احمد صادقی در هفتاد و دومین جلسه علنی شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به سالرزو وقوع زلزله منجیل گفت: ۳۱ خرداد مصادف با سالروز زلزله مهیب رودبار و منجیل است اگرچه زلزله در حیطه مباحث جامعه شناسی قرار ندارد ولی بعد از وقوع به سبب آثار فردی و اجتماعی گوناگون همانند خودکشی، نزاع و از هم گسیختگی سازمان و روابط اجتماعی و اختلال در نظم اجتماعی، موضوع جامعه شناختی می‌شود.
وی ادامه داد: پیامدهای اجتماعی حوادث عظیم همانند زلزله بر ساخته شدن آنومی، نابسامانی و عدم تعادل اجتماعی منجر می‌شود؛ چراکه به هم خوردن الگوهای مرسوم و متعارف زندگی اجتماعی و فروپاشی نظام ساختارها و نهادهای اجتماعی، عدم تطابق شرایط با انتظارات و نیازهای به وجود آمده را در پی خواهد داشت. در چنین شرایط و آثار اجتماعی است که دگرگونی ها و تغییراتی از جمله فروپاشی تقسیم کار اجتماعی، تخریب شبکه های مردمی، آسیب پذیری خانواده و ... رخ می‌نماید.
این عضو شورای اسلامی شهر تهران گفت: بدون تردید بحران می تواند در هر زمانی و برای هر شهری اتفاق بیفتد. در چنین شرایطی شهروندان بسیار آسیب پذیر و نیازمند حمایت دیگران می شوند. ارایه خدمات مددکاری و روانشناحتی و همچنین اقدامات حساب شده و تاثیر گذار در موضوع بازتوانی اجتماعی و اقتصادی توسط افراد آموزش دیده و حرفه ای هم در حین بحران و هم پس از بحران و با هدف بازتوانی و توانمند سازی افراد و گروههای آسیب دیده نقش به سزایی در پیشگیری از آسیبهای فردی و اجتماعی پس از وقوع بحرانها دارد. امروز مصادف است با زلزله مهیب رودبار و منجیل که در ۳۲ سال پیش رخ داد و منجر به مدفون شدن چندین روستا و فوت بیش از ۳۷ هزار نفر از هموطنان عزیزمان گردید.
صادقی تاکید کرد: ضمن گرامیداشت یاد و خاطره درگذشتگان این حادثه مهیب ، میخواهم یک تذکر جدی به متولیان حوزه بحران در شهر تهران بدهم که زلزله صرفا امداد و نجات نیست؛ بلکه از پیش از وقوع بحران باید فکر اساسی برای بازتوانی روحی ، معنوی ، اقتصادی و اجتماعی افراد آسیب دیده کرد تا در کمترین زمان ممکن شرایط اجتماع به حالت قبل و چه بسا به شرایطی بهتر از گذشته برگردد.
وی افزود: لازم است تا دستگاههای متولی مثل هلال احمر ، بهزیستی ، شهرداری تهران و وزارت بهداشت و حتی نهادهایی مثل کمیته امداد امام خمینی (ره) برنامه دقیق و جامعی برای مواردی همچون شناسایی متخصصان و نخبگان همانند مددکاران اجتماعی و روانشناسان، آموزش آنها و شبکه سازی ایشان برای حوادث و بحران های بزرگ، شناسایی مراکز تجمع افراد آسیب پذیر در بحران مثل مراکز نگهداری از سالمندان و کم توانان ، مراکز نگه داری از کودکان و ... صورت پذیرفته و تمهیداتی برای رفع خطر ، مقاوم سازی و آموزش افراد و کادر حاضر در اماکن صورت پذیرد و زمینه و زیر ساخت لازم برای آموزش و سازماندهی تشکل های مردم نهاد تخصصی در حوزه بازتوانی فراهم شود، داشته باشند.
وی تاکید کرد: همچنین ایجاد مراکز مشاوره اقتصادی توسط سازمان های اقتصادی و ارائه خدمات اشتغال و کارآفرینی به شهروندان در معرض خطر صورت پذیرد، برای هدایت ظرفیت های خیرین و موسسات خیریه به موضوعات حوزه بحران و طراحی نقش و واگذاری امور به این مجموعه ها در زمان حوادث و آموزش و سازماندهی روحانیون نیز باید جهت حضور در بحران ها با هدف تسلی بخشی به بازماندگان و برنامه ریزی جهت حضور هنرمندان با هدف روحیه بخشی و سرگرمی بازماندگان بحران ها پس از حادثه برنامه ریزی کنیم.
