به گزارش تیترشهر : پایگاه اینترنتی میدل ایست آی در مطلبی تحت عنوان «چگونه اسرائیل به یکی از بدترین رژیم‌های سرکش جهان تبدیل شد» نوشت: اسرائیل همواره به همراه طرفداران سرسخت و عوامل ناشناس و مزدور خود، به عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از تبلیغات همیشگی چه در رسانه‌ها، چه محیط‌های دانشگاهی و چه در فضای مجازی و کنفرانس‌ها و رویداد‌های دیگر، همان افسانه قدیمی و نخ‌نمای صهیونیسم را تکرار و تبلیغ می‌کند.
در این میان ابزارهای تبلیغاتی مانند «فرهنگ لغت زبان جهانی» به منظور قالب کردن تفکر اسرائیل، استدلال و ضد استدلال‌هایی را آماده و به خورد روزنامه‌نگاران و منتقدان می‌دهند. این نکاتِ گفتمانی با راهنمایی‌هایی در مورد اینکه هنگام بحث در مورد موضوعات حساس، مانند اقدام اسرائیل در استعمارگری غیرقانونی و غصب اراضی و سرزمین‌های فلسطینی، شهرک‌های یهودی‌نشین (صهیونیست‌نشین) و کشتار غیرنظامیان، چه لحن و تاکتیک سخنوری باید مورد استفاده قرار بگیرد و چه کلمات و فرمول‌هایی موثر واقع خواهند شد، ارائه می‌شوند.
همه این تاکتیک‌ها از زمان روی کار آمدن دونالد ترامپ بدتر و حادتر شده است و رئیس جمهور آمریکا با به رسمیت شناختن استعمارگری بی‌رحمانه و اقدامات غیرقانونی اسرائیل این رژیم را گستاخ‌تر کرده است. اتخاذ چنین رویکردی تنها این پیام را به همه حکام مستبد، خودکامه و ظالم از طیف‌های مختلف در سراسر جهان ارسال می‌کند که نه تنها دزدی، چپاول، استعمار، و ارعاب مردم ضعیف و بی‌دفاع اشکالی ندارد، بلکه حتی ممکن است شما از غرب به خاطر حاکم کردن «قانون جنگل» پاداش بگیرید.
ماشین جعل اطلاعات
رسانه‌ها پر شده است از اخبار و گزارش‌های متعدد درباره «معجزه اقتصادی اسرائیل» و ثروت و سطح استاندارد بالای زندگی مردم و استارت‌آپ‌های (کسب و کار‌های نوظهور) پر رونق و رو به رشد و صنایع پیشرفته آن. ولی آیا شما حتی یک بار از جریان اصلی اطلاع‌رسانی غربی یا سیاستمداران غربی چیزی در این باره شنیده‌اید که یک پنجم اسرائیلی‌ها زیر خط فقر زندگی می‌کنند و اینکه برخی مجبورند برای سیر کردن شکمهایشان لابلای آشغال و زباله به دنبال چیزی برای خوردن بگردند یا اینکه اسرائیل بالاترین نرخ فقر را در جهان توسعه یافته دارد؟
پاسخ احتمالا منفی است و ما باید از خود بپرسیم چرا؟ واقعا دشوار است که از چنین «دولت» عقب‌افتاده و خشن و تروریستی، چهره‌ای دموکراتیک و صلح‌آمیز ترسیم کنیم. در واقع این فلسطینیان هستند که باید تاوان هولوکاستی را که اروپاییان مرتکب شده‌اند و آنها در آن هیچ نقشی نداشته‌اند، پرداخت کنند. با این همه و با وجود ماهیت حساس چنین عملیات روانی برای مقابله با منتقدین و بهبود چهره جهانی فاجعه‌بار اسرائیل، اثربخشی این شیوه نامشخص است.
پخش اخبار و تصاویر مربوط به اقدام اسرائیلی‌ها در قتل کودکان فلسطینی، بمباران عمدی مدارس و استفاده بی رویه از گاز فسفر سفید در اراضی فلسطینی در سراسر دنیا، باور تبلیغات درباره اسرائیل را به عنوان دولتی دموکراتیک و صلح‌آمیز به مراتب دشوار می‌سازد.
تاکنون رایج‌ترین اسطوره صهیونیسم این تصور بوده است که اسرائیل «تنها دموکراسی» در منطقه به شمار می‌رود. در چارچوب این تبلیغات نژادپرستانه اغلب سعی می‌شود کشور‌های عرب مسلمان منطقه، ملت‌هایی بربر و عقب‌افتاده و غیردموکراتیک ترسیم شوند.
این پایگاه اینترنتی در ادامه افزود: تکرار چندین باره یک دروغ، آن را به واقعیت تبدیل نمی‌کند. اسرائیل به هیچ وجه یک دموکراسی و به طور قطع یک دولت «لیبرال و مساوات‌طلب» نیست. دو واقعیت محض می‌توانند به راحتی این اسطوره سازی را از بین ببرند. نخست آنکه تابعیت و شهروندی اسرائیلی از طریق دین به دست می‌آید. «قانون بازگشت» اجازه می‌دهد تا هر یهودی در هر نقطه از جهان به اسرائیل مهاجرت کند و تابعیت کامل اسرائیل را بدست آورد، قطع نظر از اینکه آیا تا به حال اصلا به این منطقه پا گذارده باشد یا قوم و خویشی در اسرائیل داشته باشد. ولی چنین امتیازی برای پیروان دیگر ادیان وجود ندارد. بنابراین باید گفت تبعیض دینی به عنوان یک سیاست رسمی در اسرائیل نهادینه شده است.
مسئله دوم مسئله ازدواج است. با توجه به همدستی و همکاری گسترده دولت‌ها و رسانه‌های غربی طرفدار اسرائیل، بسیاری از مردم نمی‌دانند در اسرائیل تنها مقامات مذهبی مجاز به رسمیت بخشی به ازدواج هستند و ازدواج‌های مدنی و غیرمذهبی مجاز نیست. از آن بدتر ازدواج میان پیروان مذاهب مختلف نیز بر اساس قانون ممنوع است و هنگامی که یک زوج با دو دین متفاوت به اسرائیل باز می‌گردند؛ «دولت» با شریک غیریهودی اغلب به عنوان شهروند درجه دوم رفتار می‌کند. به رغم همه این‌ها، شاهدیم بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، و مقامات دولتش به طور پیوسته برای ما توضیح می‌دهند اسرائیل چقدر دموکراتیک، مساوات‌طلب، باز و روشنفکر بوده است و چگونه به همه شهروندان خود حقوق مساوی اعطا می‌کند.
آپارتاید نهادینه‌شده
واقعیت این است که اسرائیل از همان بدو تاسیس یک «دولت» عمیقاً نژادپرست، غیرقانونی، غیردموکراتیک و مبتنی بر تبعیض‌های قومی-مذهبی بود و این وضع اکنون نیز حتی بدتر شده است. از ابتدا اسرائیل به عنوان «دولتی یهودی» شناسایی و معرفی می‌شد، بنابراین جایی برای تعجب نبود که اسرائیل به سرعت یک نظام آپارتاید واقعی را تأسیس کند. فعالان فلسطینی و اسرائیلی، سازمان‌های غیردولتی و دانشگاهیان، توضیح می‌دهند که چگونه رژیم آپارتاید اسرائیل دائما روش‌های جدید و خلاقانه‌ای را برای تحریک و تحکیم خود ابداع می‌کند.
تبعیض قانونی‌شده
اعمال تبعیض اسرائیل علیه شهروندان عرب و دیگران، فقط یک پدیده اجتماعی، اقتصادی یا فرهنگی نیست، بلکه این تبعیض در اسرائیل نهادینه و در نظام قضایی آن تعریف و تبیین شده است. به عنوان مثال در پرچم اسرائیل ستاره داوود تنها نماینده اکثریت یهودی آن است ولی این رفتار تبعیض‌آمیز فقط به موضوعات نمادین مربوط نمی‌شود بلکه در همه ابعاد زندگی جریان دارد از جمله در قوانین مهاجرتی، شهروندی و مشارکت‌های سیاسی.
اسرائیل منابع قابل توجهی را در زیرساخت‌ها و خدمات اجتماعی در شهرک‌های یهودی‌نشین سرمایه گذاری می‌کند ولی غیریهودی‌ها مجاز به زندگانی در این شهرک‌ها نیستند، این در حالی است که این شهرک‌ها اغلب در زمین‌های مصادره شده که متعلق به فلسطینی‌ها است، ساخته می‌شوند. میلیون‌ها فلسطینی در شرایط دشوار و تحت اشغال نظامی در کرانه باختری و شرق بیت المقدس زندگی می‌کنند. دو میلیون فلسطینی نیز تحت محاصره و ترور نظامی در غزه ساکن هستند و هیچیک حق رای دادن در انتخابات اسرائیل را ندارند.
ده‌ها قانون تبعیض‌آمیز علیه شهروندان عرب و فلسطینی در اراضی اشغالی وضع شده بود که همه جنبه‌های زندگانی آنها را از تابعیت گرفته تا آموزش و تحصیل و حقوق سیاسی و اقتصادی و اقامت و زبان و فرهنگ تحت الشعاع قرار می‌دهد. حتی دسترسی به آب، به عنوان اساسی‌ترین منبع حیات، هدف رفتار تبعیض‌آمیز اسرائیل قرار گرفته و این رژیم هرگز در استفاده از آن به عنوان سلاحی برای تنبیه و توبیخ جمعی، درنگ به خود راه نداده است.
علاوه بر همه این شواهد در اثبات غیردموکراتیک بودن اسرائیل، این رژیم به دلیل استعمار بی‌امان، اقدامات غیرقانونی، برتریطلبی، توسل به خشونت بیش از حد و نیز اقدامات ارعاب‌آمیز نظامیان خود در سطح جهان بدنام شده است. اسرائیل در طول نیم قرن الحاق اراضی و اشغالگری غیرقانونی، تقریباً همه کنوانسیون‌ها، پیمان‌ها و قطعنامه‌های سازمان ملل، شامل کنوانسیون‌های ژنو، منشور سازمان ملل، توافقنامه‌های کمپ دیوید و اسلو را به عمد و آگاهانه نقض کرده است.
در انتهای این مطلب آمده است: پیدا کردن یک دولت سرکش بدتر از اسرائیل دشوار است. اسرائیل از بدو تاسیس با توسل به اقداماتی نظیر پاکسازی قومی، کشتار کل اعضای یک خانواده، ناقص و معلول کردن عمدی کودکان، بمباران مدارس و بیمارستان‌ها و دیگر اقدامات وحشیانه در صدد تنبیه جمعی مردم بی‌دفاع غیر نظامی برآمده است. حتی خود نظامیان اسرائیلی از این اقدامات به تنگ آمده‌اند و در حال افشای اقدامات عمدی مقامات خود علیه مردم بی‌دفاع هستند.
