به گزارش تیترشهر : پرنده هدایت‌پذیر از دور یا همان پهپاد کار خود را از سال ۱۸۴۹ در اتریش آغاز کرد امروزه با پیشرفت تکنولوژی به حدی گسترش پیدا کرده که به طور گسترده در زمینه‌های مخابرات، ناوبری جهانی، تحقیقات هواشناسی، جغرافیایی و نظامی به کار گرفته می‌شوند.
در حال حاضر ۳۲ کشور در حال ساخت و گسترش ۲۵۰ مدل پهپاد در مدل‌های بسیار کوچک، منیاتوری و پهپاد‌های سنگین هستند که بیشتر نمونه سنگین در زمینه نظامی با امکان حمله به اهداف زمینی یا هوایی، پهپاد‌های تجسسی و جاسوسی، پهپاد‌های پشتیبانی و لجستیکی کاربرد دارند
ایده اولیه ساخت پهپاد در کشورمان به سال‌های پیش از انقلاب بازمی‌گردد، اما این موضوع هربار با شکست روه‌به‌رو شد تا این که پس از پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۷ نیروهای مسلح با همکاری جوانان انقلابی در جهاد دانشگاهی اصفهان کار ساخت یک پهپاد شناسایی را آغاز کردند.
این موضوع موجب شد تا در سال اولین پهپاد شناسایی ایرانی با نام تلاش با سرعت ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت که با رادیو کنترل هدایت می‌شد، ساخته شد و پس از آن هم تلاش ۲ با سرعت ۱۴۰ کیلومتر بر ساعت، شعاع عملیاتی ۵ کیلومتر، سقف پروازی ۲۷۰۰ متر و مداومت پروازی ۴۵ دقیقه پا به میدان نبرد گذاشت و در نتیجه گردان رعد سپاه پاسداران جهت انجام عملیات‌های شناسایی با پهپاد‌ها به وجود آید.
با ایده طراحی و ساخت تلاش، پس از مدتی خانواده پهپاد مهاجر ساخته شد که این روزها به پرنده‌ای استراتژیک برای نیروهای مسلح تبدیل شده، اما این پایان ماجرا نبود، جوانان ایران اسلامی چنان در زمینه پهپادی ورود پیدا کردند که بعد از ۴ دهه امروز نه تنها به قدرت پهپادی جهان تبدیل شدند بلکه با تجهیزات پیشرفته خود در جنگ الکترونیک انواع پهپاد‌های دشمن را هم به دام انداختند.
گواه این موضوع شکار پهپاد گلوبال هاوک ۲۲۰ میلیون دلاری و در اختیار گرفتن پهپاد رادارگریز جانور قندهار یا همان ۱۷۰ RQ است، پهپاد‌های دیگری هم در طول سال‌های گذشته منهدم شدند که گوشه‌ای از آن در نمایشگاه شکار کرکس‌ها به نمایش درآمد، پهپاد‌هایی که امروز به لطف دانش بومی جمهوری اسلامی ایران با تفاوت نسبت به مدل غربی به تولید رسیده است.
در همین راستا باشگاه خبرنگاران جوان هم قصد دارد تا مجموعه گزارش‌هایی دستاورد‌های حوزه پهپادی کشور را که به صورت بومی طراحی و ساخته شده‌اند را بررسی و تحلیل کند.
ما در گزارش‌های قبلی از این مجموعه، پهپاد‌های شاهد ۱۲۹، مهاجر ۱، سیمرغ، مهاجر ۲، صاعقه، مهاجر ۳ و ۴ ، صادق، مهاجر ۶ ، کرار، یسیر، حماسه، ابابیل، سریر ، ابابیل ۲، کمان ۱۲ ، کیان ، حازم، مهاجم ۹۲، فرپاد، سفره‌ماهی، سینه سرخ ، دلتا، طارق، سیمرغ دریاپایه، فراز ۱۰۲ و فراز-۳ را بررسی کردیم. در گزارش بیست و هشتم پهپاد کلیاک را بررسی کردیم که متن آن را در ادامه مطالعه می‌کنید.
یکی از پهپاد‌های جمهوری اسلامی ایران کلیاک نام دارد که توسط متخصصان کشور و با دانش بومی مانند سایر پهپاد‌ها ساخته شده تا در ماموریت‌ها به کمک نیروهای مسلح بیاید صحنه نبرد را به نفع ما تغییر دهد، اما این پهپاد با سایر پرنده‌های بدون سرنشین کشور تفاوتی آشکار دارد و آن سازنده‌های این پهپاد هستند.
سازنده‌های پهپاد کلیاک نه نیروهای مسلح و نه مهندسی معکوس شده پهپاد خارجی است، بلکه توسط جوانانی ساخته شده که در دانشگاه‌های ایران اسلامی آموزش دیده‌اند، این پهپاد ساخته جوانان حاضر در پژوهشکده شهید رضایی دانشگاه صنعتی شریف است که این روزها در تمامی حوزه‌ها از نقشه‌برداری تا کاربری‌ها نظامی بکار گرفته می‌شود.
کلیاک هم مانند سینه‌سرخ با وزن ۲۵ کیلوگرم یک پهپاد سبک محسوب می‌شود که می‌تواند یک محموله ۳ کیلوگرمی را حمل کند، مداومت پرواز کلیاک با حداکثر محموله در حدود ۲ ساعت بوده، سرعت پرواز آن ۱۴۰ کیلومتر بر ساعت و سرعت لازم برای پرواز آن ۱۱۰ کیلومتر بر ساعت است.
این پهپاد بومی که اندازه دهانه بال آن حدود ۲.۸ متر و طول بدنه آن بالغ بر ۲ متر است، مانند بسیاری از هم‌رده‌های خود مانند سینه‌سرخ و فراز ۳ دارای قابلیت و توان مانورپذیری بالا است، اما نسبت به آنها تفاوت‌های ویژه‌تری هم دارد که می‌توان آن را در شکل بدنه دید.
پهپاد کلیاک مانند بیشتر نمونه‌های گفته شده از طرح دم دوگانه با اتصال V معکوس استفاده می‌کند، چرا که مزیت‌های بالای سازهای و کارایی مناسب آیرودینامیکی دارد، اما در جزئیات طرح بال، بدنه و دم شاهد طراحی جدید برای بهبود کارایی به چشم می‌خورد مانند بریدگی نوک بال، افزایش اندازه ریشه بال و یا استفاده از یک سطح شبه مثلثی به جای یک میله ساده در اتصال دم به بال‌ها که موجب افزایش مانورپذیری شده است.
از طرف دیگر کلیاک برای فرود از ارابه فرود چرخدار بهره می‌برد و در نتیجه می‌تواند از روی باند برای بلند شده یا فرود استفاده کند، اما این باعث نشده تا موضوع نصب چتر فرود برای مواقع اضطرای در این پهپاد دیده نشود؛ بخش جلویی بدنه بعد از ارابه فرود قطر کوچکتری نسبت به کل بدنه دارد که این موضوع را به ذهن تدایی می‌کند که مکانیزم بازیابی اضطراری با چتر نیز برای پهپاد کلیاک در نظر گرفته شده است.
این پهپاد بومی که با سرعت بیش از ۱۴۰ توان پرواز کردن دارد از یک موتور احتراقی با ملخ چوبی نصب شده در انتهای بدنه بهره می‌برد که براساس وزن قادر است تجهیزات و دوربین‌های مختلف را برای عکس‌برداری و فیلم‌برداری با خود حمل کند و براساس برخی اطلاعات پهپاد کلیاک امروز توسط نیروی پدافند هوایی ارتش نیز به کارگیری شده است.
وجود پهپاد‌های سبک و کوچک در کنار پرنده‌های پیشرفته در نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران نشان می‌دهد که این روزها ایران در لبه تکنولوژی ساخت پهپاد در دنیا قرار دارد و قادر است متناسب با هر تهدید تجهیزات مورد نیاز پاسخگویی آن را در انواع مختلف بسازد تا هیچ دشمنی فکر تجاوز به این سرزمین را در ذهن هم پرورش ندهد.
