به گزارش تیترشهر : در میان جاذبه‌های بی‌شمار کشور ترکیه، سه مسجد مشهور شهر زیبای استانبولجایگاه ویژه‌ای دارند. زیباترین آنها ـ مسجد آبی (The Blue Mosque) ـ نه تنها یکی از بزرگترین شاهکارهای معماری اسلامی، بلکه جهان به حساب می‌آید.
این مسجد پس از چندین پیروزی پی‌در‌پی حکومت عثمانی ساخته شد. بیش از ۴۰ سال، مسجد تازه‌ای در شهر ساخته نشده بود، از این رو سلطان احمد اول برای رضای پروردگار و احیای وضعیت مذهبی شهر، فرمان به ساخت مسجدی جدید در شهر داد. بنابراین، در آگوست ۱۶۰۹ میلادی، زمانی که سلطان احمد تنها ۱۹ سال داشت، ساخت مسجد آغاز شد.
مسجد آبی
برای ساخت مسجد، بخش بزرگی از زمین‌های استانبول را در نظر گرفتند. در این بین، چندین ساختمان، مربوط به دوره بیزانس (Byzantine) و اوایل دوره امپراتوری عثمانی را تخریب کردند و سپس، سنگ و مصالح بسیار برای ساخت مسجد به آنجا آوردند. نام «آبی» را به خاطر تعداد زیاد (۲۰ هزار) کاشی‌های سفید و آبی به‌کار رفته، به مسجد نسبت دادند. این مسجد، گنبدی بزرگ به قطر ۲۳/۵ متر و ۴۳ متر ارتفاع دارد که با آیاتی از قرآن مجید و احادیثی از حضرت محمد (ص) زینت داده شده است. ستون‌های زیبای مسجد مزین به تصاویری از گل سوسن، میخک صدپر، رز و بسیاری اشکال تزئینی دیگر هستند. بیش از ۲۰ طرح مختلف از گل لاله بر روی ستون‌های مسجد آبی استانبول به چشم می‌خورد. کف مسجد با فرش‌هایی زیبا پوشیده شده است و هر روز نور ملایم و خیره‌کننده‌ای از هر ۲۶۰ پنجره مسجد به درون آن می‌تابد و زیبایی بی‌نظیری به مسجد می‌بخشد.
مسجد آبی
حکایت جالبی درباره مناره‌های مسجد آبی وجود دارد. داستان از این قرار است که شاه احمد دستور داده بود تعداد مناره‌ها به همان تعداد معمول باشند؛ یعنی چهار عدد. اما، بنایی که مسئول ساخت مسجد بود دچار اشتباه می‌شود و به جای ۴، ۶ مناره برای مسجد آبی می‌سازد. در سال ۱۶۱۶، زمانی که ساخت مسجد به اتمام رسید، مردم متوجه شدند که مناره‌های مسجد جدید، به تعداد مناره‌های بزرگترین زیارتگاه دنیای اسلام، یعنی مسجد الحرام در مکه است. این اشتباه، به نوعی، هتک حرمت تلقی شد، اما خوشبختانه در طراحی مسجد آبی تغییری ایجاد نکردند و در عوض، یک مناره دیگر به ۶ مناره مسجد‌الحرام اضافه شد و دوباره این مسجد به عنوان مسجدی نمونه که نظیر آن در هیچ کجای دنیا اسلام پیدا نمی‌شود، شناخته شد.
مسجد ایا صوفیه
در مقابل مسجد آبی، یکی از بزرگترین جاذبه‌های استانبول قرار گرفته است: موزه ایا صوفیه یا حاجیا سوفیا. این کلیسا در اصل به فرمان امپراتور کنستانتیوس اول (Emperor Constantius I) در دوره بیزانس و بین سال‌های ۳۳۷-۳۲۴ پس از میلاد ساخته شده است. پس از دو قرن و پشت سر گذاشتن یک آتش‌سوزی و شورش‌های بسیار، این کلیسا بار دیگر به دستور امپراتور ژوستینین یکم (Emperor Justinian I) بازسازی شد. کلیسای جدید با چنان شکوه و عظمتی ساخته شد که خود تبدیل به یک افسانه شد، در بین مردم این اعتقاد وجود داشت که برای ساخت این کلیسا نیروهای آسمانی، از غیب، به یاری آمده‌اند. بعضی هم معتقد بودند که بودجه سه سال امپراتوری بیزانس، برای ساخت این کلیسا صرف شده است. به نظر تضادی بین این دو افسانه به چشم نمی‌خورد.
کلیسای ایا صوفیه استانبول دشواری‌های بسیار به خود دیده است: از زمین‌لرزه‌ای مهیب، غارت و چپاول گرفته تا سال ۱۴۵۳ که توسط سلطان محمد دوم به عنوان مسجد تغییر کاربری داده شد. در آن زمان، ۴ مناره به ایا صوفیه افزوده شد و پس از ایجاد تغییراتی اساسی، کلیسا به «مسجد ایا صوفیه» تبدیل شد. تصویر پانورامایی که در این مقاله می‌بینید به خوبی زیبایی و شکوه ساختمان مسجد را به تصویر کشیده است. اگر شانس بازدید از مسجد و دیدن درون آن را داشته باشید، خواهید دید که نقاشی‌ها و کاشی‌های زیبای درون مسجد تا چه اندازه زیبا هستند. پس از اینکه در سال ۱۹۳۵ مسجد به موزه تبدیل شد، تزئینات درونی مسجد به خوبی مراقبت می‌شود.
مسجد سلیمانیه
و در آخر، مسجد سلیمانیه ـ بزرگترین مسجد شهر. این جاذبه مشهور شهر استانبول، در بخش قدیمی آن قرار گرفته است. معمار سنان (معمار معروف چند تن از پادشاهان عثمانی) در سال ۱۵۵۷-۱۵۵۰، به دستور سلطان سلیمان کبیر، مسجد سلیمانیه را می‌سازد. این مسجد به همراه ساختمان‌های مجاورش (موسسات آموزشی، حمام‌های عمومی، گورستان و غیره) مجموعه‌ای به وسعت یک شهر پدید آورده‌اند. تنها ساختمان اصلی این مجموعه ظرفیت ۵۰۰۰ نفر را دارد.
اگرچه استانبول، شهری به قدمت قرن‌ها، بناها و جاذبه‌های تاریخی بسیار در دل خود دارد، این سه مسجد از نظر زیبایی، بی‌نظیر و منحصربه‌فرد هستند.
منبع : کجارو
