نتایج یک مطالعه جدید ممکن است درمان جدیدی برای کمک به بیماران سارکوم پیدا کند. سارکوم(Sarcoma) یا چنگار گوشتی به هر یک از گروه تومورهای بدخیم که سلول‌های با پایه مزودرم یا بافت همبندی(و هر نوع بافت با قابلیت جایگزینی به‌جای دیگر بافت‌ها) را هدف قرار دهد گفته می‌شود. این تومورها اگر به هنگام و زمان ابتدایی تشخیص داده شوند در حالت خوش‌خیم باقی می‌مانند اما به علت متاستازی سریع از راه مجاری خونی در زیرگروه بدخیم قرار دارند.
سارکوم‌ها تومورهای سرطانی هستند که در استخوان‌ها، ماهیچه‌ها یا بافت چربی یافت می‌شوند. سارکوم نوعی نادر از سرطان است که تنها در یک درصد از بیماران سرطانی دیده می‌شود. درمان سارکوم پیچیده و دشوار است. با این حال، محققان دانشگاه کپنهاگ روش جدیدی را برای مبارزه با آن ایجاد کرده‌اند.
ما آموخته‌ایم که بیماران سارکوم که سلول‌های سرطانی آنها بیان بالایی از پروتئین cep۱۳۵ دارند، وضعیت بدتری دارند. اما مهار ژنی به نام plk۱ رشد سلول‌های سارکوم را نیز مهار می‌کند و این نشان می‌دهد که ما می‌توانیم درمان بیماران سارکوم را مورد هدف قرار دهیم.
امکاناتی برای درمان بهتر
روش‌هایی برای شناسایی پیش‌آگهی‌های بیماران سارکوم و اشکال مختلف درمانی در حال حاضر موجود است. اما مطالعه جدید روش جدیدی را شناسایی کرده است.
«مورتن شایب- نادسن» محقق این مطالعه گفت: این یک راه جدید برای طبقه‌بندی و احتمالاً یک روش جدید و بهتر برای درمان سارکوم است. معرفی یک روش دیگر همیشه خبر خوبی برای بیماران است. زیرا هیچ دو سرطانی شبیه هم نیستند. در حالت ایده آل، درمان باید همیشه متناسب با هر بیمار باشد.
او امیدوار است که سایر محققان با دسترسی به امکانات آزمایشی لازم، نتایج او را با دقت بیشتری مطالعه کنند و در نهایت درمان جدیدی طراحی کنند. اگر این روش کارساز باشد، او معتقد است که ممکن است طی ۵ تا ۱۰ سال آینده یک درمان جدید در دسترس بیماران قرار گیرد.
سفیدی زودرس مو، چین و چروک و از دست دادن بافت چربی
مورتن و همکارانش با مطالعه بر روی بیماران مبتلا به اختلالات عصبی نادر سندرم ورنر، سندرم شکستگی نایمگن و سندرم آتاکسی تلانژکتازی شروع به کار کردند.
این بیماران علائم پیری زودرس مانند موهای خاکستری، چین و چروک و از دست دادن بافت چربی را تجربه می‌کنند و در سنین پایین خطر ابتلا به سرطان در آنها بالاست.
مورتن گفت: بیماری‌های مرتبط با سن مانند سرطان یکی از زمینه‌های اصلی مورد علاقه من به عنوان محقق در مرکز سالمندی سالم است. با افزایش سن، چیزهای زیادی برای بدن اتفاق می‌افتد و تعیین علت و معلولی می‌تواند دشوار باشد. اما در افرادی که به عنوان مثال مبتلا هستند. در سندرم ورنر، تشخیص اینکه کدام ژن مسئول کدام فرآیند هستند آسان‌تر است. مورتن می‌گوید که این به ما یک دسته مولکولی می‌دهد.
چگونگی پیشرفت تحقیق
برای اینکه مشخص شود چرا این بیماران در سنین پایین به سرطان مبتلا می‌شوند، محققان بیان ژن را در بین این سه اختلال مقایسه کردند. در اینجا آنها با شرکت Insilico Medicine که پلتفرم بزرگ پانداومیکس آن امکان شناسایی جهش ژنی در هزاران اختلال مختلف را فراهم کرد، همکاری کردند. مشخص شد که cep۱۳۵ یک مخرج مشترک برای ژن‌های سرطانی این سه اختلال است.
این امر باعث شد که بیان ژن سرطان‌های مختلف را مطالعه کنیم و متوجه شدیم که cep۱۳۵ با مرگ و میر بالایی در سارکوم و همچنین در سرطان مثانه مرتبط است. مورتن توضیح داد که سارکوم بسیار جالب بود، زیرا بسیاری از بیماران مبتلا به سندرم ورنر به سارکوم مبتلا می‌شوند.
یافته‌های امیدوار کننده
در نهایت، محققان به دنبال یافتن راه‌هایی برای مهار سارکوم بودند. Cep۱۳۵ یک هدف مفید نیست، زیرا به اصطلاح یک پروتئین ساختاری است که هدف قرار دادن آن دشوار است. در عوض، محققان دریافتند که با مهار ژن plk۱، می‌توانند سارکوم را هدف قرار دهند.
این مطالعه نشان می‌دهد که ما می‌توانیم از بیماری‌های ژنتیکی که پیری سریع‌تری را نشان می‌دهند برای شناسایی اهداف درمانی جدید استفاده کنیم. در این مطالعه، ما سرطان را بررسی کردیم، اما این روش، در اصل، می‌تواند برای تمام بیماری‌های مرتبط با سن مانند زوال عقل، بیماری‌های قلبی عروقی و سایر موارد استفاده شود.
