کمبود هزینه برای رفع خرابی پله برقی بهانه است یا حقیقت دارد؟
امروزه برخی پله برقی های مترو در خطوط مختلف دچار خرابی هستند و شهروندان را به دردسر می اندازد اما دلیل اصلی خرابی آن، کمبود هزینه است؟
به گزارش تیترشهر :خرابی پل های عابر پیاده یکی از مسائل مورد اهمیتی است که به نظر می رسد مدیریت شهری از آن غافل است به خصوص خرابی این پل های مکانیزه در فضاهایی که نیاز بیشتری به وجود آنان حس می شود.
کافی است از مترو برای رسیدن به فرودگاه مهرآباد استفاده کنید. خرابی پله برقی در ایستگاه 1 و 2 دردسر ساز است. چرا که مسافر با چمدان و وجود بار ناچار وسایل و بار سنگین خود را روی پله های عریض و طویل می کشاند. اما مشکل اینجا است که امکان استرس به دلیل نرسیدن به پرواز در میان مسافرین وجود دارد و افراد در حال دویدن و طی کردن عرض مترو، باید وسایل خود را با عجله روی این پله ها بکشانند.
نوبخت در خصوص وضعیت پله های برقی ایستگاه های مترو تهران طی گفتگویی در 7 دی ماه سال جاری بیان کرد: 868 پله برقی در مترو پایتخت داریم که کار نگهداری و تعمیر آنها انجام میگیرد. هر روز صبح آمار پله برقیهای خراب برای من پیامک میشود به طور مثال دوم دی ماه 4 پله برقی ایستگاه شریعتی، شهید بهشتی، تجریش و شهید باقری خراب بود و متوسط روزانه 3 تا 4 پله برقی خراب داریم که بلافاصله پس از اعلام خرابی جهت تعمیر آنها اقدام میشود و با توجه به آمار 868 مورد پلهبرقی خرابی 3 تا 4 مورد آن در طول روز میزان زیادی نیست.
مدیرعامل شرکت بهرهبرداری تهران گفت: باید توجه داشت که تأمین قطعات یدکی و گرانیها مشکل است ولی ما تلاش کردهایم با وجود بودجهای اندک آن را تأمین کنیم. به غیر از پلهبرقی در حال حاضر درصدی از لامپهای قطارها سوخته است و وقتی وارد قطار میشوید با این مشکل مواجه هستیم قبلاً اینگونه نبود و رسانهها باید کمک کنند که مردم بدانند که در چه شرایط سختی برنامهها را پیش میبریم.
وجود پله برقی تا جایی اهمیت دارد که اعضای شورای شهر تهران خواستار تجهیز برخی ایستگاه های قدیمی و همه ایستگاه های جدید مترو به پله برقی شده اند و هر روزه خبری مبنی بر اتصال پله برقی به ایستگاه های مترو منتشر می شود. در این رابطه گرچه وجود پله برقی در همه ایستگاه ها اهمیت دارد و شهروندان در ایستگاه هایی چون 15 خرداد از نداشتن آن رنج می برند اما نظارت صحیح بر آن و رفع خرابی ها بیش از پیش اهمیت دارد چرا که کمبود هزینه قابل توجیه نیست و شرکت بهره برداری می تواند از طریق تبلیغات محیطی این هزینه را تامین کند.