به گزارش تیترشهر : سلسله تحولات اخیر در عراق نشان می‌دهد که سران ایالات متحده آمریکا نیز خود به این نتیجه رسیده‌اند که دیگر همچون گذشته در این کشور از امنیت برخوردار نیستند. هدف قرار گرفتن منافع و مصالح ایالات متحده آمریکا در عراق به ویژه طی ماه‌های اخیر به صورت چشمگیری افزایش پیدا کرده و علت اساسی این مسأله نیز اقدامات خصمانه واشنگتن محسوب می‌شود.
سلسله تحرکات نظامی و سیاسی آمریکا در عراق موجب شده است تا منافع و مصالح این کشور به صورت مستقیم هدف قرار گیردحملات راکتی به پایگاه‌های مختلف تروریست‌های آمریکایی به ویژه پایگاه «التاجی» در بغداد، حملات راکتی به منطقه سبز یعنی جایی که سفارت واشنگتن در آنجا قرار دارد، حملات خودجوش مردمی به مقر سفارت ایالات متحده به دلیل دخالت‌های آن در امور داخلی عراق جملگی سلسله تحولاتی هستند که طی مدت زمان گذشته در عراق به وقوع پیوسته و به صورت مستقیم منافع آمریکایی‌ها را هدف قرار داده است.
افزون بر این، اخیراً شاهد آن بودیم که یک کاروان نظامی آمریکا در استان «الدیوانیه» عراق هدف حمله قرار گرفت. در این حمله ۳ زره پوش آمریکایی به آتش کشیده شدند. این کاروان نظامی از سمت بصره به حرکت درآمده بود و قصد داشت تجهیزات و خودروهای نظامی را به پایگاه‌های نظامیان آمریکایی منتقل کند.
از سوی دیگر، شب گذشته نیز پایگاه آمریکایی «بسمایه» در نزدیکی بغداد هدف اصابت ۴ راکت شلیک شده قرار گرفت. به دنبال این حادثه بود که آمریکایی‌ها تصمیم پیشین خود مبنی بر تخلیه پایگاه را اجرایی کردند. اما در یکی از آخرین اتفاقات نیز یک کاروان تدارکاتی نیروهای تروریست آمریکایی در منطقه «مکیشیفه» واقع در استان «صلاح‌الدین» با بمب کنار جاده‌ای هدف قرار گرفت. پس از هدف قرار گرفتن این کاروان بالگردهای آمریکایی برای شناسایی منطقه به پرواز درآمدند.
در همین ارتباط، منابع آگاه اعلام کردند که کاروان مذکور شامل ۱۱ دستگاه خودرو «هامر»، ژنراتورهای برق و خودروهای نوع «ام ای آر پی» (MARP) بوده که هدف بمب‌های کنار جاده‌ای قرار گرفته است. در نهایت نیز گروه «اصحاب الکهف» با صدور بیانیه‌ای مسئولیت حمله به کاروان نظامی ایالات متحده آمریکا در منطقه «مکیشیفه» واقع در استان «صلاح‌الدین» عراق را برعهده گرفت تا آمریکایی‌ها بیش از پیش در این کشور احساس ناامنی کنند. تمامی این حملات در واقع واکنش‌های طبیعی مقاومت به رفتارهای خصمانه سیاسی و نظامی آمریکا بوده است.
موارد عنوان شده حاکی از آن است که منافع و مصالح ایالات متحده آمریکا در عراق امروز به صورت مستقیم با مخاطره جدی مواجه هستند. در این میان، کاروان‌ها و پایگاه‌هایکاروان‌ها و پایگاه‌های نظامی آمریکا در عراق دیگر همچون گذشته جای امنی برای تروریست‌های آمریکایی نیست نظامی که مظاهر اشغالگری تروریست‌های آمریکایی هستند، بیش از هر چیز دیگری با خطر ناامنی مواجه هستند. مقامات ایالات متحده نیز خود به خوبی به حجم و عمق خطراتی که نیروهایشان را تهدید می‌کنند، واقف هستند.
با این حال، استراتژی که سران ایالات متحده آمریکا آن را در پیش گرفته‌اند، منحرف ساختن اذهان عمومی از گسترش ناامنی برای نظامیان خود در عراق است. مقامات آمریکایی با پیش کشیدن مسائلی مانند مذاکرات و گفتگوهای راهبردی و استراتژیک با دولت بغداد، لزوم برچیدن فعالیت‌های گروه‌های مقاومت در عراق و نیز مداخلات پی در پی در امور سیاسی این کشور، به دنبال آن هستند تا بر خطراتی که امروز نیروهایشان را در عراق تهدید می‌کند، سرپوش بگذارند.
در واقع، آمریکایی‌ها تمام تلاش خود را به کار بسته‌اند تا افکار عمومی توجهی به سلسله عملیات‌های متراکم علیه منافع و مصالح مستقیم‌شان در نقاط مختلف عراق نداشته باشند. درست به همین دلیل است که با تکیه بر استراتژی فرافکنانه و پیش کشیدن مسائل فرعی به دنبال سرپوش نهادن بر ضرباتی هستند که طی هفته‌های اخیر متحمل شده‌اند.
تمامی این تلاش ها در حالی است که امروز مطالبه جمعی گروه‌های مقاومت عراق و افکار عمومی، خروج ایالات متحده آمریکا از این کشور است. کما اینکه احزاب و جریان‌های سیاسی مختلف نیز بارها و در مناسبت‌های مختلف بر لزوم اجرایی شدن مصوبه رسمی پارلمان عراق مبنی بر اخراج نیروهای بیگانه و در رأس آنها نیروهای ایالات متحده آمریکا تأکید کرده‌اند. لذا واضح است که مسأله خروج آمریکایی‌ها از عراق یک مطالبه جمعی و عمومی محسوب می‌شود.
آمریکایی‌ها امروز گزینه‌ای جز خروج از عراق را روی میز ندارند و خود این مسأله را نیک می‌داننددر این میان، پُر واضح است که آمریکایی‌ها گزینه‌ای جز خروج از عراق را روی میز ندارند. هرچند که آنها تلاش می‌کنند تا اوضاع نیروهای نظامی خود در عراق را عادی جلوه دهند اما خود از حجم خسارت‌های وارده به صفوف نظامیان به خوبی آگاهند و از همین روی، خروج، اولین و آخرین راهکار برای رهایی یافتن آمریکایی‌ها از خطرات امنیتی است که در عراق انتظار آنها را می‌کشد.
با تمامی اینها، استراتژی آمریکایی‌ها در عراق نشان می‌دهد که آنها در حال حاضر تلاش خود را بر روی ایجاد تأخیر در خروج از خاک عراق متمرکز کرده‌اند. مطرح کردن مسأله گفتگوهای راهبردی با دولت مرکزی بغداد نیز در همین راستا قابل تعریف است. از سوی دیگر، اقدامات واشنگتن در تحریک مقامات اقلیم کردستان عراق برای مجاب کردن آنها به دفاع از حضور نظامی آمریکا در این منطقه نیز خود عامل دیگری است که نشان می‌دهد سران آمریکایی پیش از خروج خود از خاک عراق به دنبال خریدِ زمان هستند.
در هر صورت، ناگفته پیداست که عملیات‌های نظامی علیه تروریست‌های آمریکایی در نقاط مختلف عراق آغاز شده است و امروز دیگر هیچ نقطه‌ای برای نظامیان آمریکایی در این کشور نمی‌تواند یک نقطه امن به شمار رود. سران ایالات متحده آمریکا نیز دقیقاً از همین مسأله به شدت احساس نگرانی می‌کنند. آنها نیک می‌دانند که ممکن است ضربات نظامی بعدی در خاک عراق به مراتب قدرتمندانه‌تر از گذشته باشد.
