مجید تخت روانچی سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل در نشست روز دوشنبه هفتم تیر ماه ۱۴۰۰ شورای امنیت اين سازمان با موضوع کودکان و منازعات مسلحانه گفت: حمایت از کودکان، به ویژه دختران در درگیری‌های مسلحانه یک اصل اساسی اخلاقی و بشردوستانه است و بایستی تمامی تلاش‌ها برای اطمینان از احترام کامل به آن در همه درگیری‌ها انجام شود.
تخت روانچی افزود: با این وجود، بسیار نگران کننده است که طبق گزارش سالانه دبیرکل سازمان ملل درباره کودکان و درگیری‌های مسلحانه در سال ۲۰۲۰، خشونت و نقض حقوق کودکان در درگیری‌های مسلحانه تداوم داشته است که متأسفانه، بسیاری از این موارد در همسایگی ما و از افغانستان تا یمن تا فلسطین رخ داده است. نمونه اخیر آن در افغانستان، حمله تروریستی ناجوانمردانه ۸ مه ۲۰۲۱ مقابل مدرسه سیدالشهدا در جامعه شیعی هزاره در کابل است که منجر به کشته شدن ۸۵ نفر و زخمی شدن ۱۴۷ نفر دیگر شد که بیشتر آنها دختران دانش آموز بودند.
وي تصریح کرد: این اقدامات تروریستی مرگبار در افغانستان، که عمدتا توسط داعش انجام شده و برخی اقلیت‌های مذهبی و قومی و همچنین زنان و دختران را هدف قرار داده است، بر ضرورت مبارزه مستمر با تروریسم و محاکمه عاملان این اقدامات مذموم تأکید می‌کند.
سفیر ایران در سازمان ملل یادآور شد: در يمن در سال ۲۰۲۰، سازمان ملل متحد کشته و زخمی شدن ۱۹۴ نفر توسط نیروی به اصطلاح ائتلاف حامی مشروعیت در یمن را تأیید کرد که در گزارش سالانه دبیرکل نیز منعکس شده است. در ۲۲ ژوئن ۲۰۲۱ یمن شاهد راهپیمایی کودکان یمنی در سراسر این کشور بود که در آنجا عنوان شد در طول بیش از شش سال از شروع حملات این ائتلاف، بیش از ۳۵۰۰ کودک یمنی به شهادت رسیده و بیش از ۴ هزار کودک زخمی شده، هزاران نفر یتیم شده و میلیون‌ها نفر از خانه‌های خود آواره شده اند. آنها همچنین نارضایتی شدید خود را از سازمان ملل متحد به دلیل عدم انعکاس صحیح نقض شدید حقوق کودکان یمنی در گزارش‌های خود ابراز داشتند.
تخت روانچی افزود: با این وجود، سیستماتیک‌ترین و فاحش‌ترین نقض حقوق کودکان در خاورمیانه توسط رژیم اسرائیل در حال انجام است. طبق گزارش سالانه دبیرکل در سال ۲۰۲۰ سازمان ملل ۱۰۳۱ مورد خشونت شدید علیه ۳۴۰ کودک فلسطینی، از جمله کشته شدن ۱۱ نفر، معلولیت ۳۲۴ نفر و بازداشت ۳۶۱ نفر، و همچنین ۳۰ حمله به مدارس و بیمارستان‌ها توسط نیروهای اسرائیلی را مورد تایید قرار داد.
وی ادامه داد: تنها در جریان جنگ وحشیانه و همه جانبه ۱۱ روزه غزه در ماه مه ۲۰۲۱، نیروهای اسرائیلی ۲۵۳ فلسطینی از جمله ۶۶ کودک را کشتند. از جمله در یک مورد، ۱۳ نفر از اعضای یک خانواده بزرگ در زیر آوار خانه خود دفن شدند که بسیاری از آنها کودک بودند و حتی یک نوزاد شش ماهه در میان آنها بود. نیروهای اسرائیلی همچنین ۳۰ مرکز بهداشتی و حدود ۵۰ مدرسه را تخریب کردند.
نماینده ایران تاکيد کرد: این اقدامات وحشیانه نماد روشنی از نسل کشی، جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت است که اصول اساسی بین المللی را به صورت عمده‌ای نقض می‌کند، و مسئولیت بین المللی رژیم اسرائیل در قبال این جنایات را به دنبال دارد؛ بنابراین مقامات این رژیم باید به جرم ارتکاب چنین جنایات فجیعی محاکمه شوند.
وي افزود: حمایت از کودکان در درگیری‌های مسلحانه در درجه اول نیاز به پایان دادن به درگیری‌های فعلی و جلوگیری از شعله ورشدن مجدد آنها و بروز درگیری‌های جدید و همچنین تضمین اجرای کامل و موثر حقوق بین الملل بشردوستانه توسط طرف‌های درگیر است.
تخت روانچی همچنین گفت: باید از مکانیزم فهرست کردن طرف‌هایی که حقوق کودکان را در درگیری‌های مسلحانه نقض می‌کنند به طور موثر و بدون تبعیض و انتخاب گزینشی استفاده شود و این که نیروهای اسرائیلی هرگز در گزارش‌های مربوط به دبیرکل به عنوان ناقض حقوق کودکان در لیست سیاه قرار نگرفته اند و همچنین نام موسوم به ائتلاف برای حمایت از مشروعیت در یمن از صدر آن لیست حذف شده است جای نگرانی دارد.
نماينده کشورمان در سازمان ملل ادامه داد: ما با بسیاری از اعضای شورا و همچنین تعداد قابل توجهی از دیگر کشور‌های عضو که طی سال‌های اخیر نگرانی خود را در مورد اختلاف بین تخلفات گزارش شده در گزارش‌های دبیرکل و لیست طرف‌ها در ضمائم ابراز کرده اند، اشتراک نظر داریم و خواستار اعمال معیار‌هایی برای وارد یا خارج کردن نام‌ها در لیست‌های ذیربط به گونه‌ای که بی طرفی و اعتبار چنین سازوکاری را تضمین نماید هستیم.
وی افزود: علاوه بر این، به نظر می‌رسد یکی از عناصری که در گزارش دبیرکل در مورد کودکان و درگیری‌های مسلحانه به آن پرداخته نشده است عدم ارزیابی در مورد تبعات تحریم‌های یک جانبه بر حمایت از کودکان در شرایط درگیری است. تحریم‌ها اغلب باعث وخیم‌تر شدن اقتصاد شده و شرایط زندگی را بدتر کرده و درنهایت کودکان در معرض جذب توسط گروه‌های تروریستی قرار گرفته و مجبور به ترک خانه و خانواده شده و به جوامع آواره اضافه میشوند و این وضعیت آنها را از آموزش مناسب، خدمات بهداشتی و موارد مشابه محروم می‌کند. این عامل مهم، شایسته توجه جدی دبیرکل در گزارش‌های آینده خود است.
