زیباترین بنای زیرزمینی جهان

معدن سالینا توردا از دید تاریخی در دوران باستان محلی برای استخراج نمک بوده است. همچنین از سال‌های قرون وسطی تا قرن بیستم، این معدن نمک آشپزخانه هم تولید می‌کرده است. بنابراین با این تاریخچه‌ای که این معدن نمک دارد، عجیب نیست که وقتی در سال ۱۹۹۲ درهای آن به روی عموم مردم گشوده شد، بازدیدکنندگان بسیاری پیدا کرد.

معدن نمک رومانی یا همان سالینا توردا به بخش‌های مختلفی تقسیم می‌شود. در بین آن‌ها جاذبه‌های بزرگ این معدن شامل معدن لوسیف (Losif)، اتاق کریواک (Crivac)، معدن ترزیا (Terezia)، معدن رودولف (Rudolf)، معدن گیزلا (Gizela) و گالری فرنس ژوزف (Franz Josef ) است.

معدن لوسیف در سمت راست گالری فرنس ژوزف قرار دارد و از طریق بالکن معروف آن که در نمک حفر شده، قابل دیدن است. این قسمت از سالینا توردا حالتی مخروطی شکل دارد که عمق آن حدود ۱۱۲ متر و سطح مقطعی‌اش حدود ۶۷ متر است.   همچنین این بخش از معدن به‌عنوان اتاق پژواک هم شناخته می‌شود. دلیل این نامگذاری این است که در این اتاق به دلیل شکل مخروطی و ارتباط کم با اتاق‌های معدنی مجاور، پژواک صدا زیاد است.

اتاق کریواک به‌صورت هشت ضلعی است و در آن چرخی وجود دارد که به آن کریواک یا گِپِل می‌گویند. این چرخ توسط نیروی اسب کار می‌کرد و ابزاری بود برای انتقال نمک از معدن رودولف.

معدن ترزیا (معدن زنگ) مخروطی شکل است و ۱۱ متر عمق دارد. همچنین این بخش قطر ۸۷ متر و ارتفاع ۹۰ متری دارد که در نوع خود قابل توجه است. یک دریاچه‌ی زیر زمینی، استالاکتیت، آبشار نمکی و شوره‌های نمکی اجزای تشکیل‌دهنده‌ی بخش داخلی این زنگ بزرگ هستند.

معدن رودولف جایی است که ادعا می‌شود آخرین بخشی از معدن توردا است که از آن نمک استخراج شده است. این معدن ۴۲ متر عمق، ۵۰ متر عرض و ۸۰ متر طول دارد. همچنین از طریق ۱۷۲ پله می‌توان به مرکز معدن رودولف رسید. جایی که روی دیوارها می‌توان اثرات حکاکی‌های نهایی برای استخراج نمک را از نزدیک دید.

معدن گیزلا و دیگر اتاق‌های تکنیکی در شمال شرق سالینا توردا بسیار شبیه معدن رودولف است، اما در اندازه‌ی کوچک‌تر چون در این بخش‌ها استخراج نمک بلافاصله بعد از گشایش درب‌های معدن به روی عموم، متوقف شد. در حال حاضر معدن گیزلا به‌عنوان اتاقی برای آب گرم طبیعی شناخته می‌شود.

گالری فرنس ژوزف در زمانی بین سال‌های ۱۸۵۳ تا ۱۸۷۰ ساخته شده است. هدف اولیه از ساخت این بخش ایجاد یک مسیر افقی برای کاهش هزینه‌ی انتقال نمک به سطح زمین بوده است.