سردار سید کمال هادیانفر در همایش تجلیل از نمونه‌های ترافیکی بار و مسافر که صبح امروز در سالن همایش‌های نورالرضا برگزار شد، اظهارکرد: ما امروز بیش از ۱۲۰۰ دانشجو در دانشکده پلیس راهور داریم که برخی از آنها نیز به نمایندگی از بقیه در این جلسه حضور دارند، ما باید از ظرفیت و دانش این دانشجویان به خوبی استفاده کنیم.
وی گفت: کشورها به دنبال برنامه‌های جدید و نو در حوزه ترافیکی هستند. این دو موضوع برگرفته از توسعه انضباط ترافیکی در شهرها و روستاهاست. این اقدامات برای پیشگیری از تصادفات به عنوان عارضه اصلی ترافیکی انجام می‌شود.
هادیانفر با اشاره به عوامل مدیریت تصادفات اظهارکرد: ما در مطالعات چهار عامل اصلی تصادفات را ذکر می‌کنیم اما بنظر من پنج عامل است. عامل اول مدیریت یا مدیریت دولت‌هاست. در کشورهایی که در مدیریت تصادفات موفق بودند مدیریت صحیحی شکل گرفته و دولت ورود کرده است. یک راننده به تنهایی نمی‌تواند فضای ترافیک را مدیریت کند که منتج به تصادف نشود. در برنامه‌های سالیانه هر کشور پیش‌بینی‌هایی در این حوزه مدنظر قرار می‌گیرد. برای طول برنامه پنجم پیش‌بینی ۳۱ درصد کاهش داشتیم و پیشنهاد ما برای طول برنامه ششم کاهش ۵۰ درصدی تصادفات است. دستگاه‌های بسیاری مسئول هستند اما فقط چند دستگاه در واقع مورد سوال قرار می‌گیرند. تقریبا ۵۰ درصد جانباختگان ما در برخورد اول جان خود را از دست می‌دهند. شش درصد در انتقال و باقی نیز در مراکز درمانی فوت می‌شوند. لذا دولت باید از دستگاه‌های گوناگون مرتبط با این موضوع توضیح بخواهد.
وی ادامه داد: نظم ترافیکی یکی از شاخص‌های کشورهای پیشرو است. مورد بعدی که مهم است، قوانین و مقررات است. ما ۱۱ هزار عنوان قانونی در کشور داریم که نگاه سلبی و ایجابی دارند. برخی از این قوانین قوانین راهنمایی و رانندگی است. ۸۴ میلیون نفر در کشور ما کاربر ترافیک هستند. قوانین راهنمایی‌ورانندگی به ما می‌گوید چگونه در معابر عمومی حرکت کنیم و به جه چیزی دقت کنیم. نگاه این مورد ایجاد انضباط ترافیکی و کاهش سوانح است. متاسفانه قانون ما مجازات جایگزین و اجتماعی برای تخلفات ترافیکی ندارد و بازدارنده نیست، در حالی که باید چنین مجازاتی وجود داشته باشد.
رئیس پلیس راهور فراجا با اشاره به عامل انسانی در تصادفات گفت: توانایی و مهارت راننده در تصادفات بسیار مهم است. در کنترل این عامل دستگاه‌های مسئول در امر آموزش بسیار موثر هستند. کشته‌های تصادف بعضا با کشته‌های جنگ قابل مقایسه است. ما در هر ساعت دو نفر را در جاده‌ها از دست می‌دهیم و بیش از ۲۰ نفر نیز مجروح می‌شوند. غالبا ۱۵ تا ۲۰ درصد مجروحان نیز کاملا قطع نخاع و از حرکت باز می مانند. هزینه‌هایی که در کشور برای این موضوع پرداخت می‌شود باورنکردنی است. در یک مقاله قدیمی خواندم که کشور برای هر نفر که مجروح می‌شود ۵.۴ میلیارد تومان هزینه متحمل می‌شود.
وی افزود: ما از سال ۸۵ توانستیم تعداد کشته‌های ترافیکی را از ۲۷ هزار نفر به ۱۷ هزار نفر برسانیم اما هنوز در راه های شهری و بین شهری کشور ۵۲۰۰ نقطه حادثه‌خیز ترافیکی داریم. پنج هزار میلیارد تومان نیاز است تا این نقاط حادثه‌خیز برطرف شود. این کار باید یک بار برای همیشه انجام شود. راه بحث بسیار مهمی است. رانندگی در شب بسیار مهم است. در اربعین نیز ما چنین مسئله‌ای داشتیم. بسیاری از رانندگان ما توان رانندگی ۱۰۰۰ کیلومتر را ندارند و تنها در شهر رانندگی کرده بودند، در حالی که رانندگی در جاده آداب خود را دارد.
هادیانفر درباره چالش‌های موجود در مراسم اربعین گفت: رانندگانی که از زیارت برمی‌گشتند، همه خسته و تشنه بودند. ما بی‌وقفه به رانندگان می‌گفتیم که حتما در خودروی خودشان استراحت کنند.
رییس پلیس راهور فراجا درباره ضعف خودروها در حوادث گفت: من چندروز پیش به مدیرعامل سایپا گفتم که برای خدا به دنبال کیفیت و ایمنی خودروها بروید. وقتی حرف از تولید خودرو می‌زنند، باید همه ۲۶۰۰ قطعه خودرو را خودشان تولید کنند. این در حالی است که خودروسازان ما فقط مونتاژ می‌کنند. الان سالانه ۱.۵ میلیون وسیله نقلیه اضافه می‌شود و کم کم خیابان‌های ما به پارکینگ تبدیل می‌شود. در تمام دنیا ورق خودرو فولاد کم‌کربن است نه حلب سه‌لایه. اینکه حرف از تحریم می‌زنند، اشتباه است. جایی که بتوانند می‌خرند. اینجا می‌خواهند کمتر هزینه کنند. نباید اتوموبیل به نوعی باشد که در حوادث منجر به کشته‌شدن راننده و افراد داخل خودرو شود.
رییس پلیس راهور فراجا گفت: ما نباید خودرویی تولید کنیم که آلت قتاله باشد. وقتش است که صنعت خودرو را درست کنید. مدیران خودروساز ما باید کار جهشی بکنند و برنامه‌ای برای تولید خودروی داخلی باکیفیت بریزند. چرا از ظرفیت علمی دانشگاه‌ها استفاده نمی‌کنید؟
هادیانفر اظهار کرد: شاخص رشد جمعیت نیز در آمار حوادث ترافیکی موثر است. ما شش سال پیش ۲۰ میلیون وسیله نقلیه داشتیم. همچنین در جاده‌های ما نیز ۶.۵ میلیارد تردد در سال انجام می‌شود. اگر تمام شاخص‌ها را کنار یکدیگر قرار دهیم، می‌بینیم که آمار آمار خوبی است اما برای ما قانع کننده نیست و حتی اگر یک نفر جان خود را در حوادث از دست بدهد برای ما قابل قبول نیست.
