محققان در یک مطالعه جدید به این سوال که چرا «ونسان ونگوگ» نقاش معروف هلندی گوش خود را برید، پاسخ قطعی دادند.
ونسان ونگوگ از نقاشان برجسته سبک امپرسیونیسم ۲۳ دسامبر سال ۱۸۸۸ در اقدامی اسرارآمیز گوش چپ خود را برید. درباره دلیل و انگیزه پشت این کار نظریات متفاوتی وجود دارد، برخی تاریخ‌دانان معتقدند پل گوگن نقاش فرانسوی و رقیب وی به او حمله کرده و برخی دیگر باور دارند این بلایی است که شخص ونگوگ در نتیجه اختلالات روانی بر سر خود آورد.
نتایج یک مطالعه جدید با تایید فرضیه دوم نشان می‌دهد ونگوگ در اثر اختلال روانی که با عارضه ترک الکل تشدید شده بود به خود آسیب زد. عارضه ترک الکل زمانی اتفاق می‌افتد که فردی که هر روز مقدار زیادی الکل می‌نوشد، مصرف آن را به طور ناگهانی متوقف کند. از علائم این عارضه می‌توان به اضطراب، افسردگی، سردرد، کابوس، خستگی، تعریق، لرزش، هذیان و حتی تشنج اشاره کرد.
پژوهشگران مرکز پزشکی دانشگاه گرونینگن هلند ادعا می‌کنند ونسان ونگوگ به اختلال شدید شخصیت مرزی مبتلا بود که در آن فرد به دلیل تغییرات احساسی و قضاوتی در برقراری روابط بین فردی دچار مشکل می‌شود و تحت فشار و استرس روانی حتی ممکن است ارتباطش با واقعیت قطع شود. اعتیاد به الکل نیز علائم این اختلال روانی را تشدید می‌کند. در مورد ونگوگ، این هنرمند هلندی که سوءتغذیه نیز داشت احتمالا در تلاش برای ترک الکل، دچار توهم شده و گوش چپ خود را بریده است.
این محققان می‌گویند: پس از این اتفاق، ونگوگ احتمالا دو مرتبه دیگر نیز دچار توهم ناشی از عارضه ترک الکل شده که با دوره‌های شدید افسردگی بدون درمان همراه و در نهایت به اقدام وی به خودکشی منتهی شد.
پژوهشگران هلندی برای رسیدن به این تشخیص، ۹۰۰ نامه دست‌نوشته ونگوگ به نزدیکان، به ویژه برادرش تئو، را مورد بررسی قرار دادند. آنها با استفاده از این اسناد تاریخی موفق شدند چهار پرسشنامه اختلالات شخصیتی پر کرده و به درک بهتری درباره آسیب‌شناسی روانی ونگوگ برسند. البته این شیوه تحلیل محدودیت‌های خاص خودش را دارد.
در مقاله این تیم تحقیقاتی که در نشریه بین‌المللی Bipolar Disorders منتشر شده، آمده است: ونگوگ در این نامه‌ها آنچه در زندگی تجربه می‌کرد، از جمله مشکلات روحیش، را توصیف کرده است اما باید توجه داشت مخاطب این نامه‌ها پزشکان نبودند و وی صرفا آنها را برای تئو و دیگر نزدیکانش فرستاده تا آنها را در جریان اوضاع و احوالش قرار داده یا بهشان اطمینان خاطر بدهد.
مارتین بیلی (Martin Bailey) کارشناس ونگوگ در گفت‌وگو با آرت نت نیوز درباره این پژوهش گفت: تاکنون هزاران مقاله پزشکی درباره وضعیت روانی ونگوگ منتشر شده اما پیدا کردن دلیل مشکلاتش کار سختی است. این مقاله جدید که به دست برخی کارشناسان برجسته منتشر شده، اهمیت بالایی دارد و براساس مطالعات دقیق علائم این هنرمند نوشته شده است اما احتمالا آخرین پاسخ برای این سوال چالش‌برانگیز نخواهد بود.
طی سالهای گذشته فرضیات فراوانی درباره اوضاع روانی ونگوگ مطرح شده است. در سال ۲۰۱۶، ۳۵ پزشک، روان‌پزشک و تاریخ‌دان هنر در جلسه‌ای که از طرف موزه ونگوگ در آمستردام برگزار شد، شرکت کردند اما از توافق روی یک تشخیص قطعی در این باره ناکام ماندند.
