مراسم بزرگداشت مقام معلم و استاد و همچنین گرامیداشت هفته عقیدتی سیاسی سپاه با حضور اساتید، فرهیختگان، اعضای هیئت علمی، ریاست و مسئول نمایندگی ولی فقیه دانشگاه جامع و همچنین میهمان ویژه این مراسم، حجت الاسلام و المسلمین علی سعیدی، مسئول دفتر عقیدتی سیاسی فرمانده معظم کل قوا در تالار اندیشه دانشگاه جامع امام حسین برگزار شد.
در این مراسم حجت الاسلام سعیدی با اشاره به نظام تکوین و اینکه خداوند متعال در خلقت انسان یک مرحله نرم افزاری و یک مرحله سخت افزاری داشته است، خاطر نشان کرد: نرم افزار خلقت انسان از ذات ربوبی نشأت می گیرد و محاسبات آن بسیار دقیق و ظریف است و در مرحله ی دوم که تبدیل این نرم افزار به سخت افزار است، این نقش مهم را به انبیاء و ائمه اطهار علیهم السلام و سلسه مراتب سازمانی امامت و ولایت سپرده است.
رئیس دفتر عقیدتی سیاسی فرماندهی معظم کل قوا در خصوص پیاده سازی و طراحی نرم افزار تربیت گفت: اگر ما از نظام تربیت، درک درستی نداشته باشیم، قطعا در نظام آموزش، به مشکل بر می خوریم..
وی با اشاره به آیه ی دوم سوره مبارکه ی جمعه، ادامه داد: از دیدگاه خداوند منان، تزکیه، بر تعلیم مقدم است. و از نظر مفسرین قرآن، واژه ی *یُزَکیهِم* یعنی زدودن آلودگی های شرک و بت پرستی و خرافه از ذهن مردم است تا زمینه ی تعلیم در جامعه فراهم شود.
سعیدی گفت: بنده با بهره گیری از فرمایشات مقام عظمای ولایت و علامه شهید، مطهری(ره) در خصوص تعلیم و تربیت، دوازده تفاوت بین تعلیم و تربیت، استخراج کرده ام که عبارتند از:
۱- هدف از فلسفه تعلیم و آموزش، یادگرفتن است، امّا فلسفه ی تربیت، به معنای پیدا کردن هویت مطلوب است.
۲- هدف از تعلیم و آموزش شایستگی علمی و شغلیست ولی هدف در تربیت، ارتقای شایستگی اخلاقی و ارزشی است.
۳- هدف آموزش و تعلیم، شناساندن فضائل و رذائل است ولی هدف تربیت، زدودن و دور بودن از رذائل است.
۴- آموزش، ذهن را پرورش می دهد ولی تربیت، دل، زبان و عمل را پرورش می دهد.
۵- آموزش اغلب دوره ای و مقطعی و دنیایی است اما تربیت، آخرتی و دائمی است.
۶- دوره ی آموزشی کوتاه مدت است ولی تربیت در طول زندگی، مستمر است.
۷- آموزش بار علمی و امتیازات خاص خود را دارد اما تربیت، بار ارزشی و امتیازات و گستره ی آن، متفاوت است.
۸- تعلیم و آموزش چندان نیاز به مراقبت نفسانی ندارد اما در تربیت، هم خود فرد و هم متربّی باید نسبت به مراقبه و تزکیه ی نفس تلاش کنند.
۹- تعلیم و آموزش، فراگیری و آموختن علم است ولی تربیت، تکوین خلقیّات در انسان است.
۱۰- تعلیم و اموزش هنر آموختن است اما تربیت، فن تشکیل عادات مطلوب و کرامت اخلاقی در انسان است.
۱۱- در آموزش تقلید چندان نقش ندارد ولی در تربیت، تقلید نقش اساسی ایفا می کند.
۱۲- تعلیم، پرورش فکر و قوای عقلانی است اما تربیت، پرورش نفس و قوای نفسانی انسان است.
وی در پایان صحبت های خود به هفت رکن تربیت و آموزش، اشاره کرد و افزود: اولین رکن تربیت، متن و محتوی است. دومین رکن استاد و معلم و رکن سوم، منش تربیتی استاد است که بسیار حائز اهمیت است.رکن چهارم فرمانده و رئیس دانشگاه است که نقش تربیتی دارد.رکن پنجم، رکن محیط تربیت زا و تربیت زداست.رکن ششم، نظامات تربیت زا و تربیت زداست. و رکن آخر هم خود متربّی است که باید از چه خانواده ای و چه استعدادهایی باید داشته باشد.
