به گزارش تیتر شهر: اواخر شهریور بود که چند کارگر ساختمانی در منزل
مسکونی روبروی خانه ما شروع به تخریب بخش هایی از منزل را کردند. هفته اخر شهریور
بود و ما گمان کردیم این ساختمان هم به دست بساز و بفروش ها افتاده است.
با همینتصور به مسافرتی یک هفته ای رفتیم و ابتدای مهرماه به خانه
بازگشتیم. صبح زود بر خلاف همیشه با سر و صدای زیاد بچه ها و خودروهای شخصی از
خواب بیدار شدیم و در کمال تعجب دیدیم که آن خانه تبدیل به مدرسه شده است.
یک هفته ای خانه مسکونی را تعمیر کرده و تابلوی مدرسه غیر انتفاعی ...
را بر بالای در خانه کوبیده بودند.
حالا محله خلوت ما به واسطه همین مدرسه به یکی از شلوغترین مناطق
تهران تبدیل شده و اعتراض اهالی محل هم به جایی نمی رسد. تعداد زیاد خودروها در
کوچه های محله و جیغ و داد دانش آموزان امان اهالی را بریده اما آنها کاری نمی
توانند بکنند.
هفته دوم بعد از آنکه مدام صدای بازی بچه ها از مدرسه به گوش می رسید،
به دفتر مدیر مدرسه مراجعه کردم و گفتم: اگر معلم نداریم چرا مدرسه را تعطیل نمی
کنید تا اهالی که بعضا سالخورده و بیمار هستند آزرده نشوند؟
اما در کمال تعجب پاسخ شنیدم که همه کلاس ها معلم دارند و این سر و
صدا حاصل زنگ تفریح است. اینجا بود که متوجه شدم مدرسه مذکور برای هر کلاس زنگ
تفریح جداگانه در نظر گرفته است چرا که حیات 18 متری مدرسه گنجایش همه دانش آموزان
را ندارد.
اینگونه بود که محله سوت و کور ما تبدیل به محله ای غیر قابل سکونت
برای سالخوردگان و بیماران شد تا همه آنها به فکر کوچ بیفتند.
صحبت ها بالا درد و دل یکی از شهروندان تهرانی بود که از مسئولان می
پرسید که آیا در هر جایی می توان مدرسه زد؟ پس حقوق شهروندان و اهالی محل چه می
شود؟
با تغییر کاربری چه برخوردی می شود؟
در صورت استفاده از اماکن مسکونی برای امور تجاری شهرداری به عنوان
مدعی موضوع را در کمیسیون ماده 100مطرح می کند این کمیسیون که در شهرداری مسقر
است، مرکب از سه عضو یعنی یک نفر نماینده وزارت کشور، یک نفر از شورای شهر و یک
قاضی دادگستری که پس از وصول درخواست شهرداری به طرف مقابل موضوع را ابلاغ کرده تا
ظرف 10 روز توضیحات و پاسخ خود را به کمیسیون کتبا اعلام کند.
پس از انجام این تشریفات موضوع با حضورنماینده شهرداری بدون آنکه حق
رای داشته باشد بررسی و در صورتی که برای کمیسیون ثابت شود از مکان مسکونی به
عنوان تجاری و کسب و کار استفاده می شود، با تعیین مهلت مناسب که حداکثر 2 ماه
خواهد بود بر اساس بخشنامه ای از سوی معاونت شهرسازی
و معماری شهرداری تهران ، ضوابط تاسیس آموزشگاه ها و مدارس در ساختمان های مسکونی ،
به مناطق 22 گانه تهران ابلاغ شد.
چه مشاغلی در منازل مسکونی اجازه فعالیت دارند؟
دایر کردن دفتر وکالت، دفتر اسناد رسمی و ازدواج و طلاق، مطب، دفتر
روزنامه و یا مهندسی برابر قانون شهرداری تجاری محسوب نمی شود بنابر این استفاده
از اماکن مسکونی به منظور کلینیک درمانی، آزمایشگاهی، طبی، تزریقات، داروخانه و
درمانگاه خصوصی منعی ندارد.
ضوابط تاسیس آموزشگاهها و مدارس در ساختمانهای
مسکونی
بر اساس بخشنامه معاونت شهرسازی و معماری
شهرداری تهران ، تاسیس و بهره برداری مدارس ابتدایی و راهنمایی و آموزشگاه های دارای
تاییدیه از وزارتخانه های کار و تامین اجتماعی ، فرهنگ و ارشاد اسلامی ، بهداشت درمان
و آموزش پزشکی وعلوم و تحقیقات و فناوری ، در صورتی که مکان مورد درخواست دارای استحکام
بنا بر اساس گواهی مهندسی مجاز و همچنین استانداردهای لازم به تایید سازمان های مربوطه
باشند ، بدون ایجاد هرگونه حقوق مکتسبه و مشروط به تامین پارکینگ ، بر اساس ضوابط پارکینگ
فضاهای آموزشی در ساختمان های مسکونی مستقل استیجاری و ملکی ، مقدور است .
در صورت هرگونه شکایت و مزاحمت ، شهرداری
موظف به اعمال بند 20 ماده 55 قانون شهرداری هاست .
همچنین این تسهیلات منافی تعهدات مالک و
مستاجر نبوده و شهرداری در این رابطه مسئولیتی نخواهد داشت.آن مکان
تعطیل خواهد شد.
حقوق شهروندی چه می شود؟
در چنین شرایطی است که مدارس ما در بافت مسکونی بدون هیچ ضوابطی تاسیس
می شود و مزاحمت های بسیاری برای اهالی محل ایجاد می کنند.
اولین این مزاحمت ها جیغ و فریاد دانش آموزان در حیاط مدرسه است که
امان اهالی محل را بریده است و دومین آن هیاهوی والدین هنگام بازگشایی و تعطیلی
مدارس در خیابان است.
ایجاد یک مدرسه در بافت مسکونی سبب می شود تا قیمت منازل اطراف نیز به
واسطه همین امر کاهش یابد و علاوه بر مزاحمت های روحی و روانی، خسارت مالی نیز
برای شهروندان در پی داشته باشد.
حال مسئولین باید پاسخ دهند که چگونه اجازه تاسیس مدرسه در یک بافت
فرسوده را داده اند و از همه مهمتر بر اساس چه ضوابطی مدرسه در بافت کاملا مسکونی
تاسیس شده است.
آیا مدارس در هر نقطه از شهر تهران می توانند تاسیس شوند؟ بر اساس
ضوابطی که در سال 86 از سوی شهرداری اعلام شده و به آن در سطرهای بالایی اشاره شد،
مدارس ما ابتدایی ترین امر یعنی تامین پارکینگ را رعایت کرده و ساختمان هایی ایمن
را برای خود انتخاب می کنند؟
قطعا می توان در این مورد گفت که مدارس در بافت فرسوده و ساختمانهایی
با عمر بالای 30 سال تاسیس می شوند و همین امر جان دانش آموزان را نیز به خطر می
اندازد. البته در مورد پارکینگ هم آنها به اشغال خیابان های اطراف مدرسه می
پردازند.
البته باید به این نکته نیز اشاره کنیم که این تخلفات بیشتر از سوی
مدارس غیر انتفاعی رخ می دهد تا دولتی. در کل اما شهرداری تهران باید نسبت به
تغییر کاربری منازل مسکونی آنهم با قدمتی بیش از 30 سال به مدرسه حساس تر عمل کند.