نازنین شهابی در گفت و گو با خبرنگاران با بیان اینکه ویروس کرونا هر چند بدی های بسیاری داشت اما باعث رونق گرفتن آموزش های مجازی شد، اظهار کرد: انجمن های علمی نیز از این مورد بهره مند شدند و این موضوع باعث شد ما بتوانیم با اکثر دانشگاه ها ارتباط گرفته و هر دانشجویی از هر شهر یا استانی بتواند در کارگاه ها و برنامه های مورد نظر و علاقه خود شرکت کند و این موضوع تا حدودی به ارتقای انجمن های علمی کمک کرد تا بتوانند عملکرد خود را محک زده و برای رفع نقص های آن اقدام کنند.
وی ادامه داد: البته وضعیت مجازی میزان پاسخگویی مسوولان دانشگاه را نسبت به انجمن های علمی به شدت کاهش داده است به طوری که برای یک نشست ساده با معاونان فرهنگی باید مدت ها منتظر می ماندیم. به هر حال هر انجمنی برای پیشرفت بهتر، نیاز به حمایت ارگان بالاتر خود دارد و قطعا اگر انجمنی در پی تحقق اهداف خود است باید دانشگاه نیز حداکثر حمایت را از آن داشته باشد.
شهابی تاکید کرد: در این دوران پویا نگه داشتن اعضای شورا بسیار کار سختی بود و هست. اکثر افراد بعد از مدتی انگیزه خود را برای فعالیت از دست دادند و اینگونه بود که در خیلی از انجمن ها تمام کارها توسط دبیر انجام می‌شد و این موضوع ادامه داشت تا زمانی که دبیران نه حمایت همگروه خود را داشته باشند نه دانشگاه را، که در این صورت قطعا دلسرد خواهند بود و دست از فعالیت خواهند کشید.
دبیر انجمن علمی دانشجویی روانشناسی دانشگاه خوارزمی درباره نقش انجمن‌های علمی دانشجویی در ایجاد تحرک و تفکر میان دانشجویان گفت: در دوران قبل از کرونا انجمن‌های علمی نقش بسزایی در تحرک دانشجویان داشتند زیرا تمام فعالیت ها با هماهنگی دانشجویان بود و بیشتر زمان مفید خود در دانشگاه را صرف کارهای فرهنگی می‌کردند.
وی افزود: شرکت کردن دانشجویان در کارگاه‌ها و وبینارها یا نشست‌های هفتگی دانشگاه، باعث ایجاد تفکر و هم اندیشی در بین دانشجویان می‌شد بخصوص نشست هایی که همراه با پرسش و پاسخ بود و طبیعتا فرد حتما به سوالاتی که پرسیده می‌شد یا سوالاتی که می‌پرسد فکر می کرد اما متاسفانه جای این سلسله جلسات در برنامه های مجازی به شدت خالی است.
شهابی اظهار کرد: با همه این تفاسیر هیچگاه نقش انجمن های علمی در تولید علم را نمی‌توان نادیده گرفت. شاید دانشجویان با سرکلاس رفتن تئوری های لازم رشته خود را یاد بگیرند اما به نظرم کار انجمن های علمی در راستای تثبیت آن تئوری ها است به طوری که گاه با شرکت در کارگاه های تخصصی هر رشته، فرد یاد می‌گیرد چگونه از علم خود استفاده کند.
دبیر انجمن علمی دانشجویی روانشناسی دانشگاه خوارزمی تصریح کرد: از رویدادهای مثبت مجازی بودن برنامه تبادل دانشگاه ها با یکدیگر هست و همین موضوع باعث شده است افرادی که به عنوان نماینده هر انجمن در کنارهم قرار می‌گیرند با همفکری هم، بهترین برنامه ها را در سطح کشور برگزار کنند و تجربه این موضوع را نیز به اثبات رسانده است.
وی در پایان گفت: بحث فرهنگی و فعالیت انجمن های علمی یک دانشگاه کاملا بستگی به افراد فعال در آن حیطه و همچنین میزان حمایت های بخش فرهنگی دانشگاه دارد. در حال حاضر انجمن هایی در سطح دانشگاه های مطرح ایران هستند که چون دانشگاه پویایی خود را از دست داده، کم کم رو به افول رفته اند و در مقابل هستند انجمن هایی که شاید دانشگاه مطرحی نداشته باشند اما معاونت فرهنگی و در کل بخش فرهنگی قوی دارند که آنها را به سمت پیشرفت کردن تشویق می‌کند.
