دکتر هومان پارسایی در نشست مجمع دبیران شوراهای صنفی دستیاران و دانشجویان دکتری تخصصی» با اشاره به تشکیل و راه‌اندازی این شورا در سال ۱۳۹۷ اظهار کرد: اکنون ما در این محل جمع شده‌ایم تا در مسیر رشد و تعالی و پیگیری مطالبات دستیاران و دانشجویان تحصیلات تکمیلی حرکت کنیم. موضوع تحقق بیمه تامین اجتماعی و بیمه تکمیلی دستیاران و دانشجویان تحصیلات تکمیلی و افزایش ۵۰ درصدی حقوق دستیاری و افزایش وام‌های دانشجویی از جمله وام ودیعه مسکن و... جزو تلاش‌های مجمع قبلی بود و ما اعضای جدید باید در مسیر ریل ایجاد شده توسط مجمع قبلی، هدفمند حرکت کنیم.
وی بر لزوم تعهد و مسؤولیت‌پذیری اعضای شوراهای صنفی دستیاران و دانشجویان دکتری تخصصی دانشگاه‌های علوم پزشکی تاکید کرد و گفت: کار دانشجویان در این مجمع و شورا، کاری داوطلبانه و آگاهانه است از این‌رو باید با احساس مسؤولیت و تکلیف کامل، گام به میدان بگذارید و در مسیر رفع مشکلات دستیاران ، شور و شوقی مضاعف داشته باشید. باید روحیه کنش‌گری، مطالبه‌گری و جهادی خود را افزایش دهیم و فردی دغدغه‌مند در مسیر رفع مطالبات و نیازهای صنفی دستیاران و دانشجویان دکتری تخصصی باشیم چرا که ما نماینده حداقل ۱۴ هزار رزیدنت و ۸ هزار نفر دانشجویphd هستیم.
او با طرح این سؤال که چرا ما در جامعه علوم پزشکی، نخبه‌هایی را که برای خدمت‌رسانی به مردم تربیت می‌کنیم به این راحتی از دست می‌دهیم، ابراز کرد: از اسفند ۹۸ که کرونا آغاز شد به صورت پیش بینی نشده‌ای حجم بالایی از فشار کار بر دوش دستیاران گذاشته شد، اما تازه متوجه شدیم این قشر از جامعه علوم پزشکی تا چه اندازه تحت فشار و تحت ظلم قرار دارند.
پارسایی یادآور شد: ما در خصوص قشری از دانشجویان در حال صحبت هستیم که با حداقل‌های امکانات رفاهی، اجتماعی و اقتصادی در حال ارائه خدمت هستند، بدون هیچ ادعایی و در حقیقت به دلیل ذات مقدس رشته‌ای که دارند به صورت مظلومانه شبانه‌روز در داخل بیمارستان‌ها خدمات ارائه می‌دهند. توجه به نیازها و خواسته‌های دستیاران یک اصل اساسی و یک امر بدیهی در خدمت‌رسانی مفید در آینده می‌تواند باشد.
وی به ناچیز بودن حق‌الزحمه دستیاران اشاره کرد و گفت: در کل جامعه دستیاری ما با حداقل حق‌الزحمه و کمک هزینه تحصیلی در حال خدمت‌رسانی است. این حداقل حتی از حداقل‌های حقوق اداره کار نیز پایین‌تر است. ما دستیارانی داریم که در کنار ارائه خدمات باید نگران هزینه‌های مالی خانواده باشند؛ این در حالی است که از حدود یک سال گذشته که تعداد تخت‌های بیمارستانی افزایش یافته است، تعداد کشیک‌های این عزیزان به قدری افزایش یافته که دچار فرسودگی شغلی، خستگی روحی و روانی شده‌اند.
پارسایی خاطرنشان کرد: لازم است که به این عزیزان نشان دهیم که حضورشان را می‌بینیم و افراد با ارزشی در جامعه شغلی و اجتماعی خود هستند، این را باید مسؤولان توجه کنند که افرادی که در جامعه ارائه خدمات می‌دهند، خود نیز نیازمند دریافت خدمات هستند تا با روحیه بهتر بتوانند کار و زندگی کنند.
او خدمات رفاهی و روانشناسی را از نیازهای مهم دستیاران دانست و گفت: دستیاران تحت فشار روحی و روانی بسیاری هستند زیرا در کنار سختی ارایه خدماتی که دارند، باید ساعت‌ها ماسک و لباس‌های حفاظت شده که تحملشان در ساعات طولانی کشیک سخت است، تاب بیاورند؛ از طرفی کرونا که همه امید داشتیم ظرف یک سال کمرنگ و کمرنگ‌تر شود مدام در حال وارد شدن به پیک جدید و به تبع آن فشار جدید بر کادر درمان است. تمام نشدن کرونا و ثابت ماندن فشار مضاعفی که یک سال است بار آن بیش از همه در کادر درمان بر دوش دستیاران است، همه و همه شرایط دستیاری را سخت‌تر کرده است.
دبیر شورای مرکزی مجمع دبیران شوراهای صنفی دستیاران و دانشجویان دکتری تخصصی وزارت بهداشت، اظهار کرد: دیدن چهره بی‌جان بیمارانی که ساعات و روزهای قبل وارد بخش‌های درمانی شدند و به دلیل کرونا جان خود را از دست دادند و دیدن تلاش‌هایی که نتیجه مد نظر دستیار را به دنبال ندارد به تنهایی برای بروز فشارهای روحی و روانی دستیاران کافی است؛ به همین دلیل تاکید داریم که باید کارگروه‌هایی در سطح وزارت بهداشت، دانشگاه‌های علوم پزشکی و بیمارستان‌ها تشکیل شود تا مشکلات دستیاران را بررسی کنند و راه‌های عملیاتی در کوتاه مدت و بلندمدت به این دانشجویان ارائه شود.
به گزارش مفدا،پارسایی خاطرنشان کرد: باید به همه نیازهای یک رزیدنت توجه شود و مانند تمام مردم عادی، باید احتیاجات اولیه این عزیزان دیده شود. اینکه مدام و به صورت پشت سر هم یک رزیدنت را در مراکز درمانی برای خدمت موظف به حضور کنیم، انسانی، اخلاقی و خداپسندانه نیست. خانواده کانون آرامش برای رفع مشکلات است، محیط‌های شاداب دوستانه و داشتن سرگرمی در طول هفته برای رزیدنت‌ها باید دیده شود.
دبیر کل شورای مرکزی مجمع دبیران شوراهای صنفی دستیاران و دانشجویان دکتری تخصصی وزارت بهداشت، تصریح کرد: باید بین کشیک‌های رزیدنتی و آزمون‌های این قشر از جامعه پزشکی تعادل و توازنی ایجاد کرد. آزمون‌های ارتقاء، گواهینامه و برد آزمون‌های ساده‌ای نیستند و نیاز به آماده شدن، مطالعه و آمادگی روحی و روانی مناسب دارد. دستیاری که در شیفت‌های طولانی باید مراقب بیمار باشد، باید پاسخ پزشک سال بالایی و همراه بیمار را بدهد، باید بی‌اخلاقی‌های این فضا را تحمل کند و رنج حق‌الزحمه ناچیزی که اصلا پاسخ گوی شرایط اقتصادی کنونی نیست را تحمل کند، دیگر چه جایی برای استرس‌های ناشی از برگزاری آزمون در شرایط کرونا دارد؟.
