در حالی که نیروی هوایی آمریکا به اصلاح و تنظیم آرایش نیروهایش پرداخته و به عنوان مثال، اخیرا هواپیماهای EC-۱۳۰H Compass Call مخصوص جنگ الکترونیک را برای اولین بار در ۲۰ سال گذشته به خانه بازگردانده است، هربرت "هاک" کارلایل، ژنرال بازنشسته آمریکایی، انتظار وقوع یک توازن مجدد اساسی در ادوات نیروی هوایی آمریکا در خاورمیانه را ندارد.
کارلایل، رئیس سابق فرماندهی رزم هوایی که اکنون مدیر اجرایی انجمن صنایع دفاع ملی آمریکاست، در مصاحبه‌ای با دیفنس نیوز در ۲۱ اکتبر گفت: آرایش نیروها تغییر خواهد کرد، اما ممکن است آنطور که برخی فکر می‌کنند چشمگیر یا اساسی نباشد.
فرماندهی مرکزی نیروی هوایی آمریکا نیز به سوالات مطبوعاتی در این باره پاسخ نداد.
جان ونبل، خلبان سابق نیروی هوایی و کارشناس سیاست دفاعی در بنیاد محافظه‌کار هریتیج می‌گوید، ظن آن را دارد که آمریکا برخی دیگر از تجهیزات استراتژیک خود مانند هواپیماهای شناسایی RC-۱۳۵ Rivet Joint را بیرون بکشد و تنها برای پاسخ به یک تهدید در حال ظهور برگشته و وارد عمل شود.
کارلایل گفت: چالش‌های منطقه‌ای زیادی پا بر جای هستند و این جلوی اعمال تغییرات اساسی از سوی نیروی هوایی را می‌گیرد.
او توضیح داد که ممکن است برخی از مجموعه ماموریت‌ها تغییر کنند، اما احتمال بازگشت جنگنده‌ها، هواپیماهای سوخت‌رسان یا واحدهای تحرک هوایی از پایگاه‌های هوایی مانند اینجرلیک در ترکیه یا الظفره در امارات متحده عربی بسیار کم است.
در واقع، کار نیروی هوایی آمریکا احتمالاً با افغانستان تمام نشده است. گروه‌های شبه‌نظامی مانند شاخه محلی گروه تروریستی داعش موسوم به داعش خراسان و القاعده هنوز در آنجا حضور دارند. دولت بایدن بارها تاکید کرده قصد دارد در صورتی که تروریست‌ها تهدیدی متوجه آمریکا کنند، حملات هوایی به اصطلاح "بر فراز افق" انجام دهد که مستلزم تداوم حضور نیروی هوایی آمریکا در منطقه، از جمله جنگنده‌ها یا بمب‌افکن‌ها برای انجام حملات، هواپیماهای اطلاعاتی، نظارتی و شناسایی، هواپیماهای بدون سرنشین و سایر هواپیماها و تجهیزات پشتیبانی مانند هواپیماهای سوخت‌رسان است.
فرانک کندال، وزیر نیروی هوایی آمریکا و ژنرال سی.کیو براون، رئیس ستاد این نیروی ارتش آمریکا در ماه سپتامبر گفتند که حملات به اصطلاح "بر فراز افق" تفاوت قابل توجهی با حملات هوایی قبلی در منطقه نخواهند داشت، هر چند که ژنرال گرگوری گایوت، فرمانده مرکزی نیروی هوایی آمریکا همچنان در حال بررسی جزئیات است.
کندال در یک کنفرانس سالانه انجمن نیروی هوایی آمریکا گفت: ما برای مدتی طولانی است که به اصطلاح پشتیبانی‌های بر فراز افق را از عملیات ضدتروریسم به عمل آورده‌ایم. در مقطع فعلی، موضوع بحث بر سر ابعاد آن است.
کارلایل گفت که ارتش آمریکا باید دقیقاً بفهمد که از مأموریت‌های بر فراز افق چه می‌خواهد. آیا می‌خواهد از آنها برای رصد اردوگاه‌های آموزشی تروریست‌ها با استفاده از هواپیماهای ISR و سپس، در صورت لزوم، درخواست اجرای حمله هوایی استفاده کند؟ یا اینکه از این قابلیت برای بمباران یک "عامل تروریستی بد" استفاده می‌شود؟ و وقتی آمریکا دولت تحت اداره طالبان در افغانستان را به رسمیت نشناسد، این قرار است چطور کار کند؟
کارلایل اظهار کرد: برای بخش زمینی ارتش، خروج از افغانستان تاثیر بسیار زیادی داشته است. فکر می‌کنم که مولفه‌های دریایی، هوایی و فضایی همچنان سیگنال وجود تقاضای بزرگی را از آن بخش جهان بیابند.
اما از دست دادن پایگاه‌های هوایی در افغانستان -به ویژه فرودگاه بگرام در نزدیکی کابل و فرودگاه قندهار در ناحیه جنوب این کشور- توانایی آمریکا را برای انجام عملیات‌های ضد تروریسم در منطقه محدود می‌کند.
کارلایل گفت که دیگر پایگاه‌های محلی ظرفیت و انعطاف‌پذیری لازم را برای جذب عملیات‌هایی که زمانی از مبدا افغانستان انجام می‌شدند، دارند اما در این وضعیت خلبانان آمریکایی باید فاصله دورتری را پرواز کنند، که این به زمان لازم برای پاسخدهی آسیب می‌زند و نیاز به پشتیبانی بیشتر هواپیماهای سوخت‌رسان دارد.
ونبل گفت که آمریکا ممکن است به جهت پشتیبانی از قابلیت‌های پهپادی خود به دنبال توافقی با کشوری هم مرز با افغانستان با هدف اجازه به فعالیت پایگاه‌های پهپادی مخفی باشد اما با توجه به نفوذ روسیه در منطقه، قدرت طالبان و نحوه خروج آمریکا از افغانستان، ممکن است حصول چنین توافقی حتی با کشوری دوست مانند ازبکستان دشوار باشد.
این خلبان سابق نیروی هوایی آمریکا گفت: ازبکستان خواهان مشکلات منطقه‌ای نیست. و بعد از اینکه آمریکا از افغانستان خارج شد و همه متحدان ما را رها ساخت، چرا آنها بیایند روی ما شرط‌بندی کنند؟ در حال حاضر، فکر می‌کنم که آنها نشسته و منتظر می‌مانند تا اوضاع قبل از اینکه آنها به ما اجازه دهند -به صورت مخفیانه یا رسمی- از مبدا کشورشان عمیات انجام دهیم، حل و فصل شود.
