به گزارش تیترشهر : استانبول که با معماری‌های برجسته توریست‌پسند مثل ایاصوفیه، کاخ توپکاپی، کاخ دلماباغچه و کلیسای چورا شناخته می‌شود، در کنار این بناهای مهم و شناخته‌شده، معماری‌های جذاب و چشمگیر دیگر نیز دارد. این بناها در استانبول کمتر شناخته شده‌اند، از پرورشگاه سابق تا تفسیر مدرنی از مسجد. در ادامه می‌خواهیم به ساختمان‌هایی با معماری برجسته و باشکوه این شهر اشاره کنیم که نسبت به جاهای دیدنی مشهور آن، کمتر شناخته شده‌اند و برای کسانی که می‌خواهند برای چندمین بار تور استانبول رزرو کنند، فرصت مناسبی برای کشف دوباره این شهر است.
ترمینال حیدرپاشا در سال ۱۹۰۹ توسط معماران آلمانی، اوتو ریتر (Otto Ritter) و هملت کنو (Helmut Conu) ساخته شد و تا سال ۲۰۱۲، از آن به‌عنوان ایستگاه راه‌آهن استفاده می‌کردند. این ساختمان که در نزدیکی ایستگاه کشتی‌های مسافربری کادیکوی قرار دارد، مشرف بر تنگه بسفر است و بازدیدکنندگان می‌توانند برای سفر به گذشته از داخل این بنا هم دیدن کنند.
در نزدیکی ترمینال حیدرپاشا، سربازخانه سلیمیه (Selimiye Barracks) قرار دارد؛ سازهای تحسین برانگیز که همواره در مسیر کشتی‌های مسافربری که از بخش اروپایی استانبول به بخش آسیایی آن می‌روند، خودنمایی می‌کند. در طول جنگ کریمه از این سربازخانه به‌عنوان بیمارستان نظامی استفاده می‌شد و پرستار مشهور، فلورانس نایتینگل، از سربازان بریتانیایی مراقبت می‌کرد. امروزه این بنا به‌عنوان دفتر مرکزی نیروهای زمینی ارتش ترکیه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
دانشگاه مرمره (Marmara University) در محله سلیمیه و درست کنار سربازخانه سلیمیه قرار دارد و در زیبایی، کم از این سربازخانه ندارد. این بنا در سال ۱۸۲۷ میلادی توسط معماران فرانسوی و ایتالیایی به نامهای Alexandre Vallaury و Raimondo D’Aronco ساخته شد. این ساختمان اولین مدرسه پزشکی ترکیه به شمار می‌رود.
اگرچه عمارت یاناروس در بویوک آدا ویران شده و واقعا به نوسازی نیاز دارد؛ اما همچنان یکی از برجسته‌ترین ساختمان‌های استانبول محسوب می‌شود. این عمارت خانه لئون تروتسکی بود که در سال ۱۹۲۹، پس از تبعید از اتحاد جماهیر شوروی، به مدت ۴ سال در این خانه زندگی کرد.
مسجد سانجاکلار توسط شرکت مشهور معماری، «معماران امره آرولات» (Emre Arolat Architects) ساخته شده و مفهوم جدیدی از مسجد در آن به کار گرفته شده است. پس از بالا رفتن از شیب پله‌های سنگی طبیعی، یک سازه بتنی دیده می‌شود که داخل مسجد را از دید پنهان می‌کند. اینجا خبری از تزئینات مساجد امپراطوری و پرزرقوبرق استانبول نیست و آن را شبیه به یک غار (که الهام گرفته‌شده از غار حرا است) ساخته‌اند.
یکی دیگر از ساختمان‌های مدرن و برجسته استانبول، دفتر مرکزی خانه مد واکو (Vakko Fashion Center) است که توسط شرکت Rex Architects (که دفتر اصلی آنها در نیویورک قرار دارد) در سال ۲۰۱۰ ساخته شد. این ساختمان ترکیبی از قطعات فلزی و شیشه‌ای است که هر دوی آنها منعکس‌کننده محیط اطراف است و از بیرون می‌توان داخل دفاتر را نیز دید.
کاخ سنت یوجین پشت چندین در پنهان شده است، درهایی که گویی حال را از گذشته جدا می‌کنند. از در که داخل می‌شوید، انگار از خیابانی شلوغ، قدم به تاریخ و گذشته‌ای آرام می‌گذارید. کاخ سابق تبدیل به یتیم‌خانه فرانسوی شده بود و امروزه به کارگاهی برای هنرمند بدل شده است که شامل موزه‌ای از قالب‌های دست‌ساز می‌شود.
یتیم‌خانه ارتدوکس یونانی پرینکیپو (Prinkipo Greek Orphanage) یکی دیگر از گنجینه‌های پنهان بویوک آدا است که در بلندترین نقطه جزیره، پشت ردیفی از چند درخت قرار دارد. این بنا در زمینی به مساحت ۲۰ هزار متر مربع ساخته شده و امروزه در حال ویران شدن است. با این حال این سازه چوبی همچنان خیره‌کننده است و یکی از بزرگترین ساختمان‌های چوبی اروپا محسوب می‌شود.
منبع : کجارو
