برخی کارشناسان بر این باورند که تنش‌های اخیر میان عربستان و امارات موجب گسترش روابط دیپلماتیک ریاض و دولت انتقالی در سودان شد و عربستان با در دست گرفتن ریاست کنفرانس کشورهای دوست سودان که اوت ۲۰۲۰ برگزار شد، در راستای گسترش نفوذ خود در سودان تلاش کرد. در واقع تریبون این کنفرانس در کنار سایر موارد، به عربستان این امکان را داد که بر نیروهای انقلابی سودان تاثیر گذاشته و آنها را به امضای توافقنامه صلح جوبا ترغیب کرد.
تنش‌های اخیر میان عربستان و امارات موجب دخالت‌های سیاست خارجه عربستان در سودان شد و ریاض این کار را از طریق گسترش روابط خود با گروه‌های مدنی و مسلح دولت انتقالی سودان در پیش گرفت.
این اقدام عربستان در کنار احتمال خروج ارتش سودان از ائتلاف‌هایش با امارات انجام شد و در صورت تحقق چنین امری، عربستان فرصتی برای تاثیرگذاری گسترده بر سیاست خارجه سودان می‌یابد.
دخالت‌های اخیر عربستان در سیاست خارجه سودان با اعلام افزایش سه میلیارد دلاری بودجه در بخش‌های مختلف سودان آغاز شد.
با وجود فشارهایی که بر سودان برای ذخایر خارجی وجود دارد، این مبالغ این نگرانی را ایجاد کرده که سودان میان تنش‌های عربستان و امارات گیر بیفتد و این تنش‌ها موجب جذب گروه‌های رقیب در دولت انتقالی شده و بر طول دوره انتقالی بیفزاید.
یک عامل نگرانی دیگر این است که ارتش سودان به تازگی روابط خود را با ترکیه و قطر ازسرگرفته و این امر حاکی از این است که ارتش سودان قصد دارد با تمرکز بر منافع کشورهای عرب حوزه خلیج فارس پس از اتمام دوره انتقالی در ۲۰۲۳-۲۰۲۴ در قدرت باقی بماند.
رویکرد دخالت پیشدستانه عربستان در امور داخلی و بین‌المللی سودان تنها به مدیریت محورهای این قدرت منطقه‌ای محدود نیست چرا که عربستان سرمایه‌گذاری‌هایی در بخش کشاورزی سودان را برای حمایت از امنیت غذایی خود آغاز کرده و گام‌های تاکتیکی نیز برای کاهش نفوذ امارات در دولت سودان برداشته است.
در واقع روابط عربستان و امارات آنجایی دچار اختلاف شد که ریاض منافع ملی خود در ارتباط با چشم‌انداز ۲۰۳۰ را بر ائتلافش با ابوظبی اولویت داد.
سودان با موقعیت جغرافیایی استراتژیک خود که در حدفاصل دریای سرخ و شرق و غرب آفریقا واقع شده و اینها مناطقی هستند که امارات برای توسعه نفوذ سیاسی و اقتصادی خود در آنها تلاش می‌کند، توازن قدرت‌های منطقه را تغییر می‌دهد.
عربستان در کنفرانس ۱۷ مه گذشته در پاریس با استفاده از نفوذ مالی خود از شرکای بانک جهانی خواست با کاهش بدهی‌های سودان موافقت کنند.
در پی آن هادی ادریس، مسؤول برجسته سودانی مه گذشته به عربستان سفر کرده و با برخی مسؤولان عربستان دیدار و گفت‌وگو کرد، سفری که نفوذ رو به گسترش عربستان در مقامات سیاسی جدید سودان را نمایان کرد.
نتیجه این دیدارها و نشست‌ها توافق با تاسیس یک شرکت مشترک سودان و عربستان برای هماهنگ‌سازی سرمایه‌گذاری‌ها به ارزش سه میلیارد دلار در سودان و تعهد عربستان به اعزام گروه‌های امدادی به مناطق مختلف سودان بود.
حمایت عربستان از سودان موجب تشویق شرکت‌های کشاورزی عربستانی همانند گروه الراجحی به افزایش سرمایه‌گذاری‌شان در سودان شد.
پس از آنکه سودان در تاریخ ۳۰ ژوئن در لیست کشورهای فقیر و بدهکار بانک جهانی قرار گرفت و این امر راه را برای بخشش بدهی‌های حدودا ۶۰ میلیارد دلاری این کشور فراهم کرد، سرمایه‌گذاری‌های عربستان در سودان تحت حمایت قرار گرفتند.
عربستان در راستای تحقق چشم‌انداز ۲۰۳۰ خود و توسعه گردشگری‌اش در ساحل دریای سرخ نفوذ خود را در سودان با سرمایه‌گذاری‌ها و پروژه‌های توسعه‌ای افزایش داد.
از دیگر انگیزه‌های عربستان برای سرمایه‌گذاری در سودان، رقابت با امارات در کنترل بندر دریای سرخ است، این رقابت از زمانی که سرمایه‌گذاران عربستانی در طرح احداث بندر جدیدی در ساحل دریای سرخ در سودان شرکت کرده و بندر دبی در امارات را در مورد کنترل بر بنادر دریای سرخ منتهی به تنگه باب المندب و تامین امنیت خلیج عدن به چالش کشیدند، آشکارتر شده است.
عربستان و امارات بر سر کنترل یافتن بر بنادر موجود در منطقه دریای سرخ رقابت دارند چرا که امارات بندر جبل علی را به یک بندر تاثیرگذار واقع در حدفاصل دریای سرخ و اقیانوس هند تبدیل کرد.
رقابت‌ها بر سر دریای سرخ و سیاست‌های منطقه‌ای در سودان منحصر به‌فرد نیست.
عربستان با توافقنامه‌های متعدد و ایجاد یک آزادراه مستقیم به طول ۸۰۰ کیلومتر با عمان در راستای توسعه روابط خود با این کشور تلاش می‌کند.
آزادراه عربستان-عمان با این هدف جایگزینی تنگه هرمز برای صادرات نفت عمان احداث شد.
به نظر می‌رسد امارات نفوذ خود در عبد الفتاح البرهان، رئیس شورای عالی سودان، فرمانده ارتش این کشور و محمد حمدان دقلو ( مشهور به حمیدتی)، معاون او را از دست داده و آنها در حال حاضر رویکردهای سیاست خارجه عربستان را دنبال می‌کنند.
البرهان نیز اخیرا پیشنهاد امارات برای تقسیم اراضی فاشاغا را که با اتیوپی در مورد آنها اختلاف دارد، نپذیرفت.
امارات در طرحی برای اتمام درگیری‌های مرزی سودان-اتیوپی پیشنهاد داده بود ۴۰ درصد این اراضی به سودان، ۴۰ درصد به امارات و ۲۰ درصد نیز به اتیوپی داده شود.
