به گزارش تیترشهر؛ «سازمان اطلاعات مرکزی» یا همان CIA بین سال های ۱۹۵۳ تا اواخر دهه ۱۹۶۰ مجموعه ای از آزمایشات هولناک را در قالب پروژه MK-Ultra انجام داد. محققان این سازمان طی این مدت با هیپنوتیزم، تزریق پاتوژن های میکروبی، وارد کردن شوک الکتریکی، جراحی مغز، خوراندن LSD و مواد مخدر به هزاران نفر در پی دستیابی به راهکاری برای کنترل ذهن و رفتار دیگران بودند.
هدف از اینکار اعتراف گیری از مظنونان، کنترل سوژه های مورد نظر و جاسوسی بود اما در نهایت به افسردگی، دیوانگی، آسیب جسمی و روحی و در نهایت مرگ برخی سوژه ها ختم شد. پس از افشای ابعاد هولناک این پروژه توسط نشریات موج بی اعتمادی عظیمی نسبت به دولت آمریکا و آژانس های اطلاعاتی تحت نظرش به راه افتاد.
راه اندازی پروژه MK-Ultra
تا دهه ۵۰ میلادی بخش های اطلاعاتی ارتش، نیروی دریایی، هوایی و سیا نقش بازوی جاسوسی حکومت ایالات متحده را بازی می کردند اما یانکی ها برای تقویت این بخش و رقابت با شوروی سابق پروژه ای با اسم رمز ARTICHOKE را کلید زدند. در یادداشتی که تاریخ آن به سال ۱۹۵۲ برمی گردد هدف پروژه اینگونه عنوان شده:
آیا می توان افراد را تا جایی تحت کنترل درآورد که خواسته های ما را بر خلاف میلشان انجام دهند؛ حتی اگر این خواسته ها مثل خودزنی خلاف قوانین طبیعت باشند؟
حساسیت و سطح محرمانگی این پروژه باعث راه افتادن مناقشات بسیاری در مورد رهبری آن شده بود اما روسای CIA در نهایت سکان هدایت را به سرتیپ بازنشسته ارتش «پل گینر» سپردند که سابقه فعالیت در بخش تحقیقات سازمان اطلاعات مرکزی را هم داشت.
سرتیپ گینر ابعاد پروژه کنترل ذهن را به خارج از مرزهای ایالات متحده کشاند و در اروپا، ژاپن، جنوب شرقی آفریقا، آسیا و فیلیپین «بخش ضعیفتر و با سطح هوش پایینتر جامعه» را هدف آزمایش LSD، هیپنوتیزم و منزوی ساختن قرار داد. افرادی که از این آزمایش ها جان سالم به در برده‌اند دچار نوعی فراموشی شده و قادر به یادآوری کامل آزمایش های CIA نیستند.
فاز دوم و اصلی این پروژه در سال ۱۹۵۳ و با اسم رمز MK-Ultra کلید خورد. پسوند Ultra از دوران جنگ جهانی دوم نشانگر ماموریت های با بالاترین طبقه بندی محرمانه بود.
رییس وقت سازمان با کنار گذاشتن سرتیپ گینر شیمیدانی به نام «سیدنی گوتلیب» را برای هدایت پروژه کنترل ذهن انتخاب کرد که به خاطر مهارت فوق العاده در تولید سموم مختلف لقب جادوگر سیاه را یدک می کشید.
گوتلیب از پدر و مادری یهودی در مجارستان متولد شده بود و از بچگی از لکنت زبان رنج می برد. او مدرک دکترای خود را از دانشگاه معتبر «کلتک» دریافت کرده بود و در پروژه محرمانه CIA برای کشتن رهبران کشورهای دیگر از جمله پاتریس لومومبا و فیدل کاسترو نیز شرکت داشت.
انگیزه اصلی CIA برای راه اندازی این برنامه در سه محور خلاصه می شود. نخست جاسوس های این آژانس دریافته بودند که شوروی با استفاده از دارویی به نام «بولبوکاپنین» با فرمول شیمیایی C19H19NO4 اراده اسرا و زندانیان برای اعتراف نکردن را در هم می شکند. همچنین آنها در طول جنگ کره شاهد استفاده افسران کره شمالی از LSD در جریان بازجویی از زندانیان آمریکایی بودند و حس انتقام درونشان به جوش آمده بود.
در نهایت انحصار ایالات متحده در زمینه هسته ای پایان یافته بود و آنها باید روش جدیدی را برای اثر گذاری بر رهبران کشورهای دیگر و استخراج اطلاعات از مخالفان پیدا می کردند و چه روشی بهتر از کنترل ذهن؟!
کنترل ذهن به هر قیمتی
جادوگر سیاه نخستین قربانیان MK-Ultra را از میان زندانیان، بیماران و دانشجویان انتخاب کرد چون آنها توان مقابله به مثل چندانی نداشتند. طی این آزمایشات افراد غالبا بی گناه تحت شوک الکتریکی، مصرف LSD و دیگر داروهای توهم زا قرار گرفته و سپس تغییرات رفتاری در آنها بررسی می شد. دامنه آزمایشات رفته رفته افزایش می یافت و حتی CIA با استخدام چند تن فروش ماموریتی جانبی به نام «عملیات اوج نیمه شب» را به راه انداخت که طی آن به مشتریان از همه جا بی خبر فاحشه خانه ها LSD خورانده می شد. سپس محققان CIA درست مثل فیلم‌های سینمای در آن سوی شیشه یک طرفه با خیال راحت رفتارهای آنها را بررسی می کردند.
با گسترش ابعاد این برنامه نوبت به جراحی مغز، الکترو شوک، هیپنوتیزم و موادی نظیر اِکستازی و تمازپام رسید که در دوز بالا با تاثیر بر مواد شیمیایی موجود در مغز خاطرات فرد در مورد برخی فعالیت های صورت گرفته را پاک می کنند. از دیگر مواد مصرفی این آزمایشات باید به هروئین، مورفین، مسکالین، سیلوسایبین، اسکوپولامین، سدیوم پنتوتال و ارگین اشاره کرد.
برای مثال اسکوپولامین که بین خلافکاران «نفس شیطان» خوانده می شود، یکی از خطرناک ترین مخدرهای جهان است و توسط تبهکاران آمریکایی جنوبی برای کنترل دیگران مورد استفاده قرار می گیرد. سوژه های CIA یک ساعت پس از دریافت این مخدر دچار فروپاشی روانی شده و ساعاتی پس از آن در کنار درد عضلانی به توهمی وحشتناک همراه با شنیدن اصوات نامفهوم فرو می رفتند.
سیلوسایبین هم حاوی ماده ای است که در قارچ های جادویی یا به گفته قوم باستانی آزتک «گوشت خدایان» یافت می شود. این مخدر با تاثیر عمیق بر سیستم عصبی سمپاتیک می تواند فرد را به اوج سرخوشی رسانده یا به دره عمیق اندوه فرو ببرد.
پس از انتشار خبرهایی پیرامون تقلای ناسا برای دستیابی به قدرت کنترل ذهن ؛ رییس وقت این سازمان تمام اسناد مربوط به پروژه محرمانه MK-Ultra را از بین برد؛ با این حال تعدادی از قربانیان در دادگاه و طی گفتگو با رسانه ها از مصیبتی که بر آنها گذشته بود، سخن گفتند.
«فارل کرک» از شاکیان این پروند مدعی شد که تاثیر داروهای مصرفی به حدی بود که وی را به افسردگی شدید کشانده بود. وی به همین خاطر دست به خودکشی ناموفق زد اما متخصصان CIA پس از پی بردن به این مساله نه تنها وی را آزاد نکردند بلکه پس از تحقیقات بیشتر روانه سلول انفرادی شد.
«جیمز بالجر»، که در لیست خطرناکترین تبهکارها پس از اسامه بن لادن، در جای دوم قرار داشت یکی دیگر از قربانیان این پروژه است. زندگی پرماجرای این سردسته باندهای تبهکار آنقدر جذاب بود که توسط «مارتین اسکورسیزی» به تصویر کشیده شد. وی مدعی بود که آزمایش های متعدد CIA پیرامون مصرف داروی توهم زا و شیزوفرنی باعث گرایش شدیدش به خشونت، بی خوابی و توهم شده است.
تئودور کازینسکی
«تئودور کازینسکی» معروف به یونابامبر که با بهره هوشی بالاتر از اینیشتین در هاروارد تحصیل می کرد پس از شرکت در این پروژه به یک تروریست تبدیل شد. او همزمان با تحصیل در رشته ریاضی تحت آزمایشاتی قرار گرفت که طی آن اثرات آزار زبانی شدید روی تخریب ذهنی مطالعه می شد.
وی که زمانی از نوابغ رشته ریاضی به شمار می آمد پس از شرکت در این آزمایشات دچار تغییرات شدید روحی و روانی شد؛ تا حدی که به زندگی در جنگل و ترور فعالان حوزه علم و فناوری از طریق بمب های دست ساز روی آورد. کازینسکی پس از ترور و زخمی کردن ۲۳ نفر به حبس ابد بدون عفو محکوم شد.
مرگ قربانیان
همانطور که گفتیم CIA برای لاپوشانی جنایت هایش همه اسناد را از بین برد با این حال حداقل دو مورد مرگ بر اثر شرکت در پروژه MK-Ultra رخ داده است.
«فرانک اولسن»، که خود باکتری شناس CIA بود بر اثر دریافت دوز بالای LSD دچار پارانویید شدید شد و نه روز بعد خود را از طبقه سیزدهم یک ساختمان به پایین انداخت. خانواده وی ۲۲ سال بعد از دلیل اصلی خودکشی فرانک مطلع شده و قصد شکایت از سازمان اطلاعات مرکزی را داشتند اما با رشوه ۷۵۰ هزار دلاری از آن صرف نظر کردند. نکته جالب اینجاست که این مبلغ هنگفت را «جرالد فورد»، رییس جمهور وقت آمریکا به آنها پرداخت اعطا کرد.
«هارولد بلور» هم طی این آزمایشات قربانی مشتقات ماده توهم زای مسکالین شد اما در گزارش متخصصان CIA علت مرگ وی تزریق خودسر با دوز بالا قید شده بود.
محاکمه عاملان پروژه MK-Ultra
از آنجا که آزمایشات کنترل ذهن بدون رضایت کامل قربانیان صورت گرفته و به مرگ یا آسیب های روحی و جسمی شدید منجر شده بود، دولت فدرال تحت تعقیب ارگان های قضایی قرار گرفت.
دلیل علنی شدن این ماجرا انتشار مقاله ای در مورد آزمایش های کنترل ذهن ناسا در روزنامه نیویورک تایمز بود. در واکنش به این مقاله CIA مدعی شد که پروژه MK-Ultra خاتمه یافته است.
هرچند «رونالد ریگان»، رییس جمهور وقت با امضای فرمانی اجرایی تمام سازمان ها را ملزم کرد که در پروژه های با سوژه انسانی رضایت واضح و کامل افراد را جلب کنند اما MK-Ultra نه تنها لطمه زیادی را به اعتبار دولت آمریکا وارد کرد بلکه به منشا بسیاری از تئوری های توطئه علیه سازمان های جاسوسی و دولت تبدیل شد.
