به گزارش تیترشهر : جمهوری آذربایجان سرزمینی عجیب و غریب است که نشانه‌هایی از آتش را در هر گوشه آن می‌توان یافت؛ آتشفشان‌های گلی، صخره‌های موزیکال و مناطق طبیعی حفاظت‌شده متعدد از دیگر ویژگی‌های این سرزمین است. گردشگران در سفر به جمهوری آذربایجان فرصت‌های زیادی برای تجربه چیزهای جدید دارند. در ادامه تجربیات منحصربه‌فردی را که می‌توانید در سفر به جمهوری آذربایجان کسب کنید، برمی‌شماریم.
آتش نقش بسیار مهمی در فرهنگ جمهوری آذربایجان ایفا می‌کند و از هزاران سال قبل (از دوران ورود آئین زرتشت به این کشور تا برج‌های مدرن شعله که مشرف بر دورنمای باکو است)، می‌توان تاثیر آن را بر فرهنگ و مذهب این کشور مشاهده کرد و آتشگاه، معبد آتشی در نزدیکی باکو که زمانی یک عبادتگاه بود، امروزه به یکی از جاهای توریستی جمهوری آذربایجان تبدیل شده و بدون بازدید از آن، سفر به این کشور تکمیل نمی‌شود.
آیا تا به حال صخره‌ای را دیده‌اید که بسوزد و شعله‌های آن هرگز خاموش نشود؟ گازهای زیرزمینی باکو مدام نشت پیدا میکنند و دائما در یانار داغ در نزدیکی باکو مشتعل می‌شوند. طبق یک داستان محلی، گاز زیرزمینی این منطقه پس از رها شدن یک سیگار در دهه ۵۰ میلادی مشتعل شده است.
شهر نفتالات، یکی از شهرهای کوچک در مرکز جمهوری آذربایجان در نزدیکی گنجه است و شما می‌توانید در آن، عجیب‌ترین درمان آبگرم دنیا را ببینید: حمام کردن در نفت خام.
بسیاری ادعا میکنند این نوع حمام که در دوران حکومت اتحاد جماهیر شوروی عمومی شد، می‌تواند بیماری‌ها را درمان کند و دردها را التیام بخشد. گردشگران شجاع می‌توانند این درمان عجیب و غریب را تجربه کنند. نگران نباشید، نفتی که در این حمام استفاده می‌شود، با نفتی که برای اتومبیل‌ها کاربرد دارد متفاوت است.
منبع عکس: وب‌سایت azertag
بله درست خواندید؛ این پدیده متناقض یکی دیگر از چیزهای عجیب و غریب و شگفت‌انگیز طبیعی در جمهوری آذربایجان است. چشمه سوزان (یا یانار بولاغ) در جنوب آستارا در نزدیکی مرز ایران و جمهوری آذربایجان واقع شده و از این چشمه، آبی می‌جوشد که حاوی متان است. زمانی که این گاز مشتعل می‌شود، آب می‌سوزد. مردم محلی معتقد هستند که این آب شفابخش است.
در فوران گلفشان یا آتشفشان گلی، به جای مواد داغ مذاب آتشفشانی، گل سرد بیرون می‌ریزد. فشار گاز زیرزمینی گل را از زیر به سطح زمین منتقل می‌کند که بعضی اوقات این گل به هوا پرت می‌شود. بیش از یک سوم گل‌فشان‌های جهان از جمله Turaghay ۴۰۰ متری و Kinezadagh ۳۹۷ متری در نزدیکی باکو واقع شده‌اند.
در قبوستان (Qobustan) که در جنوب غربی باکو واقع شده، گردشگران می‌توانند از سکونتگاه‌های باستانی که قدمت آنها به ۴۰ هزار سال قبل بازمی‌گردد، بازدید کنند. در داخل پارک ملی، سنگ‌ها، صخره‌ها و دیواره‌های غار کنده‌کاری شده‌اند که گفته می‌شود پس از عصر یخبندان، پناهگاه انسان‌ها بود.
قاوال داش در پارک ملی قبوستان قرار دارد، و وقتی به آن ضربه می‌زنید، صداهایی شبیه دایره زنگی (در زبان ترکی به آن قاوال می‌گویند) تولید می‌کند. مردمان باستان احتمالا از این صخره‌ها در مراسمات مذهبی‌شان استفاده می‌کردند. نوازندگان مدرن این صخره را مثل یک آلت موسیقی می‌نوازند.
فرهنگ و سنت نوشیدن چای در جمهوری آذربایجان به قرن‌ها قبل بازمی‌گردد. مردم محلی این کشور همواره از میهمانان خود، با چای و مربا پذیرایی میکنند.
منبع عکس: وب‌سایت madornomad
قوبا (Quba) شهر کوچکی در نزدیکی مرز داغستان و قطب مهم تاریخی و فرهنگی جمهوری آذربایجان است
قوبا (Quba) شهر کوچکی در نزدیکی مرز داغستان در شمال این کشور است و قطب مهم تاریخی و فرهنگی جمهوری آذربایجان محسوب می‌شود. دهکده‌های کوهستانی نزدیک این شهر قدمتی بیش از هزار سال دارند که از آن جمله می‌توان به جامعه آلبانیایی قفقاز سابق که خینالیق (Khinaliq) اشاره کرد که احتمالا به مدت ۵ هزار سال در این منطقه ساکن بودند. روستاهای دیگر نیز فرهنگ، سنت و زبان مخصوص به خودشان را دارند.
در ییلاقات جمهوری آذربایجان پمپجک‌های سنگی را می‌بینید. این پمپ‌های سنتی نفت را به همان شیوه‌ای که اولین چاه نفت باکو در قرن ۱۹ استخراج کرد، استخراج می‌کند.
قیرمیزی قصبه (Qirmizi Qasaba) سکونتگاهی در شمال رود قودیال (قودیال چای) و جنوب قوبا است و جمعیت آن همگی یهودی هستند. وجود این روستای قرن هجدهمی، مساله‌ای عجیب است: سکونتگاه یهودیان ارتدوکس در جمهوری آذربایجان اسلامی.
پلو که یکی از غذاهای ملی جمهوری آذربایجان است، غذای بسیار خوشمزه‌ای است. این برنج با زعفران طعم‌دار می‌شود و به آن سبزی‌های سرخ‌شده، ادویه و گوشت اضافه میکنند. اکثر رستوران‌های سنتی این کشور، این غذای ارزان‌قیمت را عرضه میکنند و می‌توانید طعم ناب آن را امتحان کنید.
جمهوری آذربایجان که روزی جزوی از خاک ایران بود، اشتراکات فرهنگی زیادی با ملت ما دارد و یکی از آنها، مهمان‌نوازی گرم و صمیمانه مردمانش است. مردم محلی دوست دارند به گردشگران کمک کنند.
هیچ کس در مورد قدمت و سن این بنا اطلاعی ندارد
بخش قدیمی شهر باکو که به آن ایچری شهر می‌گویند، یک ساختمان استوانه‌ای شکل بزرگ به نام قلعه یا برج دختر (Maiden Tower) دارد. این سازه کمی عجیب به نظر می‌رسد. در مورد این برج یک چیز مرموزی وجود دارد؛ هیچ کس در مورد قدمت و سن این بنا اطلاعی ندارد. برخی گمان میکنند برج دختر قدمتی معادل هزار سال دارد و قبل از اینکه به یک برج دیده‌بانی تبدیل شود، عبادتگاه زرتشتیان بود.
۳ برج شعله در باکو به شکل شعله‌های آتش ساخته شده‌اند. نورپردازی نمای بیرونی آن بسیار چشم‌نواز و شبیه رنگ شعله‌های آتش است. شب‌ها می‌توانید به تماشای این برج‌ها و نمایش نورپردازی آنها بنشینید.
۳ تا از کوچکترین کتاب‌های جهان که فقط ۲ میلی‌متر هستند، در موزه کتاب‌های مینیاتوری باکو نگهداری می‌شوند. به بازدید از این موزه بروید و با ذره‌بین این کتاب‌ها را تماشا کنید؛ البته سعی نکنید که آنها را بخوانید!
موزه فرش باکو جذاب‌تر از چیزی است که به نظر می‌رسد. ساختمان این موزه به شکل فرش لوله‌شده است و از الگوها و طرح‌های متنوعی در ساخت آن استفاده شده است. در داخل موزه می‌توانید در مورد بافت فرش، طرح‌ها و الگوهای پیچیده و چگونه فرش با فرهنگ آذربایجانی گره خورده است، چیزهایی یاد می‌گیرید.
اتحاد جماهیر شوروی مزارع کشاورزی را اشتراک‌سازی کرد، جایی که همه در آن کار و درو میکنند و محصول را به‌صورت مشترک برداشت میکنند. وقتی اتحاد جماهیر شوروی فروپاشید، اکثر مزارع اشتراکی نیز منحل شدند؛ به‌جز مزارع Ivanovka که شهر کوچکی در مرکز جمهوری آذربایجان است. آخرین جامعه قوم روسی نیز در این شهر زندگی میکنند. اگر چند عبارت ترکی یا روسی بلد باشید، اینجا حتما به کارتان می‌آید.
برای یک ملت نسبتا کوچک، تنوعی که در جمهوری آذربایجان وجود دارد، بی‌نظیر است؛ این کشور ۹ منطقه آب و هوایی از ۱۱ تا را دارا است که از آن جمله می‌توان به نیمه حاره‌ای مرطوب، بیابانی، و تفرجگاه‌های اسکی آلپاین اشاره کرد. نقاط مختلف این کشور مناظر و محیط‌های متنوعی دارند.
تنوع حیات وحش جمهوری آذربایجان باورنکردنی است. در سفر به این کشور به پارک‌های ملی بروید و جمعیتی از پرنده‌ها، غزال‌ها، گرگ‌ها، شغال‌ها، گربه‌های وحشی و پلنگ‌ها را مشاهده کنید.
انار یکی از نمادهای جمهوری آذربایجان به‌شمار می‌رود و در گوی‌چای در مرکز این کشور، بیش از ۷۰ نوع انار وجود دارد. هر ساله در پاییز، این شهر میزبان فستیوال انار گوی‌چای است که در آن رقابت‌های متنوعی در مورد انار برگزار می‌شود.
منبع : کجارو
