دید که این پروژه گران شهری که به کابوس کسبه میدان امام حسین و خیابان 17 شهریور تبدیل شده بود قرار است بعد از بازگشت به حالت اول چگونه رونق اقتصادی و کیفیت زندگی از دست رفته اهالی را باز می گرداند.
لعنت خدا و سیدالشهدا بر اونهایی که پیشنهاد این پروژه مخرب و زیانبار رو دادند و محله های لطراف رو آکنده از معضلات اجتماعی کردند.لعنت خدا بر اونها. 
