فقر بیمارستان در سوادکوه مازندران

به گزارش تیتر شهر: وجود امکانات اولیه بهداشتی و درمانی در هر جامعه‌ای از ضرورت‌هاست. ضرورتی که نقص در آن مشکلاتی را پدید می‌آورد که گاهی غیرقابل جبران خواهد بود. امکانات بهداشتی و درمانی یعنی اهمیت دادن به سلامت افراد جامعه. وقتی افراد یک جامعه از سلامت جسمانی برخوردار نباشند، سلامت روحی نیز نخواهند داشت و در نتیجه ابعاد مختلف زندگی اجتماعی تحت تاثیر قرار گرفته و ناهنجاری‌هایی پدید می‌آید.
 با توجه به اهمیت بهداشت و درمان، کمبود امکانات در این زمینه قابل پذیرش نیست.
تنها بیمارستان سوادکوه مازندران  یعنی بیمارستان شهدای زیراب، با وجود زیر پوشش قرار دادن منطقه سوادکوه و قرار داشتن در محور پرترافیک و حادثه‌خیز با کمبود‌هایی روبه‌رو است که این کمبودها تاثیر مستقیمی در چگونگی ارائه خدمات به مردم دارد.
کمبود امکانات منجر شده پزشکان متخصص تمایلی به کار در این بیمارستان را نداشته باشند، چرا که امکانات و تجهیزات لازم کار خود را در اختیار ندارند و در نتیجه دسترسی نداشتن به پزشک متخصص در شاخه‌های مختلف پزشکی بیماران برای درمان به شهرهای مجاور مراجعه می‌کنند.

بیمارستان محروم
بیمارستان شهدای زیراب به نوعی قربانی محرومیت و بی‌توجهی مسئولان شده است و بازندگان اصلی این محرومیت هم مردم هستند. در کنار مشکلاتی که مردم منطقه به دلیل کمبود امکانات پزشکی و درمانی در این بیمارستان با آن روبه‌رو هستند، قرار گرفتن در محور پرحادثه که معمولا تصادفات جاده‌ای زیادی در آن رخ می‌دهد سمت دیگر ماجراست.
مجروحان تصادفی که به این بیمارستان آورده می‌شوند معمولا به دلیل کمبود امکانات پزشکی لازم به شهرهای مجاور اعزام می‌شوند. حتی بودند کسانی که همین کمبود امکانات منجر به مشکلاتی برای آنها شده است.

اعزام بیماران به شهرهای همسایه
قصه اعزام تنها شامل حال بیماران تصادفی نیست، بلکه بسیاری از بیماران که وضع مطلوبی ندارند به دلیل کمبود تجهیزات لازم پزشکی از سر ناچاری به شهر دیگر فرستاده می‌شوند. با وجود این‌که متخصص داخلی و جراحی در بیمارستان زیراب حضور دارند، حضور نداشتن متخصصان دیگر، مردم را با مشکلاتی روبه‌رو کرده است.
طبق بررسی‌های صورت گرفته تقریبا بیشتر مردم از کیفیت ارائه خدمات درمانی و حضور نداشتن پزشکان متخصص در بیمارستان شهدای زیراب، رضایت چندانی ندارند.
حضور نداشتن همیشگی متخصص اطفال و متخصص زنان به صورت روزانه در بیمارستان نیز از دلایل نارضایتی مراجعه‌کنندگان به این بیمارستان است.

جای خالی پزشک زنان
این در حالی است که حضور متخصص زنان به ویژه برای خانم‌های باردار اهمیت زیادی دارد و اگر روزی خانم بارداری نیاز فوری به متخصص مربوطه داشته باشد، حضور نداشتن پزشک مورد نظر در آن روز در بیمارستان می‌تواند خطراتی را برای بیمار به دنبال داشته باشد.
به گفته یکی از پرستاران بیمارستان شهدا مدتی پیش خانم بارداری دچار وضع اورژانسی شده بود و به دلیل این‌که در آن روز متخصص زنان در بیمارستان حضور نداشت مجبور به اعزام بیمار به شهر دیگر شدند. البته پیش از اعزام نیز کادر پرستاری اقدام‌های اولیه اورژانسی را برای نجات جان بیمار انجام دادند تا هنگام رسیدن به بیمارستان شهر دیگر اتفاق ناگواری پیش نیاید.

مجهز نبودن به دستگاه‌های اساسی تشخیصی
نبود تجهیزات لازم باعث شده دو مورد اساسی در بیمارستان زیراب وجود نداشته باشد. به دلیل مجهز نبودن به دستگاه اکو و آنژیوگرافی، این بیمارستان متخصص قلب ندارد. دستگاه سی‌تی‌اسکن این بیمارستان هم به روز و قابل استفاده نیست. در حالی که به دلیل آمار بالای تصادفات جاده‌ای در محور سوادکوه وجود این دستگاه یکی از ضروریات است. اما دستگاه کنونی قدیمی است و امکان استفاده از آن وجود ندارد. بنابراین مصدومان تصادف‌ها حتی برای سی‌تی‌اسکن نیز باید به شهر دیگری اعزام شوند.
علاوه بر سی‌تی‌اسکن، وقتی بیمار به متخصص داخلی یا پزشک دیگری در این بیمارستان مراجعه ‌کند اگر پزشک آندوسکوپی و اکو را مورد نیاز بداند، بیمار ناچار است به  ساری، قائمشهر یا بابل برود و دوباره به پزشک خود در زیراب رجوع کند که علاوه بر دشواری راه، بر تشدید بیماری، طولانی شدن زمان تشخیص و آغاز درمان سردرگمی بیماران می‌افزاید.

یک بیمارستان؛ یک آمبولانس!
کمبود آمبولانس مشکل دیگر این بیمارستان است. یکی از پرستاران بیمارستان شهدای زیراب در این باره گفت: بیمارستان یک آمبولانس دارد. اگر هم زمانی نیاز به آمبولانس دیگری باشد ما مجبوریم از ١١۵ درخواست کنیم که 50درصد پاسخ مثبت دریافت می‌کنیم، چرا که در مواقعی که ترافیک کاری دارند به ویژه در تعطیلات نمی‌توانند آمبولانس در اختیار ما قرار دهند.
او افزود: ما در بیمارستان با کمبود نیروی پرستاری هم روبه‌رو هستیم و این باعث می‌شود شیفت‌های کاری بیشتری داشته باشیم. کمبود امکانات هم داریم که باعث شده متخصص قلب و مغز و اعصاب نداشته باشیم. اگرچه پس از ایجاد طرح تحول سلامت و افزودن تخت کمی تغییر وضع داشتیم، ولی نیازهای اساسی رفع نشده و ما هنوز کمبود دستگاه نوار قلب داریم.

شرایط سخت کار پرستاران در بیمارستان
 این پرستار گفت: استاندارد کار پرستاری هم رعایت نمی‌شود. پرستار به دلیل حساسیت کاری بیشتر از ٨ ساعت نباید کار کند.
از طرفی محل زندگی پرستار با بیمارستانی که در آن خدمت می‌کند باید یکی باشد. در واقع پرستار باید در کمترین زمان خودش را به بیمارستان برساند. ولی ما باید مسافت طولانی را طی کنیم و گاهی نیز در ترافیک چند ساعته بمانیم تا خود را به بیمارستان و محل کارمان برسانیم. همین موارد باعث می‌شود میزان بازدهی کاهش یابد. نمی‌توان از پرستار خسته‌ای که در ترافیک مانده بهترین حالت ارائه خدمت را انتظار داشت.
درواقع کمبود تجهیزات لازم پزشکی، حضور نداشتن پزشکان متخصص در شاخه‌های مختلف، کمبود آمبولانس، مشکلات کادر پرستاری و مواردی از این قبیل باعث شده تنها بیمارستان سوادکوه معنای واقعی یک بیمارستان را نداشته باشد.  اگرچه نمای ظاهری آن ساختمان یک بیمارستان را نشان می‌دهد ولی درون این ساختمان پر از کمبودهایی است که قابلیت‌های یک مرکز بهداشتی و درمانی را ندارد.