به گزارش تیترشهر : پرنده هدایت‌پذیر از دور (پَهپاد) که به آن هواپیمای بدون سرنشین نیز می‌گویند؛ امروزه به قدری گسترش یافته‌اند که به طور گسترده در زمینه‌های مخابرات، ناوبری جهانی، تحقیقات هواشناسی، جغرافیایی و جاسوسی به کار گرفته می‌شوند.
در حال حاضر ۳۲ کشور در حال ساخت و گسترش ۲۵۰ مدل پهپاد‌های اکتشافی هستند.
پهپاد‌ها انواع مختلفی دارند که عبارتند از پهپاد‌های بسیار کوچک که حتی در حد چند گرم وزن دارند MAV، پهپاد‌های مینیاتوری که کمتر از ۲۵ کیلوگرم وزن دارند و پهپاد‌های سنگین، البته این سه نوع در دو دسته کلی بال متحرک و بال ثابت تقسیم‌بندی می‌شوند.
باشگاه خبرنگاران جوان هم قصد دارد تا مجموعه گزارش‌هایی دستاورد‌های حوزه پهپادی کشور را که به صورت بومی طراحی و ساخته شده‌اند را بررسی و تحلیل کند.
ما در گزارش‌های قبلی از این مجموعه، پهپاد‌های شاهد ۱۲۹، مهاجر ۱، سیمرغ، مهاجر ۲، صاعقه، مهاجر ۳ و ۴ ، صادق، مهاجر ۶ و کرار، یسیر، حماسه، ابابیل، سریر ، ابابیل ۲، کمان ۱۲ ، کیان ، حازم، مهاجم ۹۲، فرپاد، سفره‌ماهی و سینه سرخ را بررسی کردیم. در گزارش بیست و چهارم پهپاد دلتا را بررسی می‌کنیم که متن آن را در ادامه مطالعه می‌کنید.
در زمانی که هیچ کشوری تصور نمی‌کرد جمهوری اسلامی ایران چنان قدرتی باور نکردنی در زمینه پهپادی پیدا کند؛ متخصصان جوان ایران اسلامی توانستند با ترکیب دانش بال و بدنه پرنده‌های بدون سرنشینی را بسازند که مانند پرنده‌هایی، چون اف ۲۲ و اف ۳۵ سطح مقطع راداری را کاهش و رادارگریز باشند.
دانش ساخت تجهیزات رادارگریز بسیار پیچیده است و فقط در اختیار چند کشور قرار دارد و با چنین اقدامی جمهوری اسلامی ایران هم در رده این کشور‌ها قرار گرفت، هر چند با طراحی پهپادهایی، چون دلتا ما در ابتدای این راه قرار داریم، اما با پیشرفتی که کشورمان در سایر زمینه‌ها داشته می‌توان حدس زد که به زودی پهپاد‌های رادارگریز پیشرفته به صورت فراوان و در چندین نمونه ساخته خواهد شد.
نمونه اولیه این پهپاد ایران دارای یک پیکربندی دلتا شکل با یک سکان عمودی و بدنه کامپوزیتی است که موجب شده تا جرم معمول برخاست پهپاد دلتا به حدود ۵ کیلوگرم و در صورت حمل محموله به ۷ کیلوگرم برسد که در این صورت می‌توان متوجه شد که این پهپاد قادر است محموله‌هایی با جرم تا ۲ کیلوگرم را حمل کند، به همین خاطر در رده پهپاد‌های سبک قرار می‌گیرد.
پهپاد دلتا از یک موتور احتراقی و ملخ که در جلوی بدنه تعبیه شده استفاده می‌کند، وزن سبک و نوع موتور این قابلیت را به دلتا می‌دهد که با سرعتی بالغ بر ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت پرواز کند؛ از طرف دیگر طول بدنه آن ۱.۲ متر و دهانه بال ۲.۲۲ متر است و همین موضوع باعث شده تا مانورپذیری دلتا بالا برود.
نیروهای عمل کننده می‌توانند این پهپاد بومی را به صورت دست‌پرتاب یا با پرتابگر از روی خودروی در حال حرکت پرتاب کنند و پس از پرواز قادر است با سرعتی بین ۷۰ تا ۱۳۰ کیلومتر بر ساعت پیش برود، این پرنده بدون سرنشین با مداومت پروازی ۶۰ دقیقه‌ای تا ارتفاع ۲ هزار متری و برد ۱۵ کیلومتری پرواز می‌کند.
دلتا یک پهپاد بدون ارابه فرود است و روش بازیابی آن فرود عادی روی سطح زمین است؛ هر چند پهپاد دلتا از یک سکان عمودی بهره می‌برد عملاً شباهت بالایی با یک بال پرنده داشته، زیرا فاقد یک بدنه مشخص است. به نظر می‌رسد نمونه ایی از همین پهپاد در رزمایش سال گذشته نیروی پدافند هوایی ارتش مورد استفاده قرار گرفته است که شباهت‌های کلی به دلتا داشته با این تفاوت که به جای یک سکان عمودی در وسط بال‌ها، از دو سکان عمودی کوچکتر در نوک بال‌ها بهره می‌برد.
چنین پیشرفت بزرگی آن درست در زمانی که دشمنان می‌خواهند که انقلاب اسلامی نتواند مانند گذشته در میان سایر ملت‌ها گسترش پیدا کند گواه این موضوع است که ما می‌توانیم؛ شعاری که بارها دل کشور‌های دوست ایران را قرص و پشت دشمنان را لرزانده است
