دکتر حمید سوری درباره عواملی که سبب موفقیت در کنترل کرونا در استان سیستان و بلوچستان شد، گفت: عوامل متعددی در این موفقیت نقش داشتند. حضور مستمر در استان، اصلاح دستورالعمل‌های بهداشتی بر پایه شرایط بومی استان، همکاری بین بخشی خوب و مشارکت همه بخش‌ها، استفاده از نیروهای کمکی بسیج، سپاه، ارتش و نیروهای مردم‌نهاد، تقویت بیماریابی فعال، کنترل ترددها بویژه ترددهای مرزی، واکسیناسیون حداکثری، فرهنگسازی و آموزش مردم با همکاری پیشوایان دینی اهل تشیع و سنت، ایجاد قرارگاه عملیاتی با مشارکت دانشگاه‌های علوم پزشکی، رصد و رهگیری کلیه افراد مبتلا، سطح بندی بیماران بستری برای کاهش بار بیمارستان‌ها و ... سبب موفقیت عملکرد در استان سیستان و بلوچستان شد.
وی افزود: نظارت، پایش و ارزشیابی روزمره مداخلات نیز کمک شایانی به ما کرد و سبب اقدامات همگن ما و دستگاه‌ها بود. با این اقدامات گردش ویروس در بین جمعیت کاهش یافت. نسبت مثبت‌ها به کل تست‌های اخذ شده حدود ۵۵ درصد بود و این عدد به زیر ۱۵ درصد رسید زیرا سعی کرده بودیم جلوتر از ویروس حرکت کنیم تا بتوانیم با افزایش تست‌ها موارد مبتلا را سریع‌تر شناسایی کرده و تحت کنترل قرار دهیم. از طرفی برای مناطق محروم و حاشیه شهرها اکیپ‌های سیار تشکیل شد.
سوری در پاسخ به این سوال که آیا تکرار تجربه موفق سیستان و بلوچستان در سایر استانهای کشور امکان پذیر است یا خیر؟، اظهار کرد: قطعا این امکان وجود دارد. یکی از مولفه‌های مسبب موفقیت در اجرای برنامه‌ها، اصلاحاتی بود که در فرایندهای لازم توسط نماینده تام‌الاختیار وزیر بهداشت صورت می‌گرفت و این تغییرات متناسب با شرایط محیطی سبب موفقیت حداکثری شد. اگر این امکان در سایر استان‌ها فراهم شود که متناسب با شرایط بومی آن استان تصمیم بگیریم، قطعا موفق‌تر خواهیم بود.
وی در ادامه تاکید کرد: باور من این است که دیگر دوره اینکه در اتاق‌های در بسته بنشینیم و برای اقصی نقاط کشور تصمیم‌گیری کنیم گذشته است بخصوص که کشور ما از تنوع بالای اقلیمی، جمعیتی و فرهنگی برخوردار است و الگوهای اپیدمی در هر نقطه از کشور متفاوت است و الگوی یکسانی وجود ندارد. لازم است با رعایت اصول کلی کنترل اپیدمی به تصمیمات محلی فکر و عمل کنیم و این موضوع مستلزم آن است که استان‌ها اختیار بیشتری برای تصمیم‌گیری پیرامون شرایط اپیدمی داشته باشند.
وی افزود: به جای اینکه واکسیناسیون را بر جمعیت‌های بیشتر متمرکز کنیم، بهتر است بر گروه‌های پرخطر و گروه‌هایی که بیشترین سهم را در ابتلا، بستری و مرگ و میر دارند متمرکز کنیم. این افراد الزاما در همه نقاط کشور یکسان نیستند پس باید ارزیابی خطر صورت گیرد و متناسب با ارزیابی خطر برای موارد مذکور گروه‌ها را در اولویت قرار دهیم و سعی کنیم پوشش واکسیناسیون در این گروه‌ها به ۱۰۰ درصد نزدیک شود.
وی درباره پیک پنجم کرونا، تصریح کرد: تا دو دوره از بیماری نگذرد و شاهد کاهش موارد در این دو دوره نباشیم، نمی‌توانیم قضاوت کنیم. اکنون نشانه‌هایی از اینکه پیک پنجم روند کاهش پیدا کرده وجود دارد اما قضاوت فعلا زود است. از طرفی بروز پیک ششم هم بستگی به رفتارها، برنامه‌ها و سیاست‌های ما دارد. اگر بخواهیم تسلیم بیماری باشیم پیک ششم، هفتم و... هم بروز پیدا می‌کند ولی همانطور که در پیک سوم و چهارم تجربه کردیم طبیعتا می‌توانیم میان پیک‌ها فاصله بیندازیم تا ارتفاع پیک‌ها و تکرار آنها به حداقل برسد.
این اپیدمیولوژیست درباره برپایی راهپیمایی اربعین، بیان کرد: بیماری نتیجه مواجه افراد با عوامل بیماری‌زا و ویروس است، هرچقدر تراکم و فراوانی مواجهه بیشتر و کنترل کمتر باشد، احتمال اینکه بیماری و اپیدمی گسترش یابد بیشتر خواهد بود به همین منظور لازم است که معادله منطقی بین خطر و سودی که قرار است ببریم را درنظر بگیریم. اگر خطری که متوجه ما می‌شود، بیشتر از بهره‌ای باشد که قرار است ببریم، قطعا آن اقدام باید محدود یا متوقف شود. باید ارزیابی خطر صورت گیرد تا اگر خطری مردم را تهدید می‌کند آن اقدام کنترل شود. هم پوشش واکسیناسیون کشور ما و هم عراق با میانگین جهانی فاصله دارد و قطعا به عنوان کسی که در حوزه سلامت کار می‌کنم، معتقدم بهتر است امسال مراسم راهپیمایی اربعین را یا بسیار محدود کرده و یا یک سال دیگر به تعویق بیندازیم تا نظارت بیشتری بر اپیدمی داشته باشیم.
او با تاکید بر اینکه ویروس کرونا مرتبا در حال جهش است، اظهار کرد: موتاسیون‌ها و جهش‌های ویروس هرگز متوقف نمی‌شود ولی این جهش‌ها خیلی بر الگوی اپیدمی تاثیر ندارد. آنچه که مسلم بوده و می‌دانیم، این است که یکی از پرخطرترین جهش‌ها، جهش دلتاست ولی پاسخ جوامع به واریانت‌ها متفاوت است.
