به گزارش تیترشهر : پرنده هدایت‌پذیر از دور (پَهپاد) که به آن هواپیمای بدون سرنشین نیز می‌گویند؛ امروزه به قدری گسترش یافته‌اند که به طور گسترده در زمینه‌های مخابرات، ناوبری جهانی، تحقیقات هواشناسی، جغرافیایی و جاسوسی به کار گرفته می‌شوند.
کاربرد‌های گوناگون هم از دیگر شاخصه‌های تقسیم بندی پهپاد‌ها هستند که پهپادهای نظامی با امکان حمله به اهداف زمینی یا هوایی، پهپادهای تجسسی و جاسوسی، پهپادهای پشتیبانی و لجستیکی، پهپادهای غیرنظامی و تجاری چهار شاخه اصلی در این تقسیم بندی به شمار می‌رود.
نخستین بار که از این محصول استراتژیک در جهان استفاده شد در سال ۱۸۴۹ میلادی در اتریش بود که با گذشت زمان به تدریج پیشرفت کرده و به نقطه کنونی رسیده است.
ایده ساخت پهپاد در کشورمان به سال‌های پیش از انقلاب بازمی‌گردد، اما این ایده با وقوع انقلاب اسلامی به اجرا نزدیک و نزدیک‌تر شده تا در سال ۶۴ به واقعیت تبدیل و پهپاد مهاجر طراحی و ساخته شد.
ایده طراحی و ساخت مهاجر منجر به تشکیل صنایع هوایی قدس در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد که بعد‌ها به مرکزی برای ساخت پهپادهای پیشرفته در کشورمان تبدیل شد. البته صنایع هواپیماسازی ایران (هسا) هم بعد‌ها به سوی ساخت پهپاد‌ها رفت و روند توسعه‌ای را در پیش گرفت.
رزمایش پهپادی سپاه هم سال گذشته با نام «الی بیت المقدس ۱» با حضور پهپادهای تهاجمی - رزمی در منطقه عمومی هرمزگان و خلیج فارس با حضور جمعی از فرماندهان عالی رتبه سپاه اجرا و مجموعه متنوعی از پهپادهای نیروی هوافضای سپاه در این رزمایش شرکت داشتند.
این رزمایش تنها گوشه‌ای از توان و قدرت پهپادی سپاه پاسداران بود که همه رسانه‌های جهان از آن با عنوان قدرت پهپادی سپاه یاد کردند. در جریان برگزاری این رزمایش، شرکت همزمان ۵۰ فروند پهپاد تهاجمی ۱۷۰ RQ ایرانی همراه با تعدادی دیگر از پهپادهای تهاجمی و رزمی برای نخستین بار در منطقه بود که به طور همزمان عملیات تهاجمی انجام دادند.
این رزمایش و همچنین نمایشگاه شکار کرکس‌ها که در هفته دفاع مقدس سال جاری برگزارشد نیز بر اهمیت این موضوع تاکید کرد.
ما هم قصد دارد تا در مجموعه گزارش‌هایی دستاورد‌های حوزه پهپادی کشور را که به صورت بومی طراحی و ساخته شده‌اند را بررسی و تحلیل کند.
ما در گزارش‌های قبلی از این مجموعه، پهپادهای شاهد ۱۲۹، مهاجر ۱، سیمرغ، مهاجر ۲، صاعقه، مهاجر ۳ و ۴ ، صادق، مهاجر ۶، کرار، فطرس، یسیر، حماسه و ابابیل را بررسی کردیم. در گزارش چهاردهم پهپاد سریر را بررسی می‌کنیم که متن آن را در ادامه مطالعه می‌کنید.
پهپاد سریر (H-۱۱۰) یکی از انواع پهپادهای ساخت قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء ارتش کشورمان است که در رژه روز ارتش در تاریخ ۲۹ فروردین‌ماه سال ۹۲ رونمایی شد.
طول بدنه پهپاد سریر حدود ۷ متر، دهانه بال ۹ متر و ارتفاع کمتر از ۲ متر می‌تواند با مداومت پروازی ۸ تا ۱۲ ساعت خود به سقف پروازی ۳۵۰۰ تا ۵۵۰۰ متر برسد. میزان محموله‌ای که این پهپاد توانایی حمل آن را دارد در حدود ۱۰۰ کیلوگرم تخمین زده می‌شود.
ویژگی‌هایی مانند ضداشعه بودن، برد بلند، طول عمر بالا، قابلیت حمل سلاح و دوربین، مداومت پروازی بالاتر نسبت به جنگنده های سرنشین دار از جمله ویژگی‌های این است. این پرنده بدون سرنشین توانایی بالایی در کشف و استفاده علیه اهداف مورد نظر و نیز تصویربرداری از مواضع دارد.
این پهپاد دارای یک موتور ملخی پیستونی کشنده در جلو بدنه و یک موتور فشار دهنده در انتهای آن، بال ذوزنقه‌ای بدون زاویه پسگرایی در لبه حمله و اندکی زاویه پیشگرایی در لبه فرار، محل نصب بال در بالای بدنه، سطوح کنترلی جداگانه روی بال، دم H شکل یا همان دم دوگانه جدا از هم (twin boom)، سطح دم عمودی دارای زاویه به داخل، سطوح کنترلی مشابه روی دم عمودی و افقی و یک جایگاه حمل جنگ افزار زیر هر بال برخوردار است.
دو موتوره بودن پهپاد سریر منجر به افزایش بقاپذیری و قابلیت اطمینان آن به ویژه برای پروازهای طولانی و یا در مسیرهای پرخطر و نیز کاهش نیروی مقاوم هوا و وزن پهپاد در مقایسه با حالت نصب دو موتور در اطراف بال و بدنه می شود. هر چند که به طور معمول میزان مصرف کلی سوخت با استفاده از دو موتور در مقایسه با یک موتور با سطح مشابه فناوری بیشتر است.
هنگامی که این موشک در رژه روز ارتش در تاریخ ۲۹ فروردین ۹۲ شد، سلاحی که زیر بال‌های آن به چشم می‌خورد از نوع موشک دوش پرتاب میثاق - ۱ بود که طول آن ۱/۶۵ متر است. این موشک در حالت شلیک از روی زمین می‌تواند به برد ۵ کیلومتر، سقف پرواز ۴ کیلومتر و سرعت دو برابر سرعت صوت (در حدود ۶۰۰ متر بر ثانیه در ارتفاع متوسط) دست یابد که با نصب و شلیک از یک پهپاد این قابلیت‌های عملکردی افزایش خواهند یافت.
موشک دوش پرتاب میثاق - ۱
