دومین دیدار تدارکاتی تیم ملی با هدایت دراگان اسکوچیچ حاوی نکته‌های جالبی بود. از تغییر سیستم بگیرید تا استفاده از برخی بازیکنان جدید و سپس اتفاقاتی که در طول بازی رخ داد و در نهایت به پیروزی ایران در زمین حریف منجر شد.

ایران در این بازی با گل‌های کاوه رضایی و مهدی قایدی از سد تیم ملی بوسنی گذشت تا امیدهای هواداران تیم ملی ایران، برای صعود به جام جهانی زنده شود. مرور این نکته‌ها شاید برای‌تان جالب باشد.

تغییر سیستم تیم ملی

ایران در بازی‌های اخیر اغلب با استفاده از چهار مدافع وارد زمین شده بود اما این بار دراگان اسکوچیچ تصمیم گرفت ایران را با روش 3-4-3 به مصاف بوسنی بفرستد. روشی که در آن مرتضی پورعلی‌گنجی در مرکز خط دفاع قرار گرفت و حسین کنعانی‌زادگان و شجاع خلیل‌زاده هم مدافعان یارکوب بودند. میلاد محمدی پیستون چپ بود و صادق محرمی همین نقش را در سمت راست بر عهده داشت. احسان حاجی‌صفی و احمد نوراللهی هافبک‌های تدافعی بودند، علی قلی‌زاده و وحید امیری در دو سمت به کاوه کمک می‌کردند و رضایی هم مهاجم هدف بود.

حاجی‌صفی به کیا رسید

احسان حاجی‌صفی کاپیتان تیم ملی با حضور در ترکیب تیم ملی مقابل بوسنی تعداد بازی‌های ملی خود را به عدد 112 رساند و با رکورد مهدی مهدوی‌کیا کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال ایران از حیث بازی‌های ملی برابری کرد. جواد نکونام با 151، علی دایی با 149، علی کریمی با 127، سید جلال حسینی با 116، مهدی مهدوی‌کیا و احسان حاجی‌صفی با 112 بازی در رده اول تا پنجم رکوردداران بازی ملی قرار دارند.

سومین کلین‌شیت عابدزاده

دراگان اسکوچیچ مقابل بوسنی دوباره ۹۰ دقیقه به دروازه‌بان تیم ملی میدان داد تا نشان بدهد برخلاف بسیاری از مربیان، حتی در بازی دوستانه هم علاقه‌ای به تعویض گلر تیمش ندارد. در بازی قبل مقابل ازبکستان پیام نیازمند فرصت نمایش توانایی خود را به دست آورد و این بار امیر عابدزاده بود که در درون دروازه ایران قرار گرفت. عابدزاده که پیش‌تر سه بازی ملی انجام داده و دو کلین شیت ثبت کرده بود، در این بازی برای سومین بار دروازه‌اش را بسته نگه داشت. بازی فوق‌العاده امیر عابدزاده در این بازی مشهود بود. زمانی که ایران در خط دفاع توپ را در اختیار داشت، عابدزاده توپ را خوب می‌چرخاند و جایگیری مرتضی پورعلی‌گنجی که از خط دفاع جدا و به خط هافبک اضافه می‌شد، عابدزاده را به رأس عقب یک لوزی تبدیل می‌کرد.

اگر بوسنی با سه نفر پرس می‌کرد، مدافعین ایران چهار در مقابل سه می‌شدند و اگر آنها با چهار نفر پرس می‌کردند، با پاس‌های قطری خوب عابدزاده، خط اول پرس بوسنی خیلی خوب شکسته می‌شد. امیر عابدزاده در خروج‌ها و ارسال از جناحین حریف، بسیار فوق‌العاده کار کرد. او در این بازی یک گلر بسیار با کلاس بود و بازی با پای قوی از خود نشان داد. او نشان داد که می‌تواند یکی از دروازه‌بان‌های اصلی تیم ملی باشد. عابدزاده ۲۷ ساله که سابقه نسبتاً طولانی بازی در اروپا را هم در کارنامه دارد، امیدوار است با ادامه این روند گلر شماره یک تیم ملی در مقدماتی جام جهانی باشد و ۲۴ سال پس از سنگربانی پدرش در جام جهانی، او نیز به این افتخار دست یابد.

پیانیچ سرحال نبود

یکی از بازماندگان دیدار حساس ایران و بوسنی در جام جهانی 2014 که درنهایت منجر به خداحافظی تیم ملی از رقابت‌های جام جهانی شد، میرالم پیانیچ مهره ارزشمند آن روزهای رم و حال حاضر بارسلونای اسپانیا بود که پنجشنبه شب از ابتدای بازی در ترکیب ثابت بوسنی به میدان رفت و در بین دونیمه به تشخیص سرمربی بوسنی جای خود را به بازیکن دیگری داد. هافبک اسبق یوونتوس در این دیدار برخلاف دیدار جام جهانی که موفق به زدن یک گل و ارسال یک پاس گل شده بود، چهره چندان درخشانی از خود به نمایش نگذاشت و بیشتر سعی کرد در میانه میدان جانب احتیاط را رعایت کند تا مبادا در اثر مصدومیت جایگاه خود را در بارسلونا از دست بدهد. اما به‌ هر حال حضور او در زمین بر میزان اعتبار این بازی افزود، خصوصاً اینکه خبری از ادین ژکو، سعید کلاسیناچ، دو ستاره بین‌المللی بوسنی هم در میان دعوت‌شدگان نبود.