
اکنون ماجرای برگزاری کنسرتها وارد فصل تازهای شده، فصلی که در آن برخی از خوانندگان پرطرفدار اما بدون مجوز را سرانجام به صحنههای برگزاری کنسرت رساند و ایجادکننده جریانی شد که به واسطه همکاری دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و دستگاههای ذیربط در این زمینه شکل گرفت. نظام اقتصادی موسیقی ایران شاهد ظهور و بروز خوانندگانی شد که تا همین چند وقت پیش اصلا فکر نمیکردند بتوانند روزی در ایران کنسرت برگزار کنند.
به هر حال اسامی منتشرشده در سامانههای فروش بلیت کنسرتهای موسیقی کشورمان نمایانگر نسل تازهای از خوانندگانی است که به واسطه رایزنیها، حمایتها و تلاشهایی که از سوی صاحبان آثار موسیقایی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صورت گرفته اکنون میتوانند کنسرت برگزار کنند. خوانندگانی که تا همین چند سال پیش از برخی آنها به عنوان خوانندگان زیرزمینی یاد میشد و برخی دیگر هم پس از برگزاری تلنتها و مسابقهها وارد جریان برگزاری کنسرتها میشدند.
نکته مهم در این میان حضور خوانندگان نوظهوری است که اگرچه در کیفیت اجراها و محتوای آثارشان میتوان به نکات انتقادی زیادی اشاره کرد، اما حضورشان نشان از نگاهی میدهد که گویا تصمیم دارد در سال ۱۴۰۲ واقعبینانهتر به خواسته مخاطبان توجه داشته باشد؛ مخاطبانی که نوع شنیدن موسیقی آنها با نسل میانی جامعه ایرانی تفاوتهایی دارد.